Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Η εβδομάδα που πέρασε ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος για την κρίσιμη προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι ημέρα των εκλογών είναι σε λιγότερο από 100 ημέρες και παρά το γεγονός ότι η υποψήφιος των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον, έχει ξεκάθαρα το πλεονέκτημα, λόγω της υποστήριξης του συστήματος και της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η αναμέτρηση παραμένει αμφίρροπη. Αν μάλιστα προσθέσει κανείς το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του κατεστημένου του Ρεπουμπλικάνων, μάχεται ανοικτά των υποψήφιο του Κόμματος, Ντόναλντ Τράμπ, έχει τη σημασία του ότι η σοβαρές δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ, έχουν την κούρσα στα όρια του στατιστικού λάθους, με το προβάδισμα της Χίλαρι Κλίντον, να κυμαίνεται από 1 έως 4 μονάδες.
Βέβαια καλό είναι να θυμόμαστε όλοι, ότι ο Πρόεδρος στις ΗΠΑ, δεν εκλέγεται με βάση το ποιος λαμβάνει τους περισσότερους ψήφους σε εθνικό επίπεδο, αλλά από το ποιος κερδίζει τους περισσότερους εκλέκτορες στις 50 πολιτείες, έτσι ώστε να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων.
Πρόκειται λοιπόν για μια πολύ σκληρή αναμέτρηση, ειδικά αυτή τη φορά, που και τα δυο κόμματα έχουν, ίσως, του χειρότερους σε ποιότητα υποψηφίους στην ιστορία τους.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι σε αυτές τις εκλογές το κεντρικό πρόσωπο συζήτησης, είναι ο Ντόναλντ Τράμπ. Η Χίλαρι, παρά τα τεράστια προβλήματά της, τα οποία θα είχαν οδηγήσει απλούς πολίτες στο εδώλιο του κατηγορουμένου και στη φυλακή, συνεχίζει να παραμένει στο απυρόβλητο. Αυτό είναι το πλεονέκτημα του να έχεις την υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης, της Goldman Sachs, και της πλειοψηφίας του παγκόσμιου συστήματος.
Ο Ντόναλντ Τράμπ, αν και έχει όλους αυτούς και μέρος του Κόμματος που είναι υποψήφιος απέναντί του, συνεχίζει να κρατιέται στην κούρσα με αξιώσεις, έχοντας, κατά γενική ομολογία, ως μεγαλύτερο εχθρό, τον ίδιο τον εαυτό του και κυρίως την ψυχρή ειλικρίνεια και αθυροστομία του. Το γεγονός αυτό στηρίζεται και από δημοσκοπήσεις όπου η πλειοψηφία των Αμερικανών δηλώνουν ότι φταίει ο ίδιος για το γεγονός ότι έχει αρνητική κάλυψη από τα ΜΜΕ, στα οποία αν και γνωρίζει ότι είναι εχθρικά εναντίον του, φροντίζει να τους δίνει τροφή για να τον κατεδαφίσουν.
Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος, που την περασμένη εβδομάδα, μετά την παραίτηση του επικεφαλής της εκστρατείας του, Πωλ Μάναφορτ, και την έλευση των έμπειρων στο χώρο της επικοινωνίας και διαχείρισης των ΜΜΕ, της Κέλλυ Ανν Κόνγουέϊ, και του Στήβεν Μπάνον, άρχισε να παρουσιάζεται μια νέα εκδοχή του υποψηφίου, Ντόναλντ Τράμπ.
Ο Τράμπ, πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα, μια σειρά από εντυπωσιακές ομιλίες, οι οποίες όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ανέτρεφαν την καθοδική του πορεία και δείχνουν να το βάζουν πάλι στην κούρσα. Σε μια από αυτές τις ομιλίες, η οποία έτυχε ιδιαίτερης προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης, στο Σάρλοτ, της Βόρειας Καρολίνας, ο Τράμπ στην ουσία ζήτησε συγγνώμη για ορισμένα από τις προκλητικές και προσβλητικές δηλώσεις που έχει κατά καιρούς κάνει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ίδιος και η νέα ηγεσία της εκστρατείας του, προσπαθούν να ενώσουν τους Ρεπουμπλικάνους και στην ουσία να του δώσουν την εικόνα του υποψηφίου που απλά και χωρίς φίλτρα λέει αλήθειες.
Αυτό που έκανε αίσθηση στην ομιλία του Τράμπ δεν είναι τόσο το γεγονός ότι εμφανίστηκε απολογητικός, όσο το γεγονός ότι τα μηνύματα που πέρασε είναι μηνύματα περιεκτικότητας και αποδοχής.
Καταρχήν, απευθύνθηκε στους αφροαμερικανούς ψηφοφόρους, σημειώνοντας ότι η Αμερική δεν μπορεί να γίνει μεγάλη ξανά, εάν οποιαδήποτε κοινότητα μείνει πίσω από την πρόοδο. Τους κάλεσε να του δώσουν μια ευκαιρία, ρωτώντας τους τι έχουν να χάσουν, με δεδομένο ότι για δεκαετίες στηρίζουν τους υποψηφίους των Δημοκρατικών και παρόλα αυτά, παραμένουν στο περιθώριο της κοινωνίας και της προόδου.
