Του Λεωνίδα Γρηγοράκου*
Μιλώντας για πρώτη φορά στην τηλεόραση για τη δραματική περιπέτεια που βίωσα με τον κορoνοϊό, δεν σας κρύβω ότι ξαφνιάστηκα από το πλήθος των μηνυμάτων που έλαβα από πάρα πολλούς ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους σε εμένα, που είχαν μεγάλη αγωνία και φόβο για τα προβλήματα που προκαλεί αυτή η πανδημία στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Δεν με συγκίνησε μόνο το ενδιαφέρον τους για την έκβαση της προσωπικής μου μάχης. Περισσότερο με προβλημάτισε η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και η δυσπιστία που διαπίστωσα να κυριαρχούν στην ευρύτερη κοινή γνώμη. Εύλογες και αναμενόμενες μετά τα όσα συμβαίνουν επί δεκατέσσερις μήνες στον κόσμο όλο και στη χώρα μας.
Αναλογιζόμενος αυτά που έζησα επί εξήντα μέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας , είναι φυσικό να φέρνω στη μνήμη μου σκέψεις και ερωτήματα που η σκληρή πραγματικότητα φέρνει μπροστά μας. Δεν είναι μόνο η δύναμη της ιατρικής επιστήμης, η οποία έχει καταλυτικό ρόλο για την προστασία μας απ’ τις ανεξέλεγκτες επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης.
Σημαντικά είναι η αυτοπροστασία και η αυτοπειθαρχία που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας. Η ατομική ευθύνη του καθενός μας, είναι η καλύτερη ασπίδα απέναντι στον κορoνοϊό.
Αν κάπου πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον είναι ότι ο ιός επιδεικνύει ένα ισχυρό ένστικτο επιβίωσης. Έτσι άλλωστε εξηγούνται η ανθεκτικότητά του και οι συνεχείς μεταλλάξεις του. Το ίδιο λοιπόν ένστικτο, αυτό της επιβίωσης οφείλουμε να έχουμε και όλοι εμείς. Το όπλο που έχουμε στα χέρια μας είναι τα εμβόλια. Με αυτά προστατεύουμε τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων. Της οικογένειάς μας, των συγγενών, των φίλων, των συνανθρώπων μας.
Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: Ο εμβολιασμός είναι ο μόνος δρόμος για να επανέλθουμε στη φυσιολογική ζωή, επιτυγχάνοντας το τείχος ανοσίας. Προκειμένου να πετύχουμε το στόχο μας, χρειάζεται υπευθυνότητα και υπομονή, αφήνοντας στην άκρη εκείνους που αμφισβητούν την αξία της επιστήμης.
Το όφελος θα είναι μεγάλο τώρα που βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή. Διαφορετικά το κόστος το οποίο θα υποστούμε θα είναι ανυπολόγιστο. Δεν πρέπει να αφήσουμε την αίσθηση της κούρασης να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή όλων.
Αν σταθούμε στο πρόσκαιρο και στο εφήμερο κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα. Αν κερδίσουμε τη μάχη θα έχουμε την ευκαιρία να γιορτάζουμε κάθε χρόνο το Πάσχα ,να πηγαίνουμε στις ιδιαίτερες πατρίδες μας, στα πανηγύρια μας αλλά και να οργανώσουμε τη ζωή μας από πιο πλεονεκτική θέση.
Το μείζον ζήτημα που τίθεται και στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε όλοι, πολιτικοί, επιστήμονες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι με απλά λόγια: Να είμαστε χρήσιμοι αλλά όχι αρεστοί. Όλοι μας έχουμε κάποιο παιδαγωγικό ρόλο και λόγο. Χρειάζεται να τον ασκήσουμε χωρίς εκπτώσεις, αυταρέσκειες, επιπολαιότητες και προπαντός να μη χαϊδεύουμε αυτιά.
Για εμένα, είναι απαραίτητο, όλοι οι πολίτες να εμβολιασθούν. Είναι η μόνη υπεύθυνη πράξη που οφείλουμε όλοι να τη σεβαστούμε, για να ζήσουμε χωρίς φόβο πολλά χρόνια. Γιατί τα εμβόλια σώζουν ζωές.
O Λεωνίδας Γρηγοράκος είναι ομότιμος Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας ΕΚΠΑ
