Του Γιάννη Παντελάκη
Το τελευταίο διάστημα, οι απειλές Erdogan και άλλων Τούρκων για την μη έκδοση στη χώρα τους των οκτώ αξιωματικών που κατηγορούνται ότι μετείχαν στο πραξικόπημα, έχουν περιοριστεί. Ελπίζω να μην συνδέεται αυτό με τις αποκαλύψεις που έκανε λίγα εικοσιτετράωρα πριν η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ότι στις 2 Ιουνίου, η Ελληνική αστυνομία παρέδωσε σε μια ομάδα ενόπλων μασκοφόρων ζευγάρι Τούρκων με τέσσερα παιδιά και τρία ακόμα άτομα που είχαν ζητήσει προστασία στη χώρα μας!
Βέβαια, μόνο ελπίδες μπορούμε να εκφράσουμε ότι το περιστατικό με τους μασκοφόρους δεν αποτελεί μια κίνηση «καλής» θέλησης από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης προς τους Τούρκους μετά την δικαστική απόφαση για μη έκδοση των Τούρκων αξιωματικών. Την αλήθεια μάλλον δεν θα την μάθουμε εύκολα. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε οι οποίες ωστόσο μπορεί να έχουν και βάσιμο χαρακτήρα. Ιδιαίτερα όταν στηρίζονται σε γεγονότα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους που ωστόσο μπορεί και να μην είναι.
Όταν προέκυψε το θέμα της έκδοσης των οκτώ στην Τουρκία, ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε συναντηθεί με τον Τούρκο πρόεδρο στη Νέα Υόρκη (22.9.2016). Εκεί, όπως μετέδωσαν οι δημοσιογράφοι συζητήθηκε και αυτό το θέμα με δυο χαρακτηριστικά στοιχεία να προκύπτουν από αυτή την συνάντηση. Ο Εrdogan δεν εμφανίσθηκε δυσαρεστημένος για το θέμα, ο δε Τσίπρας φέρεται να δήλωσε πως «οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα». Δεν αναφέρθηκε ευθέως στους οκτώ, αλλά αυτούς εννοούσε. Τρεις μήνες αργότερα, ο Erdogan δήλωσε δημόσια ότι ο Τσίπρας του είχε υποσχεθεί τότε την έκδοση των οκτώ, αλλά ας υποθέσουμε ότι δεν έλεγε ο Erdogan την αλήθεια.
Τα δυο προαναφερόμενα στοιχεία έδειχναν την πρωθυπουργική πρόθεση να εκδοθούν οι οκτώ και βέβαια ένα σχετικό μήνυμα πήγαινε στην δικαιοσύνη η οποία θα έκρινε την τύχη τους. Έτσι ερμηνεύεται και η στάση Erdogan τότε, ο οποίος δεν εξέφρασε κάποια δημόσια τουλάχιστον δυσαρέσκεια σ εκείνη την συνάντηση. Η δικαιοσύνη στη συνέχεια μπορεί να πήρε το πρωθυπουργικό μήνυμα, αλλά είχε άλλη άποψη και προχώρησε σε αποφάσεις για μη έκδοση των οκτώ.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι οι οκτώ δεν θα είχαν μια δίκαιη δίκη στην Τουρκία και ότι κινδύνευαν με βασανισμούς ακόμα και να χάσουν τη ζωή τους. Όταν εκδόθηκαν οι δικαστικές αποφάσεις για τους οκτώ, οι Τούρκοι αντέδρασαν και απείλησαν, ο δε Έλληνας πρωθυπουργός θυμήθηκε τότε πως η δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι ανεξάρτητη. Μετά τις τότε τουρκικές απειλές, ακολούθησε μια περίεργη σιωπή από την πλευρά τους. Να συνδέεται με τις σημερινές αποκαλύψεις;
Ανεξάρτητα από την σύνδεση όμως, σημασία έχει πως οι καταγγελίες της ΕλΕΔΑ έχουν μεγάλη βαρύτητα και είναι σημαντικές. Γιατί όπως σωστά τόνισε σε ανακοίνωσή της «η άτυπη και βίαιη επαναπροώθηση οποιουδήποτε προσώπου θεωρείται πράξη βίας και παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας».
Οι καταγγελίες της ΕλΕΔΑ ήταν συγκεκριμένες, με διευθύνσεις (κοντά στο Διδυμότειχο) και ονόματα (Mustafa Can, Yilmaz Erdogan κ.α.), ενώ αποκαλύπτει ότι διαθέτει και τον αριθμό του αυτοκινήτου της Ελληνικής αστυνομίας που έκανε την μεταφορά των ανθρώπων που ζήτησαν προστασία. Μάλιστα αναφέρει ότι ένα από αυτά τα άτομα βρίσκεται ήδη στις Τουρκικές φυλακές χωρίς να είναι δυνατή οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί του.
Για τις καταγγελίες αυτές, εξέφρασε την έντονη ανησυχία του ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Nils Muiznieks καλώντας την κυβέρνηση της χώρας μας να σταματήσει αμέσως τις επιχειρήσεις επαναπροώθησης και τα τηρήσει τις υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν επιβεβαιωθεί ότι το γεγονός της βίαιης επαναπροώθησης με τους μασκοφόρους έχει πραγματικά συμβεί, η Ελληνική κυβέρνηση κάπου πρέπει να κρυφτεί. Μέχρι την επιβεβαίωση και αν αυτή ποτέ έρθει, ας περιοριστούμε στις οχι αβάσιμες προαναφερόμενες υποθέσεις…
