Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι θεσμικοί εκπρόσωποι της ΕΕ για τις προκλήσεις της Τουρκίας, θυμίζει λίγο την διάλεκτο «γιαμαμότο» της καθ΄ημάς αλήστου μνήμης ΔΗΜΑΡ.
Κομψές εκφράσεις, πολλά «να δούμε», δυστοκία στην εκφορά ενός καθαρού μηνύματος προς τον Τ. Ερντογάν. Κάτι που προκαλεί στον μέσο Έλληνα πολίτη μια δυσφορία. Εμείς θέλαμε μια σαφή καταδίκη και μια ενεργητική συμπαράσταση.
Βέβαια, μερικές χώρες της ΕΕ αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο απ΄ό,τι εμείς αυτά που αποκαλούμε «απαράγραπτα δικαιώματα» μας. Είναι επιφυλακτικοί τόσο στο νόημα όσο και στην έκταση που τους δίνουμε.
Πέραν όλων των παραπάνω υπάρχουν και οι οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία που εμποδίζουν μερικούς εταίρους μας να επιδείξουν έμπρακτη υποστήριξη στην πατρίδα μας.
Αυτό το κλίμα το έσπασε ο Γάλλος πρόεδρος Εμ.Μακρόν. Αμέριστη συμπαράσταση, υλική βοήθεια, επιθετική στάση κατά της Τουρκίας. Ενδεχομένως αν εκινούντο παρομοίως και οι άλλες χώρες της ΕΕ, ο Τ. Ερντογάν να αναθεωρούσε την επιθετική του συμπεριφορά.
Για να ξέρουμε τι μας γίνεται και να μην έχουμε άλλου τύπου ψευδαισθήσεις, η ενεργητική συμπαράσταση της Γαλλίας οφείλεται κυρίως στην ταύτιση των συμφερόντων της με αυτά της Ελλάδας.
Η Γαλλία θεωρεί πως η Ελλάδα είναι το βασικό ανάχωμα στην απόπειρα της Τουρκίας να κυριαρχήσει στην Μεσόγειο και η Ελλάδα στηρίζεται σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο και στην ισχύ της Γαλλίας για να αποκρούσει τις τουρκικές προκλήσεις.
Είναι σαφές πως η Γαλλία του Μακρόν δεν θα επιτρέψει στην Τουρκία να αποκτήσει αποφασιστικό ρόλο στην Μεσόγειο, όπως το επιθυμεί ο Τούρκος πρόεδρος. Ας μην λησμονούμε πως ο γαλλικός στρατός είναι ο μεγαλύτερος στην ΕΕ.
Η παρουσία του γαλλικού στόλου στην ΝΑ. Μεσόγειο δεν έχει μόνον συμβολικό χαρακτήρα. Στέλνει μήνυμα στην Τουρκία πως στην κρίσιμη στιγμή θα είναι παρών. Φαίνεται πως ο Τ. Ερντογάν λαμβάνει πολύ σοβαρά το μήνυμα του Μακρόν, όπως έδειξε με την προχθεσινή οργισμένη αντίδραση του κατά του Γάλλου προέδρου.
Γνωρίζει πολύ καλά τι συνέβη πριν από λίγους μήνες στην Λιβύη και φοβάται πως αυτό μπορεί να επαναληφθεί και στην ΝΑ. Μεσόγειο.
Αυτή η στάση του Μακρόν ανατρέπει τον συσχετισμό δυνάμεων στην περιοχή μας; Φυσικά.
Το κυριότερο όμως είναι πως δίνει μια άνεση κινήσεων στην ελληνική κυβέρνηση, τόσο στο διπλωματικό όσο και στο αμιγώς επιχειρησιακό επίπεδο. Γνωρίζουμε πως έχουμε την ενεργητική συμπαράσταση μιας πυρηνικής δύναμης με πανίσχυρο στόλο. Ήδη το αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκώλ» βρίσκεται σε αποστολή στην Μεσόγειο.
Μήπως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε την θέση μας πως στις κρίσιμες στιγμές θα είμαστε μόνοι; Μήπως η πολιτική Μακρόν την ανατρέπει; Μήπως τελικά δεν θα είμαστε μόνοι;
Είναι πολύ πιθανό ο Τούρκος πρόεδρος να ξανασκεφτεί την πολιτική του, αν διαβάσει σωστά τον συσχετισμό δυνάμεων που τείνει να διαμορφωθεί στην περιοχή. Αν μπορέσει και ξεπεράσει την κρίση μεγαλείου που καθορίζει τις συμπεριφορές του, ίσως προχωρήσει σε μια αποκλιμάκωση της κατάστασης.
Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να εκτιμήσει την γαλλική πολιτική –όπως και του Ισραήλ και της Αιγύπτου—και να προσπαθήσει να δώσει μιαν άλλη, πιο ενεργητική διάσταση, σε αυτήν την σχέση.
Να περιορίσουμε την εξάρτηση μας από τις στρατηγικές επιλογές της Γερμανίας. Τα προβλήματα μας βρίσκονται στην Μεσόγειο.
Στο χέρι μας είναι να παγιώσουμε έναν ευνοϊκό συσχετισμό δυνάμεων στην περιοχή, που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας.
