της Γιάννας Σουλάκη
Όταν πρόκειται για την HDL χοληστερόλη (καλή χοληστερίνη, όπως την ξέρουν οι περισσότεροι), η τυπική σύσταση είναι:“όσο υψηλότερη, τόσο το καλύτερο για τον οργανισμό”. Μήπως, όμως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο; λέει τώρα μια νέα μελέτη.
Μέχρι σήμερα, η υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη της HDL χοληστερόλης, είναι αυτή που οι επιστήμονες υποστήριζαν ότι βοηθά και προστατεύει τις αρτηρίες από την δράση της LDL (κακής) χοληστερόλης, η οποία προκαλεί την αθηρωματική πλάκα και φράσσει τα αγγεία. Οι άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης, λοιπόν - έρευνες από το παρελθόν έχουν αποδείξει - ότι έχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρδιακή νόσο, ενώ άτομα με υψηλότερα επίπεδα HDL, το αντίθετο.
Μια νέα μεγάλη νέα μελέτη, όμως, που δημοσιεύθηκε στο Clinical Journal της Αμερικανικής Ενωσης Νεφρολογίας απέδειξε κάτι μη αναμενόμενο: Τα υψηλότερα επίπεδα της HDL δεν φαίνεται να είναι ό,τι καλύτερο για τον οργανισμό.
Σε ιατρικές εξετάσεις σε πάνω από 1,7 εκατομμύριο ηλικιωμένους άνδρες επί μία δεκαετία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα της HDL χοληστερόλης συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, όσο, όμως, και τα υψηλά επίπεδα της HDL χοληστερόλης. Εκεί όπου εντοπίστηκε χαμηλότερος κίνδυνος πρόωρου θανάτου, ήταν σε όσους είχαν στις εξετάσεις τους ενδιάμεσα επίπεδα HDL χοληστερόλης.
"Απ''ότι φαίνεται είναι μία σχέση σχήματος U κι αυτό ήταν για μας μια έκπληξη κι ένα νέο και απροσδόκητο εύρημα," λέει ο Dr.Ziyad Al-Aly, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στο Washington University School of Medicine και διευθυντής του VA Saint Louis Κέντρου Συστήματος Φροντίδας Υγείας και Κλινικής Επιδημιολογίας. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι σημαντικά, καθώς η βάση δεδομένων που εξετάστηκε ήταν μεγάλη και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ωστόσο η μελέτη σίγουρα θα πρέπει να επεκταθεί, καθώς περιελάμβανε ηλικιωμένους λευκούς άνδρες, ενώ χρειάζεται να γενικευθεί και στον υπόλοιπο πληθυσμό.
Τα νέα δεδομένα έρχονται σε μια χρονική στιγμή που η ιατρική και οι κλινικές δοκιμές, έχουν ανακαλύψει πολλά φάρμακα που αποσκοπούν στην αύξηση της HDL χοληστερόλης, ως μέσο βελτίωσης της καρδιαγγειακής νόσου. “Η επικρατούσα επιστημονική σκέψη ήταν ότι αν αυξήσεις κάτι που είναι καλό, μπορεί να βελτιώσεις τα καλά αποτελέσματα”, λέει ο Dr.Αl-Aly. Αλλά τελικά, ακόμα και όταν αυτά τα φάρμακα αυξάνουν την HDL χοληστερόλη τα αποτελέσματα φαίνεται να μην βελτιώνονται: “Νομίζω η αναλυτική προσέγγιση της μελέτης μας εξηγεί ένα μέρος αυτού του φαινομένου”, λέει. "Ίσως κάτι καλό σε πολύ μεγάλη ποσότητα να είναι στην πραγματικότητα κάτι κακό”, καταλήγει.
