Photo by Derek Mindler, CC Y 4.0.
Της Γιάννας Σουλάκη
Η κοινωνική προκατάληψη και ο στιγματισμός των ασθενών με ψωρίαση δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Υπάρχει στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες και οφείλεται κατά κύριο λόγο σε δύο διαφορετικούς παράγοντες: Στα εμφανή σημάδια, που είναι πολλές φορές διάσπαρτα στο σώμα των ασθενών, αλλά και στη λανθασμένη ταύτιση της «Ψωρίασης» με την «Ψώρα», που είναι μεταδιδόμενο νόσημα.
Έτσι, οι ασθενείς με ψωρίαση και ψωριασική αρθρίτιδα, οι οποίοι φέρουν τα σημάδια αυτά στο σώμα τους, αντιμετωπίζουν πολύ συχνά τα αδιάκριτα βλέμματα των ανθρώπων, τον φόβο, την προκατάληψη και τον ρατσισμό, τόσο στην προσωπική, όσο και στην κοινωνική τους ζωή. Υπάρχει έλλειμμα γνώσης και πληροφόρησης και, δυστυχώς, αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση ΔΕΝ είναι μεταδιδόμενο νόσημα.
Αυτό επιβεβαιώνει και μέσα από την προσωπική εμπειρία του ένας 32χρονος ασθενής που πάσχει από ψωρίαση από τα 25 του χρόνια, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του:
«Οι βλάβες από την ψωρίαση είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες στα χέρια, οπότε και είναι εμφανείς. Σίγουρα αντιμετωπίζω την καχυποψία και τον κοινωνικό αποκλεισμό των συνανθρώπων μου που δεν γνωρίζουν για την ψωρίαση».
Ο ασθενής με ψωρίαση δεν αποκλείεται να επιλέξει την απομόνωση, καθώς η νόσος δεν είναι απλά ένα αισθητικό πρόβλημα. Επηρεάζει βαθύτατα και με αρνητικό τρόπο τις ζωές των ανθρώπων που πάσχουν, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά, υποστηρίζει ο 32χρονος ασθενής:
«Συνήθως τις περιόδους που βρίσκεται σε έξαρση η ψωρίαση, εγώ ο ίδιος αποξενώνομαι και δεν επιχειρώ να προσεγγίσω ερωτικούς συντρόφους, διότι η άγνοια του κόσμου για την ψωρίαση με φέρνει σε δύσκολη θέση κάθε φορά που πρέπει να δίνω εξηγήσεις για το νόσημά μου. Η άγνοια του κόσμου οφείλεται στην έλλειψη πληροφόρησης για τη φύση της νόσου».
Οι ασθενείς με ψωρίαση έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη. Αυτό συμβαίνει γιατί τόσο οι σωματικές ασθένειες, όσο και οι στρεσογόνες καταστάσεις της ζωής –προσωπικές και κοινωνικές– συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες που προκαλούν κατάθλιψη.
Οι δυσκολίες που συνοδεύουν την ψωρίαση, όπως η καθημερινή απαίτηση για φροντίδα σώματος, αλλά και η απομόνωση λόγω του κοινωνικού στίγματος, αποτελούν παράγοντες κινδύνου. Έτσι, οι ασθενείς με ψωρίαση εμφανίζουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο από τον γενικό πληθυσμό να εμφανίσουν κατάθλιψη. Είναι λοιπόν στο χέρι του ασθενούς να υιοθετήσει μιαν άλλη στάση ζωής, να ενημερωθεί, να αναζητήσει την –ιδανική γι αυτόν– αγωγή και να εξασφαλίσει καλύτερη ποιότητα ζωής για τον ίδιο, ώστε να μην οδηγείται στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Θα πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι δεν κινδυνεύουμε από τον ασθενή με ψωρίαση, λέει ο 32χρονος ασθενής:
«Δεν υπάρχει λόγος οι ασθενείς με ψωρίαση να ντρέπονται. Και πρέπει όλοι μας να γίνουμε πρεσβευτές του μηνύματος ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική», καταλήγει.
Για τους ασθενείς με ψωρίαση, η σωστή διάγνωση και η θεραπεία είναι καθοριστικός παράγοντας στη διατήρηση μιας καλής ποιότητας ζωής. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όσο πιο καλά «ρυθμισμένος» είναι θεραπευτικά ο ασθενής, τόσο μειώνει και τις πιθανότητες όλων των άλλων συνοδών προβλημάτων.
Επίσης, η συμμετοχή σε ομάδες ανθρώπων με διάγνωση ψωρίασης ή ψωριασικής αρθρίτιδας, όπως είναι ο Σύλλογος «Επιδέρμια», βοηθούν σημαντικά τον ασθενή να έχει την υποστήριξη που χρειάζεται για να διατηρεί ένα καλό επίπεδο ψυχικής υγείας.
