Του Γιάννη Παντελάκη
«Η κυβέρνηση, δεν απειλείται και δεν εκβιάζεται», βροντοφώναξε η υπουργός Γεροβασίλη σε μια αντίδραση, λιγότερο λούμπεν είναι η αλήθεια, από εκείνη του Καρανίκα που έγραψε για «τσακίδια». Η κυβέρνηση, σήκωσε την παντιέρα με αφορμή την υπόθεση στις Σκουριές, η επανάσταση ξεκίνησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ανάγκη από επικοινωνιακές νίκες με δήθεν αριστερό πρόσημο. Οι Σκουριές, αποτελούν ένα λαμπρό πεδίο δόξας για ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής.
Αργά ή γρήγορα, η διαμάχη (;) για το συγκεκριμένο ζήτημα θα λήξει. Και παρόλο που, όπως όλα δείχνουν, νικητής θα είναι η εταιρεία, δημόσια θα εμφανίζεται πως θα είναι η κυβέρνηση. Στις ασκήσεις επικοινωνίας, η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά ικανή, θα τα καταφέρει και σ' αυτή την περίπτωση. Πρόθεσή της, δεν είναι να κλείσει η εταιρεία και να αποχωρήσει από τη χώρα, πρόθεσή της είναι εμφανίζεται ότι αγωνίζεται απέναντι σ' έναν εικονικό εχθρό.
Η εταιρεία Eldorado, συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά που αναζητά η κυβέρνηση. Είχε στοχοποιηθεί χρόνια πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για την ανάδειξή του στην εξουσία και αποτελεί μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου μπορεί να γίνουν αυτές οι ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής. Αφού δεν τα κατάφεραν πουθενά αλλού επειδή είχαν απέναντί τους, τους δανειστές, το επιχειρούν στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Πολλοί κάνουν το θεμελιώδες λάθος να κρίνουν την κυβέρνηση με ιδεολογικά κριτήρια. Είναι εχθροί της επιχειρηματικότητας, έχουν ιδεολογικές αγκυλώσεις παλαιών αριστερών, έχουν ένα Σοβιετικού τύπου πρότυπο για την οικονομία και γενικότερα τη χώρα. Τίποτα απ'' όλα αυτά δεν ισχύει για το σχήμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν έχουν απολύτως τίποτα στο μυαλό τους σε ότι αφορά την διαχείριση και πορεία της χώρας, όλα κινούνται στην σφαίρα του αυτοσχεδιασμού. Μοναδική τους επιδίωξη είναι η διατήρηση στην εξουσία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρόνο, προσπαθώντας παράλληλα να βελτιώσουν τις συνθήκες και τα ποσοστά τους για μια αξιοπρεπή εμφάνιση στις επόμενες εκλογές.
Αν κάποιος μελετήσει λίγο προσεκτικά τον τρόπο που κινείται ο Τσίπρας και οι υπουργοί, θα βγάλει ένα ασφαλές συμπέρασμα. Δεν υπάρχει κανενός είδους κεντρικός σχεδιασμός για την έξοδο της χώρας από την κρίση μέσα από ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για την οικονομία. Δεν υπάρχουν ούτε καν επιμέρους πολιτικές, συγκροτημένες και με συνέχεια. Ο Τσίπρας μεταμορφώνεται πολιτικά όταν κρίνει ότι αυτό εξυπηρετεί τις επικοινωνιακές ανάγκες του και κάθε υπουργός κάνει αυτό που αντιλαμβάνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο υπουργός Παιδείας. Οι εξετάσεις που καταργούνται, οι εξετάσεις που δεν καταργούνται και τελικά οι εξετάσεις που διπλασιάζονται.
Η αλήθεια είναι, πως δεν τα πάνε πάντα άσχημα στο επικοινωνιακό επίπεδο. Καταφέρνουν κάτι δύσκολο. Μια ολόκληρη κοινωνία να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και στην δημόσια ατζέντα να κυριαρχούν θέματα που η ίδια η κυβέρνηση έχει βάλει. Μια είδηση μόνο στην χθεσινή μόνο ειδησεογραφία, δείχνει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Μόνο τον Ιούνιο, οι απλήρωτοι φόροι έφτασαν τα δυο δισ. ευρώ. Η είδηση αυτή που αναδεικνύει το μεγάλο και πραγματικό πρόβλημα, περνάει σε δεύτερο επίπεδο. Όλοι, ασχολούμαστε με τις «επαναστατικές» κραυγές της Γεροβασίλη και τις αναρτήσεις του Καρανίκα…
