Εποχή «ευημερίας» για το ελληνικό ακτινίδιο – Οι νέες προκλήσεις και ο ρόλος της Κίνας

Εποχή «ευημερίας» για το ελληνικό ακτινίδιο – Οι νέες προκλήσεις και ο ρόλος της Κίνας

Ικανοποιητικό εισόδημα στον Έλληνα παραγωγό φέρνει η καλλιέργεια ακτινιδίου που διανύει μια εποχή ευημερίας, ωστόσο οι προκλήσεις του μέλλοντος είναι πολλές και ο ρόλος της Κίνας κρίσιμος για το διεθνές εμπόριο.

Όπως επισημάνθηκε από τον Γενικό Διευθυντή της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας (ΕΑΣ Καβάλας) κ. Κλέαρχο Σαραντίδη σε συζήτηση στη 14η Τελετή Βραβείων Αγρότης της Χρονιάς 2025, που διοργάνωσαν η εφημερίδα Agrenda και η Tsomokos Communications στη Θεσσαλονίκη, οι σημερινοί Έλληνες παραγωγοί είναι χιλιάδες οι οποίοι διανύουν μια προσοδοφόρα περίοδο, ενώ το ακτινίδιο είναι ένα από τα προϊόντα για το οποίο δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί ο παραγωγός ως προς την τιμή που απολαμβάνει.

«Ωστόσο, η παραγωγή είναι ήδη πολύ μεγάλη, για τους υφιστάμενους αποθηκευτικούς ψυκτικούς θαλάμους, με αποτέλεσμα το προϊόν να φεύγει "χύμα" για το εξωτερικό. Δεν είναι συνεπώς εύκολο να αποθηκευτεί, να πιάσει καλύτερες τιμές και να δημιουργήσει μεγαλύτερη υπεραξία για την ελληνική οικονομία και το εθνικό εισόδημα. Χρειάζεται καλύτερη οργάνωση ώστε το προϊόν να στέκεται ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Το ακτινίδιο διαπρέπει σήμερα στην Ελλάδα», τόνισε στη συνέχεια ο Γενικός Διευθυντής της ZEUS Kiwi κ. Ζήσης Μανώσης, ο οποίος επένδυσε μέσω του τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης ώστε να καλλιεργήσει τις κίτρινες ποικιλίες ακτινιδίου που σήμερα παίρνουν σάρκα και οστά. «Ζούμε σε μια εποχή ευημερίας για το πράσινο ακτινίδιο. Χρειάζεται να ανοιχτούμε σε νέες αγορές και εκτός Ευρώπης. Να δώσουμε έμφαση στη Νότια Αμερική και περισσότερη βαρύτητα στην ανάπτυξη της ασιατικής αγοράς», συμπλήρωσε.

Ο ρόλος της Κίνας

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον ρόλο της Κίνας στο διεθνές εμπόριο που αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για τους παραγωγούς. Υποστήριξε ότι η Κίνα είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα ακτινιδίου παγκοσμίως και κάποια στιγμή θα χτυπήσει τις πόρτες της Ευρώπης και της Δύσης. «Έχει ήδη μπει στην αστική αγορά και νιώθουμε την αναπνοή της», τόνισε ο κ. Μανώσης.

Επενδύσεις από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Νεάπολης Αγρινίου

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νεάπολης Αγρινίου κ. Γιάννης Κουτσουπιάς επισήμανε ότι ο χώρος των ακτινιδίων έχει μεγαλώσει αρκετά στην Ελλάδα και τα τελευταία πέντε χρόνια γίνονται καινούριες φυτεύσεις χιλιάδων στρεμμάτων.

Μιλώντας πιο συγκεκριμένα για τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Νεάπολης Αγρινίου, σημείωσε ότι ασχολείται με τα ακτινίδια από το 2008, με την κλασσική ποικιλία, το πράσινο ακτινίδιο που υπάρχει κατά 95% στη χώρα. Όμως, μετά από ένα ταξίδι στη Νέα Ζηλανδία, πρωτοπόρα στο χώρο, άρχισαν να στρέφονται στις κίτρινες ποικιλίες. «Γίνονται δοκιμές στις κίτρινες ποικιλίες, ενώ κάνουμε έρευνα και για το κόκκινο ακτινίδιο που είναι βέβαια σε αρχικά στάδια για τα ελληνικά δεδομένα», εξήγησε.

Το 2021, μάλιστα, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Νεάπολης Αγρινίου ξεκίνησε μια επένδυση που ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2025, ύψους 20 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία ενός συσκευαστηρίου, με σύγχρονους ψυκτικούς θαλάμους. Στόχος ακόμη του Συνεταιρισμού είναι την επόμενη δεκαετία να φτάσει περίπου τα 25-30 εκατ. κιλά ακτινίδια και να διπλασιάσει τις φυτεύσεις μέχρι το 2030.

Η ημερομηνία κοπής

Στο πρόβλημα με την ημερομηνία κοπής στάθηκε στη συνέχεια ο Καλλιεργητής ακτινιδίων στη Βέροια κ. Μιχάλης Σπάρτσης. Όπως είπε, έχει κατακτηθεί από τον Έλληνα καλλιεργητή η τεχνογνωσία που χρειάζεται για να καλλιεργηθεί το ακτινίδιο, αλλά στο κομμάτι του συντονισμού και των νομοθετικών πλαισίων, για άλλη μία φορά, το κράτος δεν ανταποκρίνεται. Και αναφέρθηκε σε ένα νέο μέτρο που ήρθε τα τελευταία χρόνια: στην ημερομηνία κοπής.

«Αν είναι δυνατόν εν μέσω κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα να κόβουμε με ημερομηνία. Και να παραβλέπουμε μικροκλίματα των περιοχών, να παραβλέπουμε πρωιμότητες και οψιμότητες και να οδηγούμαστε εμείς οι παραγωγοί με την πλάτη στον τοίχο, να παραδίδουμε καρπούς αμφιβόλου ποιότητας. Το δικό μας παράδειγμα: Το 2024 είχαμε 7 ζάχαρα στις 8 Οκτωβρίου, το 2023 είχαμε 6,5 ζάχαρα την 1η Νοεμβρίου. Τι σημαίνει αυτό; Είναι δυνατόν να παραβλέπουμε τις οψιμότητες και τις πρωιμότητες των ετών;», είπε χαρακτηριστικά.

Καταλήγοντας ωστόσο τόνισε ότι το ελληνικό ακτινίδιο βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι και πρέπει, κατά τον ίδιο, να αποφασίσουμε αν θα οδηγηθούμε σε ένα success story στο μέλλον ή το success story θα μετεξελιχθεί σε fail story με τις… ευλογίες του κράτους.