Στον τόπο μας πολλοί, πάρα πολλοί, προκόβουν αρνούμενοι την πραγματικότητα. Έχουν ένα μαγικό τρόπο να διαμορφώνουν μια εικονική πραγματικότητα και με αυτή να παρασύρουν αφελείς πολίτες. Ποια είναι η πραγματικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα; Όπως διάβασα σε ένα άρθρο του καθηγητή Ιωακείμ Γρυσπολάκη, πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, στις χώρες του ΟΟΣΑ. στην Ανωτάτη Εκπαίδευση εισάγεται κατά μέσον όρο το 33% των νέων ηλικίας 18 ετών (δηλαδή των απολυομένων από τα Λύκεια), ενώ στην Ελλάδα εισάγεται το 75%!
Αν σας μπερδεύουν τα ποσοστά, η πραγματικότητα είναι ότι παντού αλλού, στα τρία παιδιά που τελειώνουν το λύκειο, ένα μόνο συνεχίζει στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Στην Ελλάδα όμως, στα τέσσερα παιδιά που τελειώνουν το λύκειο, τα τρία συνεχίζουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Με τέτοιο πλήθος στα πανεπιστήμια θα έπρεπε η Ελλάδα να είναι στην παγκόσμια κορυφή της έρευνας και των ευρεσιτεχνιών. Αλλά δεν είναι. Είναι πιο κοντά στον πάτο. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι βασική πεποίθηση πολλών είναι ότι "η αριστεία είναι ρετσινιά!" όπως δίδαξε ο πρώτος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μπαλτάς.
Το νομοσχέδιο της κ. Κεραμέως που θα αρχίσει να συζητείται στη Βουλή τις επόμενες μέρες αφορά τη βάση εισαγωγής στα προγράμματα των ΑΕΙ, το σώμα φύλαξης των ΑΕΙ και το θέμα των αιωνίων φοιτητών.
Με την εισαγωγή του βαθμολογικού ορίου, θα μειωθεί ο αριθμός των εισακτέων στα ΑΕΙ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ. Τα παιδιά μπορούν να κατευθυνθούν σε επαγγελματικές σχολές. Πρέπει όμως και η κ. Κεραμέως, χωρίς καθυστέρηση και δισταγμό, να καταργήσει δεκάδες πανεπιστημιακά τμήματα με ασαφές επιστημονικό αντικείμενο και να μεταφέρει δεκάδες τμήματα από τα πρώην ΤΕΙ (και νυν πανεπιστήμια) στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης διετούς φοίτησης. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ΔΗΘΕΝ πανεπιστήμια.
Οι πρυτάνεις αντιδρούν. Μετράνε κεφάλια αντί για ποιότητα. Αν έπρεπε να τους αξιολογήσω, θα έλεγα ότι όσοι είναι αντίθετοι με την εισαγωγή βαθμολογικού ορίου είναι ακατάλληλοι για το αξίωμα του πρύτανη. Γι αυτό είναι επιτακτικώς επείγον να αλλάξει ο τρόπος διοίκησης των ΑΕΙ ώστε να αλλάξουν οι εξαρτήσεις των πρυτάνεων από τα ποικιλώνυμα πανεπιστημιακά και κομματικά συμφέροντα.
Αντιπαρέρχομαι με περιφρόνηση τις αντιρρήσεις των πρυτάνεων και των οργανωμένων μπαχαλάκηδων για το σώμα φύλαξης των ΑΕΙ. Στο όνομα του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων ζητούν να έχουν οι πρυτάνεις την εποπτεία των σωμάτων φύλαξης των πανεπιστημίων! Στα σαράντα χρόνια πρυτανικής εποπτείας τα πανεπιστήμια δίδαξαν στους νέους ανθρώπους τη βία ως τρόπο επίλυσης των διαφορών, την καταστροφή της κτιριακής και υλικής υποδομής των Ιδρυμάτων, την κατασκευή εκρηκτικών, τη διακίνηση ναρκωτικών, το παραεμπόριο και πολλά άλλα που όλα έμειναν ατιμώρητα. Χωρίς συνέπειες. Αυτό το καθεστώς θέλουν να διαιωνίσουν οι πρυτάνεις.
