Της Ιωάννας Δημητριάδου, Ειδικής Παιδαγωγού
Η εκπαίδευση αποτελεί δικαίωμα του κάθε παιδιού. Τα παιδιά με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες είναι αυτά που οι εκπαιδευτικές τους ανάγκες καθοδηγούν τους δασκάλους σε μια πιο αποτελεσματική, ουσιαστική και εμπεριστατωμένη διδασκαλία.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία αγγίζουν ένα ποσοστό περίπου 20-25%, το οποίο μπορεί να είναι και μεγαλύτερο. Αυτό σημαίνει πως, σχεδόν κάθε τάξη, έχει στον αριθμό της παιδιά τα οποία έχουν εκπαιδευτικές ιδιαιτερότητες και χρίζουν έναν διαφορετικό εκπαιδευτικό τρόπο προσέγγισης.
Πώς, λοιπόν, μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα παιδιά μέσα σε μια τάξη;
Ο ρόλος του Ειδικού Παιδαγωγού μέσα στην τάξη:
Η αλήθεια είναι πως όταν ο εκπαιδευτικός έχει να αντιμετωπίσει έναν μεγάλο αριθμό μαθητών μέσα στην τάξη, είναι αρκετά δύσκολο για αυτόν να ανταποκριθεί πλήρως στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των παιδιών με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες. Εκεί είναι, λοιπόν, που χρειάζεται την υποστήριξη και την καθοδήγηση ενός Ειδικού Παιδαγωγού.
Ο Ειδικός Παιδαγωγός πρέπει να είναι καταρτισμένος σε θέματα δυσλεξίας και μαθησιακών δυσκολιών και να έχει άμεση συνεργασία με τον δάσκαλο ή αν υπάρχει και ψυχολόγος. Οργανώνει ένα σωστό και δομημένο πρόγραμμα παρέμβασης και θέτει τους κανόνες για μια σωστή συμπεριφορά στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μέσα στην τάξη. Αυτά γίνονται με βάση μιας ακριβούς και συνεχούς αξιολόγησης, είτε από δημόσιο φορέα είτε από ιδιωτικό, η οποία αφορά τη μάθηση και την ανάπτυξη του παιδιού με δυσλεξία και μαθησιακών δυσκολιών. Ο σκοπός αυτής της αξιολόγησης είναι η καταγραφή των εκπαιδευτικών αναγκών του παιδιού, έτσι ώστε η βοήθεια που θα του δοθεί να είναι αποτελεσματική.
Τι μπορεί να γίνει;
Ο δάσκαλος γνωρίζει την ύλη του καθημερινού προγράμματος των σχολικών μαθημάτων. Αν, λοιπόν, ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες έχει, π.χ. δυσκολίες στα μαθηματικά, αντί να φύγει εκείνη την ώρα από την τάξη για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα ένταξης, ο Ειδικός Παιδαγωγός σε συνεργασία με το δάσκαλο, του δίνει την παράδοση του μαθήματος ή τις ίδιες ασκήσεις, απλοποιημένες (με απλά παραδείγματα, με χρώματα, με πιο απλό λεξιλόγιο για την κατανόηση). Οπότε το παιδί μπορεί να ακολουθήσει το πρόγραμμα της τάξης, έχοντας όμως, στα χέρια του ένα πιο κατανοητό και απλό περιεχόμενο του μαθήματος.
Αν πάλι το παιδί πρέπει να φύγει από κάποιο μάθημα της πρωινής ζώνης, π.χ. την ώρα των Μαθηματικών καθώς εκεί εντοπίστηκαν οι περισσότερες δυσκολίες, τότε ο Ειδικός Παιδαγωγός, σε συνεργασία πάντα με τον δάσκαλο, παραδίδει ακριβώς το ίδιο κεφάλαιο στο τμήμα ένταξης, αλλά πάλι απλοποιώντας το συγκεκριμένο μάθημα. Η μέθοδος απλοποίησης των σχολικών μαθημάτων και ασκήσεων, μπορεί να ακολουθηθεί σε όλα τα μαθήματα, όπως το μάθημα της Ιστορίας, με στόχο την πλήρη ένταξη των παιδιών αυτών μέσα στην κανονική τάξη, χωρίς να χρειάζεται να χάνουν την παράδοση, αλλά και τη ροή της τάξης. Τα μόνα που απαιτούνται είναι η στενή συνεργασία δασκάλου και Ειδικού Παιδαγωγού, αλλά και πολλή δουλειά από τον ίδιο τον Ειδικό Παιδαγωγό.
Τέλος, εφόσον κριθεί απαραίτητο, στη λήξη του καθημερινού σχολικού προγράμματος, το παιδί με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να ακολουθήσει το πρόγραμμα παρέμβασης στις ειδικά διαμορφωμένες τάξεις.
Τα παιδιά με δυσλεξία και μαθησιακές δυσκολίες είναι σημαντικό να βρίσκονται παρόντες κατά τη διάρκεια της παράδοσης μέσα στην τάξη, αλλά και σε όλο το καθημερινό σχολικό πρόγραμμα. Η ουσιώδης συνεργασία δασκάλου, Ειδικού Παιδαγωγού, ψυχολόγου και γονέα μπορεί να οδηγήσει σε μια ικανοποιητική αλλαγή της σχολικής προόδου του παιδιού.
Ο σχεδιασμός της μεθόδου της απλοποίησης των σχολικών μαθημάτων και των ασκήσεων αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο, καθώς στόχος του είναι να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να προσαρμοστούν στις ανάγκες του καθημερινού σχολικού προγράμματος. Καμιά φορά το διαφορετικό και ίσως πιο δύσκολο, μπορεί να είναι και το πιο ουσιαστικό!
Βιβλιογραφία:
Esmay, Linda handed in this project for a special education class in 1970, University of Washington, Seattle, WA 98195
Wragg, E.C. (1984): C;assroom Teaching Skills. London: Croom Helm
Ainscow, M. (1991): Effective Schools for All. London, David Fulton.
Louis cohen, Lawrence Manion and Keith Morrison (1998): A guide to teaching practice, Fourth Edition, ROUTLEDGE
Τάφα, Ε. (1998): Συνεκπαίδευση Παιδιών με και χωρίς Προβλήματα Μάθησης και Συμπεριφοράς, Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Πηγή: www.Lifesubjects.gr
* Η κ. Ιωάννα Δημητριάδου είναι Ειδική Παιδαγωγός σε θέματα Δυσλεξίας και Μαθησιακών Δυσκολιών