Στην περίπτωση που μια ικανοποιητική μερίδα της αφροαμερικανικής κοινότητας ακούσει θετικά αυτό το κάλεσμα, θα έχει καταλυτική σημασία για την υποψηφιότητα Τράμπ και το εκλογικό αποτέλεσμα.
Στο θέμα της μετανάστευσης και της προστασίας των συνόρων ο Τράμπ, άρχισε να γίνεται πιο επεξηγηματικός όσο αφορά τα σχέδια του και αυτό εκτός από το ότι βρίσκει σημαντική αποδοχή στους ψηφοφόρους, περιορίζει τη δυνατότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης να διαστρεβλώσουν τις απόψεις του και να του επιτεθούν.
Στις πρόσφατες ομιλίες του ο Τράμπ, χρησιμοποίησε με πιο στοιχειοθετημένο και ξεκάθαρο τρόπο το μεγάλο του όπλο, που είναι η κόντρα στο διεφθαρμένο σύστημα υποψηφιότητά του. Παρουσίασε τον εαυτό του ως τον εκτός του συστήματος (και είναι γιαυτό και το έχει απέναντί του) υποψήφιο, ο οποίος μπορεί να καθαρίσει τη διαφθορά που υπάρχει στην κυβέρνηση σήμερα. Ορισμένα χρόνια πριν, το επιχείρημα ότι η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση στις ΗΠΑ είναι αθεράπευτα διεφθαρμένη, θα ήταν τρελό και θα έβρισκε ελάχιστη αποδοχή στην αμερικανική κοινή γνώμη. Σήμερα, για αυτούς που ξέρουν και παρακολουθούν τις σοβαρές αναλύσεις και δημοσκοπήσεις των απόψεων της κοινής γνώμης, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ, υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Άρα ο Τράμπ, ακουμπάει μια ευαίσθητη χορδή και αποτελεί χρυσή ευκαιρία και μεγάλο όπλο για αυτόν το θέμα αυτό.
Κάτι άλλο που πρέπει να λάβει κανείς υπόψη σε αυτή την αναμέτρηση και δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ασήμαντο, είναι η επιρροή ενός πλούσιου υποψηφίου που δεν θα χρησιμοποιήσει την κυβερνητική του θητεία και θέση για να πλουτίσει, όπως η αντίπαλος του Τράμπ, Χίλαρι Κλίντον, και δεν χρειάζεται να πειθαρχήσει στους χρηματοδότες και τους λομπίστες προώθησης συμφερόντων. Διαφεύγει της προσοχής το γεγονός ότι ο Τράμπ, χρηματοδότησε προσωπικά την εκστρατεία του για την κατάκτηση του χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων και ακόμη και σήμερα είναι ο βασικός χρηματοδότης της καμπάνιας του για την Προεδρία των ΗΠΑ, σε αντίθεση με τη Χίλαρι, στην οποία ρέουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια της Wall Street, των Hedge funds, και των Lobbies.
Μετά από ένα καταστροφικό για την υποψηφιότητά του πρώτο μισό του Αυγούστου, ο Ντόναλντ Τράμπ, γίνεται και πάλι δυναμικός υποψήφιος για την Προεδρία. Σε όλα τα μεγάλα θέματα διατυπώνει με πιο ομαλό και καθόλου προκλητικό τρόπο απόψεις και προτάσεις, που είναι σωστές και δημοφιλείς. Μοναδική εξαίρεση, ίσως να είναι, τα θέματα που έχουν να κάνουν με το εμπόριο (γιαυτό έχει και μεγάλο θέμα με σημαντική μερίδα των Ρεπουμπλικάνων). Εκφωνεί πλέον εξαιρετικές ομιλίες, ακολουθώντας σε γενικές γραμμές το κείμενο, επιδεικνύοντας μια πειθαρχία που κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να επιδείξει.
Είναι τραγικό λάθος να υποτιμήσει κανείς τη λαϊκίστικη του επιρροή, ειδικά στους ψηφοφόρους των μειονοτήτων. Η επίσκεψή του στους πληγέντες – κατεστραμμένους, από τα σφοδρά καιρικά φαινόμενα κατοίκους στην Πολιτεία της Λουϊζιάνα, τη στιγμή που ο εν ενεργεία Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, παίζει γκολφ μη διακόπτοντας τις διακοπές του, και η αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον, ξεκουράζεται κάνοντας διάλειμμα από τον προεκλογικό αγώνα (οργιάζουν οι φήμες για την κατάσταση της υγεία της), δείχνει ότι μεταμορφώνεται σε ένα πειθαρχημένο – δυναμικό υποψήφιο, που εάν καταφέρει να ξεπεράσει τη στημένη και εχθρική, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κάλυψη των μέσων ενημέρωσης, θα παίξει δυνατά μέχρι το τέλος στην κούρσα για την Προεδρία της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος
