Οι αντιεξουσιαστές όρισαν τη χθεσινή ημέρα ως «ημέρα δράσης και αλληλεγγύης» στον αρχιεκτελεστή της 17Ν και την ίδια στιγμή 15 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων και πρώην βουλευτές επικαλούμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου εγκαλούν και επιτίθενται στην κυβέρνηση. Για ανθρωπιστικούς λόγους πάντα...
Ο αρχιεκτελεστής της 17Ν που μετά την αλλαγή της κυβέρνησης έχασε τα προνόμια των εξόδων και της βόλτας σε σημεία που είχε χτυπήσει άνανδρα αλλά και τη διαμονή στις αγροτικές φυλακές όπου οι περιορισμοί είναι ελάχιστοι, έχει ξεκινήσει απεργία πείνας. Και διαμαρτύρεται διότι τον πήγαν στις φυλακές Δομοκού και όχι στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως επιθυμούσε.
Αυτό ήταν αρκετό για να βγούν οι αντιεξουσιαστές και θαυμαστές του αρχιεκτελεστή και να διαδηλώσουν, ελάχιστοι όμως αυτή τη φορά, αλλά και να αναρτήσουν το γνωστό αισχρό πανό στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς με αναφορές στον Παύλο Μπακογιάννη, ένα από τα θύματα αλλά ιδιαίτερου συμβολισμού, του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Ο ίδιος έχει εμφανιστεί αμετανόητος τα 19 και πλέον χρόνια που βρίσκεται στη φυλακή. Δεν έχει ζητήσει ούτε μια συγνώμη και δηλώνει πολιτικός κρατούμενος για τις άνανδρες εκτελέσεις όπου ο ίδιος και οι συνεργάτες του είχαν ρόλο και δικαστή και εκτελεστή.
Και έχει με σαφήνεια δηλώσει πως δεν αναγνωρίζει τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τους νόμους του.
Του κράτους δικαίου που τα 15 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Κυρίτσης και η Αννέτα Καββαδία, πρώην βουλευτές (μέχρι το 2019) αλλά και ο Πάνος Λάμπρου (που κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι αλλάζει το νόμο για να εκδικηθεί τον Κουφοντίνα) επικαλούνται στο κείμενο τους.
Μάλιστα υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση μεταφέροντάς τον στο Δομοκό παραβιάζει το νόμο και κάνουν αναφορά στην απεργία υγείας και το ενδεχόμενο να υπάρξουν προβλήματα την υγεία του.
Θυμίζοντας και το Νίκο Φίλη που το 2018 δήλωνε για μια ανάλογη απεργία πείνας του ιδίου καταδικασμένου για τους φόνους που ομολόγησε ότι «δεν ξέρω ποιός θα πάρει την ευθύνη αν του συμβεί κάτι κακό».
Ο ΣΥΡΙΖΑ για πολλοστή φορά δια στελεχών του παρεμβαίνει σχετικά με τον αρχιεκτελεστή της 17Ν προκαλώντας εύλογα ερωτήματα και ανοίγοντας εκ νέου τον ασκό του Αιόλου για τη στάση του αναφορικά με τέτοιες περιπτώσεις.