Του Λέανδρου Ρακιντζή
Κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος αναθεωρείται με ψήφους 189 «ναι» και 94 «όχι» το άρθρο 96 παρ.5 ως ακολούθως:
“Τα στρατιωτικά δικαστήρια του στοιχείου α΄της προηγουμένης παραγράφου συγκροτούνται κατά πλειοψηφία από μέλη του δικαστικού σώματος των ενόπλων δυνάμεων, που περιβάλλονται με τις εγγυήσεις λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας των λοιπών τακτικών δικαστικών λειτουργών κατά το άρθρο 87 παρ.1 του Συντάγματος. Νόμος ορίζει τη βαθμολογική αντιστοιχία των δικαστικών λειτουργών του δικαστικού σώματος των ενόπλων δυνάμεων με τους λοιπούς δικαστικούς λειτουργούς, τη σύνθεση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου του Σώματος αυτού , των πειθαρχικών συμβουλίων του και τα της επιθεώρησης. Για τις συνεδριάσεις και αποφάσεις των δικαστηρίων αυτών εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 2 έως 4 του άρθρου 93. Τα σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής καθώς και ο χρόνος, που θα αρχίσει η ισχύς τους ορίζονται με νόμο.”
Ειλικρινά οι συνδικαλιστές των στρατιωτικών δικαστών αξίζουν συγχαρητήρια γιατί μετά από προσπάθειες τριάντα ετών πέτυχαν, με τη συνταγματική αναθεώρηση του παραπάνω άρθρου, την εξίσωση με τους τακτικούς δικαστές κυρίως ως προς τη μισθολογική αντιστοιχία. Το επιχείρημα αφού προσφέρουμε την ίδια εργασία πρέπει να λαμβάνουμε την ίδια αμοιβή φαίνεται από πρώτη άποψη τελείως πειστικό αλλά εγώ θα έβαζα ένα αστερίσκο γιατί το πεδίο της εργασίας των τακτικών δικαστών δεν είναι μόνο η ποινική διαδικασία, όπως των στρατοδικών, αλλά και η πολιτική διαδικασία και άλλες πρόσθετες απασχολήσεις, εκτός του ότι οι συνθήκες εργασίας τους είναι πολύ πιο κουραστικές και δύσκολες. Είναι γεγονός ότι οι τακτικοί δικαστές έχουν μεγαλύτερο μισθό, ενώ οι στρατιωτικής δικαιοσύνης, ως αξιωματικοί, έχουν άλλα προνόμια, ταχύτερη εξέλιξη και συνταξιοδότηση.
Το σώμα των στρατιωτικών δικαστών αποτελείται μόνο από 103 πρόσωπα, έχει εξελιχθεί και ενώ είναι αξιωματικοί ανεβαίνουν στην έδρα φορώντας πολιτικά και από τις υπηρεσιακές επαφές που είχα μπορεί να πω, ότι είναι καταρτισμένοι και θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στη τακτική δικαιοσύνη, εάν γίνονταν δεκτή η πρόταση περί καταργήσεως των στρατοδικείων.
Δεν γνωρίζουμε το κόστος από την παραπάνω εξομοίωση των στρατιωτικών δικαστών με τους τακτικούς, γιατί δεν υπάρχει σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που δεν απαιτείται στη συνταγματική αναθεώρηση. Το πρόβλημα δεν είναι η σχετική δαπάνη αλλά οι συνέπειες από την εξομοίωση και κυρίως οι διεκδικήσεις άλλων κλάδων των ειδικών μισθολογίων και ιδιαίτερα των αξιωματικών βάση της αρχής της συνταγματικής ισότητας.
Οι στρατοδίκες ως αξιωματικοί φέρουν διαφόρους βαθμούς και λαμβάνουν τον αντίστοιχο του βαθμού τους μισθό. Εάν διατηρήσουν το βαθμό τους και λαμβάνουν τον αντίστοιχο τακτικού δικαστή μισθό, τότε θα έχομε το απαράδεκτο φαινόμενο ο ταγματάρχης στρατοδίκης να λαμβάνει μεγαλύτερο μισθό από τον αρχηγό του ΓΕΣ. Αποτέλεσμα όλοι οι αξιωματικοί όλων των κλάδων να διεκδικήσουν δικαστικά βάση της αρχής της ισότητας και να λάβουν μισθούς δικαστών και οι συνταξιούχοι συντάξεις δικαστών. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι βραδυφλεγής βόμβα είναι αυτό στον κρατικό προϋπολογισμό και στο ασφαλιστικό σύστημα.
Η συνταγματική διάταξη προβλέπει, ότι όλα θα ρυθμισθούν με ειδικό νόμο, αμφιβάλλω όμως εάν ένας κοινός νόμος έστω κατά συνταγματική επιταγή μπορεί να παρακάμψει την αρχή της ισότητας και δικαστικά δεν κριθεί άκυρος και να εξομοιώσει τους μισθούς όλων των αξιωματικών εν ενεργεία και εν σύνταξη ακόμα και των σωμάτων ασφαλείας με τους μισθούς των στρατοδικών που θα λαμβάνουν μισθό δικαστών.
Σαφώς θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σύνταξη του ειδικού αυτού νόμου και εδώ χρειάζεται η πείρα των παλαιών που έχουν ασχοληθεί ειδικά με το θέμα, ιδιαίτερα γιατί οι νόμοι κατά συνταγματική επιταγή εκδίδονται άπαξ και δεν επιδέχονται μεταγενέστερες βελτιώσεις. Εκείνο που είναι το πλέον κρίσιμο είναι να αποκοπεί η στρατιωτική δικαιοσύνη από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και να υπαχθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Κατά τα λοιπά, εάν δοθεί η προσοχή που πρέπει κατά τη σύνταξη του νόμου με τη μελέτη όλων των παραμέτρων και χωρίς τις συνήθεις παρεμβάσεις μπορεί να αποφύγομε τις δυσάρεστες για την εκάστοτε κυβέρνηση εκπλήξεις από δικαστικές αποφάσεις.
* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.
