Υπομονή, εγρήγορση και συνεργασία συστήνει για τις επόμενες κρίσιμες εβδομάδες της εξέλιξης της πανδημίας του κορoνοϊού στη χώρα μας, ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ, καθηγητής κ. Δημόπουλος με συνέντευξή του στο liberal.gr και δεν αποκλείει να ζήσουμε και εμείς στην Ελλάδα αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία. Απορρίπτει τον πανικό αλλά και τον εφησυχασμό και υποδεικνύει ως «αχίλλειο πτέρνα» του συστήματος τις ευάλωτες ομάδες τις οποίες οφείλουμε όλοι να προστατεύσουμε, όπως αναφέρει. Θεωρεί σημαντικό κίνητρο τον ορίζοντα που δίνεται στις απόλυτα αναγκαίες προσλήψεις που έρχονται άμεσα μέσω προκήρυξης για προσωπικό στο ΕΣΥ και, ταυτόχρονα, κρίνει ως ικανοποιητική τη μέχρι τώρα διαχείριση της κρίσης από την ελληνική κυβέρνηση. Συστήνει δε, στον πληθυσμό να εμπιστευτεί το εμβόλιο για τον covid-19 όταν αυτό έρθει.
Συνέντευξη στη Μαρία Μουρελάτου
-Πώς κρίνετε την έως τώρα διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού από την ελληνική κυβέρνηση;
Είναι μία πρωτόγνωρη επιδημία. Πιστεύω ότι αν συγκρίνει κανείς τον αριθμό των κρουσμάτων και την επέκτασή τους με άλλα κράτη που έχουν ίδιο πληθυσμό όπως είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Δανία, νομίζω ότι η διαχείριση είναι ικανοποιητική.
-Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων από μέρα σε μέρα στην Ελλάδα μοιάζει με αυτόν της Ιταλίας κι ότι αν δεν προσέξουμε μπορεί να φτάσουμε κι εμείς εκεί. Το βλέπετε εσείς αυτό;
Κανείς δεν το ξέρει αλλά πιστεύω πως όχι. Ότι υπάρχει αύξηση υπάρχει από εκεί και πέρα όμως η αύξηση χαρακτηρίζεται από σποραδικά δείγματα τα οποία μέχρι τώρα μπορούν και απομονώνονται και γίνεται ιχνηλάτηση. Αυτό που στην ουσία πρέπει να τονίζουμε είναι την ανάγκη για συνεχή εγρήγορση, για αναφορά από τους ίδιους τους ανθρώπους, αν πιθανολογούν ότι έχουν την ίωση, ούτως ώστε να γίνει και το ειδικό τεστ, να απομονωθούν καταλλήλως κι επίσης να αντιμετωπιστεί και το περιβάλλον τους.
-Σε ορισμένους συμπολίτες μας που αυτή τη στιγμή θεωρούν ότι είναι απίθανο σενάριο για την Ελλάδα αυτό που παρακολουθούμε στη γειτονική χώρα, την Ιταλία, τι έχετε να πείτε;
Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί ή να επιβεβαιωθεί. Επομένως αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να μην εφησυχάζουμε, να μην πανικοβαλλόμαστε αλλά από την άλλη μεριά δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία αποκλείεται να έρθει κι εδώ. Δεν είναι τόσο πιθανό, φαίνεται ότι έχουμε καταφέρει να έχουμε μια διασπορά των κρουσμάτων της κοινότητας στον χρόνο πράγμα το οποίο μας επιτρέπει να ετοιμαζόμαστε καλύτερα και οι δομές μας να δέχονται λιγότερη πίεση.
-Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια αχίλλειος πτέρνα στη διαχείριση ή κάτι που αν δεν το προσέξουμε μπορεί να μας οδηγήσει σε κάποια ανεξέλεγκτη κατάσταση και χρειάζεται να το υπογραμμίσουμε;
Έχουμε έναν πληθυσμό που έχει μια μεγάλη διάμεση ηλικία και πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς έχουν και συννοσηρότητες επομένως σε αυτούς πρέπει τα μέτρα προστασίας να είναι ακόμα πιο εντατικά διότι αυτοί παρουσιάζουν και τη μεγαλύτερη νοσηρότητα και μεγαλύτερη θνητότητα, επομένως προστασία των ευάλωτων ομάδων.
