Του Γιάννη Παντελάκη
Στην μεγάλη τοπική γιορτή του μικρού νησιού στο οποίο βρέθηκα, κάποιοι αναζήτησαν τους τοπικούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πήγε κανένας. Πήγε ένας υπουργός μόνο αλλά κι αυτός με ελικόπτερο και για λίγο. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μου έλεγαν, έχουν καιρό να πάνε. Αν αυτό που συμβαίνει σε μια μικρή κοινωνία, είναι ενδεικτικό γι αυτό που συμβαίνει σε όλη τη χώρα, τότε δεν χρειάζονται γκάλοπ και δημοσκοπήσεις, είναι φανερές οι διεργασίες που γίνονται και η μελλοντική πορεία των πραγμάτων.
Τι γίνεται λοιπόν σήμερα σ ένα νησί όπου ο ΣΥΡΙΖΑ κυριάρχησε στις εκλογές του Ιανουαρίου με 33,3% και μείωσε το ποσοστό του μόλις δυο μονάδες σ εκείνες του Σεπτεμβρίου του 2015 ; Οι τοπικοί βουλευτές δεν πηγαίνουν πια στο νησί, οι τελευταίες επισκέψεις τους (πολλούς μήνες τώρα) συνοδεύτηκαν από αποδοκιμασίες και έγιναν σε μικρό κύκλο ανθρώπων. Οι εποχές οπού κάθε παρουσία τους στο νησί συνοδευτόταν από θερμές υποδοχές, είναι παρελθόν που δεν φαίνεται να επανέρχεται.
Οι τοπικοί εκπρόσωποι του κόμματος στην μεγάλη πλειονότητά τους έχουν αποσυρθεί από τις τοπικές οργανώσεις, είναι απόλυτα απογοητευμένοι από την κυβερνητική πορεία και δηλώνουν πως δεν έχουν καμμία διάθεση επαναφοράς της στήριξης και ψήφων στο κόμμα. Κυρίαρχο στοιχείο της κριτικής όσα συμβαίνουν με την κυβέρνηση, όχι τόσο τα τοπικά προβλήματα που παραμένουν προβλήματα. Η σύνδεση με πλοία παραμένει προβληματική, οι παροχές υγείας το ίδιο με τους σοβαρά ασθενείς να μεταφέρονται με ελικόπτερα (αν υπάρχουν χρήματα), με τις προβληματικές υποδομές να παραμένουν προβληματικές. Αν δεν υπήρχε ο τουρισμός με θετικές επιδόσεις, το πρόβλημα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Την ίδια στάση, τηρούν και οι ψηφοφόροι που έδωσαν την πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρακολουθούν από απόσταση και απέχουν, η ελπίδα που είχαν έχει αποσυρθεί οριστικά όπως φαίνεται και είναι ενδεικτικό πως αποφεύγουν ακόμα και τις πολιτικές συζητήσεις. Δεν βρίσκουν νόημα σ αυτές. Το νησί έχει ένα θετικό χαρακτηριστικό που δεν συναντάς συχνά στην περιφέρεια. Διατηρεί πολλούς νέους οι οποίοι μετά από ένα πέρασμα σε μεγάλες πόλεις ή το εξωτερικό, επέστρεψαν. Αρκετοί από αυτούς είχαν δραστηριοποιηθεί πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ τα χρόνια πριν το 2015. Τώρα, στάση αποδοκιμασίας και απομάκρυνσης.
Από την μεγάλη αυτή δεξαμενή των «κοψοχέρηδων», ένα μικρό κομμάτι φαίνεται να προσεγγίζει τη Ν.Δ. (ο βουλευτής της οποίας κάθε τρεις και λίγο βρίσκεται στο νησί), αλλά η πλειονότητα δεν δηλώνει καμμία υποστήριξη σε άλλο πολιτικό σχηματισμό. Ακόμα και στις επίμονες ερωτήσεις για την μελλοντική στάση στις επόμενες εκλογές, δηλώνουν σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον πως θ απέχουν. Παρ ότι τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνται έντονα μετά από μια μεγάλη πολιτική απογοήτευση και κάποιοι έστω, γυρίζουν στην τελευταία τους κομματική επιλογή, αυτή την φορά πολλοί, οι περισσότεροι ίσως, δείχνουν πως για πρώτη φορά ερωτοτροπούν με την αποχή.
Αρκετά χρόνια πριν, υπήρχε ένα τραγούδι (του Μπακαλάκου αν δεν κάνω λάθος) που έλεγε πως «ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από εκεί κι από δω...». Ήταν κριτικό για τους παλαιοκομματικού τύπου βουλευτές που έκαναν επισκέψεις για ψηφοθηρία στις εκλογικές τους περιφέρειες. Στις μέρες μας, δεν έρχεται ο βουλευτής στο χωριό. Για την ακρίβεια, ο ΣΥΡΙΖαίος βουλευτής...
