Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Δεν είναι μόνο ότι κατοικούν σε διαφορετικούς πλανήτες οι δύο πλευρές που ερίζουν για τη ρύθμιση του Υπουργείου Παιδείας που θα επιτρέπει στους αποφοίτους πάσης φύσεως ιδιωτικών σχολών χωρίς αναγνωρισμένο πτυχίο από τον ΔΟΑΤΑΠ, να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ. Οι άνθρωποι, όλοι τους ανεξαιρέτως, μάλλον κατοικούν σε μια άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα.
Πρώτα-πρώτα τα facts.
H ρύθμιση ήταν εν ισχύ για όλο το διάστημα που κυβερνούσε το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (άλλαξε λίγo πριν τις εκλογές) ενώ αυτοί που σήμερα χτυπιούνται για τα δικαιώματα των αποφοίτων των δημοσίων ΑΕΙ και ΤΕΙ και για τον «ιερό χαρακτήρα» της δημόσιας παιδείας το 2017 πιστοποίησαν ως Κέντρο Δια Βίου Μάθησης ένα...εργαστήριο Αστρολογίας! Μας το θύμισε ένας χρήστης του τουίτερ.
Κανείς βέβαια δεν εντυπωσιάζεται από αυτά τα facts δεδομένου, όπως έχουμε επισημάνει πολλάκις, η λέξη «υποκρισία» είναι το συνώνυμο της λέξης «αριστερά».
Έτσι λοιπόν όσοι ολοφύρονται σήμερα για τη ρύθμιση που υποτίθεται ότι απαξιώνει τη δημόσια εκπαίδευση δεν πείθουν κανέναν.
Εξίσου υποκριτές είναι όσοι υποστηρίζουν τη ρύθμιση του ΥΠΕΠΘ στη βάση ότι όλα αυτά είναι τυπικά και πλασματικά (είναι όντως) και η αγορά είναι σε θέση να αξιολογήσει τον καθένα.
Αστεία πράγματα. Είναι γελοίο να μιλάμε στην Ελλάδα για ελεύθερη αγορά στην οποία μπορούν να διακριθούν οι αξιότεροι. Όλες οι καλές δουλειές που απαιτούν κάποια προσόντα είναι σε κρατικές ή ημικρατικές εταιρείες όπου διορίζονται οι φίλοι κάθε κυβέρνησης (δυστυχώς ούτε της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη εξαιρουμένης) ενώ το ίδιο κλίμα αναξιοκρατίας επικρατεί εν πολλοίς και στον ιδιωτικό τομέα όπου τις θέσεις καταλαμβάνουν φίλοι και συγγενεις των ιδιοκτητών (με ορατά τα αποτελέσματα στους δείκτες εταιρικής διακυβέρνησης…).
Ποια είναι η ελεύθερη αγορά λοιπόν που θα αξιολογήσει τους αποφοίτους; Πλάκα μας κάνουν; Που ζουν; Δεν ντρέπονται κι αυτοί, όπως και «οι απέναντί» τους, να λένε πράγματα εξωφρενικά που αν ισχύουν σε μεμονωμένες περιπτώσεις, λειτουργούν ως οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της καθολικής και πλήρους αναξιοκρατίας και οικογενειοκρατίας που είναι το καθεστώς στη χώρα;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ανερμάτιστους κεντρώους αλλά και όσους στη δεξιά κόπτονται σήμερα για τον δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας, θα επισημάνουμε μόνο τούτο: Από το 1974 η Παιδεία στην Ελλάδα είναι ο μόνος χώρος σε ολόκληρο τον πλανήτη όπου εφαρμόστηκαν οι ιδέες του υπαρκτού σοσιαλισμού στην πιο σκληρή, σταλινική τους εκδοχή.
Η αριστερή ιδεοληψία, την οποία βέβαια ενστερνίζονται και αρκετοί στη δεξιά, διέλυσε το πολυτιμότερο αγαθό του λαού, των φτωχών και των μη προνομιούχων: το δημόσιο σχολείο και το δημόσιο πανεπιστήμιο. Οι άνθρωποι που έδιναν πιστοποίηση σε εργαστήρια Αστρολογίας ως κέντρα δια βίου μάθησης, δεν είναι αρμόδιοι και κατάλληλοι να συμμετέχουν στη συζήτηση, λοιπόν κι αν το κάνουν δεν μπορούμε να τους πάρουμε στα σοβαρά.
Είναι πολύ αργά για δάκρυα για τα Πανεπιστήμια.
Εμείς θα συμφωνήσουμε με όσα επεσήμανε ο επικ.Καθηγητής Κοινωνιολογίας Παναγής Παναγιωτόπουλος σε σχόλιό του στο facebook το οποίο αναδημοσιεύει η «Μεταρρύθμιση»:
«Μπορεί να είναι σε έναν βαθμό εύλογες οι ανησυχίες για το τι σημαίνει αυτό που θα ονόμαζα "αυτόματη ισοτιμία των πτυχίων κολεγίων" αλλά είναι κάπως αργά πλέον.
Πρόκειται για μια φυσική εξέλιξη μετά από δεκαετίες στις οποίες σπρώχναμε το πρόβλημα κάθε φορά λίγο παρακάτω, χωρίς να το αντιμετωπίζουμε. Το κράτος τώρα τακτοποιεί την ουσιώδη απορρυθμιση που έχει επέλθει και που καλλιεργείται από το ίδιο και την ιδεολογία του επί μακρόν. Κάποιος κάποια στιγμή θα το έκανε».
Ακριβώς. Τα υπόλοιπα είναι υποκρισίες και τα γνωστά «να χαμε να λέγαμε».