-Αυτό που συζητούν και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα περί ζέστης, ότι ο κορονοϊός μπορεί να μην είναι ανθεκτικός όταν ζεστάνει το κλίμα τους επόμενους μήνες είναι κάτι που το συμμερίζεστε; Έχει βάση αλήθειας;
Κοιτάξτε, οι κορονοϊοί παρουσιάζουν μια εποχική διακύμανση, με την έννοια ότι τους καλοκαιρινούς μήνες η μεταδοτικότητά τους είναι σαφώς μειωμένη. Τώρα, ο συγκεκριμένος covid-19 είναι κι αυτός κορονοϊός. Παρά το γεγονός ότι έχει υποστεί μετάλλαξη θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε σημαντικό βαθμό θα συμπεριφερθεί όπως και οι άλλοι κορωνοϊοί. Επίσης όταν αυξηθεί η θερμοκρασία διευκολύνεται η μετακίνηση των ανθρώπων σε εξωτερικούς χώρους επομένως μειώνεται και ο συγχρωτισμός επομένως είναι κι άλλος ένας παράγοντας που βοηθά στη μείωση της εξάπλωσης μιας επιδημίας.
-Όταν λέμε μπαίνουμε σε «καραντίνα», πώς το ορίζουμε; Απλώς δεν πηγαίνουμε στη δουλειά μας αλλά τριγυρνάμε από εδώ κι από εκεί;
Παίρνουμε όσα περισσότερα μέτρα γίνεται, μετακινούμαστε όσο λιγότερο γίνεται και όσο χρειάζεται απαραιτήτως, ούτως ώστε να εμποδίσουμε την επαφή μας με τους άλλους και έτσι να μειώσουμε τη διασπορά του ιού.
-Αναφορικά με το ΕΣΥ, τι είναι αυτό που πρέπει να προσέξουν οι διοικούντες ώστε να μην έχουμε «κρασάρισμα»;
Χρειάζεται το συντομότερο δυνατόν πρόσληψη νοσηλευτικού ιδιαίτερα αλλά και ιατρικού προσωπικού ούτως ώστε να μην εξαντληθεί το σύστημα - αυτό είναι το σημαντικό – κι ελπίζουμε ότι τώρα που προκηρύσσονται θέσεις με ορίζοντα δύο ετών θα είναι πιο ελκυστική αυτή η προκήρυξη και θα έχουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα μια αυξημένη στελέχωση σε αυτό το πολύτιμο προσωπικό.
-Σχετικά με το φάρμακο και το εμβόλιο για τον συγκεκριμένο ιό, σε τι φάση βρίσκεται η επιστημονική κοινότητα;
Τα εμβόλια είναι σε διαδικασία κλινικών μελετών αλλά βεβαίως θα χρειαστεί αρκετούς μήνες έως ότου αποδειχθεί η ασφάλειά τους, η αποτελεσματικότητά τους και η δυνατότητά μας να τα παράγουμε σε μεγάλες ποσότητες και προσιτές τιμές. Από τα αντιικά φάρμακα είναι διάφορα που βρίσκονται στο πλαίσιο κλινικών μελετών που κι αυτά ελπίζουμε να συμβάλλουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση των πιο σοβαρών μορφών.
-Επειδή ένα κομμάτι της κοινωνίας διστάζει να «δοκιμάσει» αμέσως νέα εμβόλια που διατίθενται στην αγορά, εσείς συστήνετε οι πολίτες να τα εμπιστευτούν και να εμβολιαστούν;
Βεβαίως.
-Πιστεύετε ότι κάνουμε κάτι λάθος στην καθημερινότητά μας και έχουμε καταπονήσει το ανοσοποιητικό μας και είμαστε τόσο ευάλωτοι σε τέτοιους ιούς ή είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε ούτως ή άλλως να αντιμετωπίσουμε;
Όταν έχετε τεράστιες πόλεις με δεκάδες εκατομμύρια κατοίκους, με κλιματική αλλαγή, με συνθήκες συνωστισμού, με υπαίθριες αγορές, με ζωντανά ζώα μέσα σε αυτές τις υπαίθριες αγορές, είτε είναι καμήλες, είτε είναι πτηνά, είτε είναι πάπιες, είτε είναι ο μυρμηγκοφάγος δημιουργούνται οι συνθήκες οι κατάλληλες για μεταλλάξεις.
-Έχετε κάποιο μήνυμα να μεταφέρουμε από εσάς προς τους συμπολίτες μας;
Χρειάζεται υπομονή, εγρήγορση, συνεργασία. Έχουμε μπροστά μας αρκετές εβδομάδες που θα πρέπει να είμαστε σε μία καρτερία για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