Δεν πρέπει να υπάρξει καμιά αναβολή στην εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου σε ό,τι αφορά την Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων. Καμιά αναβολή στην εφαρμογή του αυτονόητου μέτρου της κάρτας εισόδου.
Την πραγματικότητα στην Ανώτατη Παιδεία παρουσίασε στην Καθημερινή την Κυριακή 10 Ιανουαρίου ο δημοσιογράφος κ. Λακασάς. Το σύνολο των εγγεγραμμένων στα ΑΕΙ προπτυχιακών φοιτητών ήταν 669 χιλιάδες. Από το σύνολο αυτό, 283 χιλιάδες, δηλαδή το 42% έχουν ξεπεράσει τον ελάχιστο χρόνο σπουδών μαζί με μια "εύλογη" διετή προσαύξηση της χρονικής διάρκειας για την αποφοίτηση∙ το γνωστό ν+2, όπου ν είναι ο ελάχιστος χρόνος σπουδών κάθε σχολής.
Δηλαδή, με άλλα λόγια, σε μια δεξαμενή 386 χιλιάδων "κανονικών" (που δεν έχουν υπερβεί τον κανονικό χρόνο σπουδών κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 50%) φοιτητών, λιμνάζουν και άλλοι 283 χιλιάδες αιώνιοι φοιτητές.
«Και τι μ' αυτό; τι πειράζει;» αναρωτούνται οι προσκείμενοι στους μπαχαλάκηδες πρυτάνεις. Δεν περνά από το μυαλό τους ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι ναός α-ταξίας. Δεν περνά από το μυαλό τους ότι ο τεράστιος αριθμός αιωνίων φοιτητών μολύνει/σαπίζει τους νέους φοιτητές και τους εξωθεί στη μίμηση. Δεν περνά από το μυαλό τους ότι οι σπουδές δεν είναι μόνο το «γνωστικό αντικείμενο» αλλά και η μέθοδος και ο ρυθμός της απόκτησης της γνώσης.
Μία τελευταία παρατήρηση για τους αιωνίους. Όπως ρυθμίζει το ζήτημα η κ. Κεραμέως δίνεται η δυνατότητα σε ένα φοιτητή να εξεταστεί στο τέλος των σπουδών του μετά από ν+2 χρόνια. Μου φαίνεται ότι είναι κίνητρο εκπαιδευτικής αρρυθμίας. Μόνον ο κ. Σουφλιάς στο άρθρο 9 του ν. 2083/92 όριζε ότι οι σπουδές στη τριτοβάθμια εκπαίδευση διαρθρώνονται σε δύο κύκλους. Ο πρώτος διάρκειας 4 εξαμήνων έχει εισαγωγικό χαρακτήρα, προσφέρει τις βάσεις της επιστήμης. Ο φοιτητής για να παρακολουθήσει και να εξεταστεί σε μαθήματα του επόμενου δεύτερου κύκλου των σπουδών, οφείλει προηγουμένως να έχει παρακολουθήσει και εξεταστεί επιτυχώς σε όλα τα μαθήματα του πρώτου κύκλου. Μου φαίνεται ότι αυτή είναι η λογική και σωστή προσέγγιση.
Έτσι γίνεται στα περισσότερα πανεπιστήμια του κόσμου. Οι επόμενες μεταρρυθμίσεις Γιαννάκου και Διαμαντοπούλου υπέκυψαν στις πιέσεις και εισήγαγαν τη λογική των φύρδην μίγδην εξετάσεων στο τέλος. Διάβαζα προχθές το αγανακτισμένο άρθρο του καθηγητή κ. Κωνσταντόπουλου που επεσήμαινε ότι ο φοιτητής της ιατρικής μπορεί να εξεταστεί στη χειρουργική χωρίς να έχει προαχθεί στο μάθημα της ανατομίας. Εύχομαι να επανεξεταστεί το ζήτημα των αιωνίων με στόχο να μειωθεί ο αριθμός τους εντός του 2021 σε 150.000. Αν δε φύγει ικανός αριθμός «αιωνίων» φέτος, νομίζω ότι το τρίτο σκέλος του νομοσχεδίου της κ. Κεραμέως θα μείνει μόνον ως εξαγγελία.
