Του Παύλου Ι. Αλεξιάδη*
Επανερχόμαστε στο θέμα των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης όχι γιατί θέλουμε να κουράσουμε τον αναγνώστη επαναλαμβάνοντας τα δεινά που υποφέρει ο κάτοικος αυτής της πόλης αλλά για να διατυπώσουμε την αγανάκτηση μας για αυτό που συμβαίνει κάθε μέρα στην συμπρωτεύουσα. Τι να πούμε για το τι υποφέρει ένας επιβάτης καθημερινά; Εδώ ξυλιάζει από το κρύο περιμένοντας για παρά πολύ ώρα το λεωφορείο, εκεί λιγοθυμάει γιατί δεν μπορεί να αντέξει τον απάνθρωπο συνωστισμό, αλλού κατεβαίνει αναγκαστικά στην μέση του δρόμου πολύ μακριά από τον προορισμό του γιατί παρουσίασε βλάβη το όχημα.
Κάθε ημέρα νέες καταγγελίες έρχονται να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο της αγανάκτησης. Ας δούμε πρώτα κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα που συνέβησαν πρόσφατα:
26 Δεκεμβρίου 2018: Μηχανική βλάβη που έγινε σε λεωφορείο της γραμμής 57 λίγο πριν αυτό ξεκινήσει από τον τερματικό του σταθμό στην « Διασταύρωση Χορτιάτη».
11 Ιανουαρίου 2019 (πρωί): Σε λεωφορείο της Γραμμής 10 που εξυπηρετεί την περιοχή Χαριλάου έσπασε λόγω της πολυκοσμίας το τζάμι της μεσαίας πόρτας ευτυχώς χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί.
11 Ιανουαρίου 2019 (απόγευμα): Λεωφορείο της γραμμής 27 έκοψε στα δύο την λεωφόρο Εθνικής Αμύνης λόγω βλάβης προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο κυκλοφοριακό χάος μέσα στο κέντρο της πόλης.
Άραγε πως αντιδρά στις καταγγελίες αυτές η διοίκηση του ΟΑΣΘ; Πως αντιδρά ο πρόεδρος του;
Ο κ. πρόεδρος γίνεται μικρός, ζητεί σωτηρία στην αφάνεια και για να διώξει από πάνω του την αγανάκτηση φτάνει μέχρι που;….. Μέχρι του σημείου να μας λέει ότι όλη η ταλαιπωρία, όλη η καθημερινή καφρίλα που είναι αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης, δεν υπάρχει! Βρίσκεται στο μυαλό μας…!
Προσκάλεσε τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους ο κ. πρόεδρος να πάμε στο γραφείο του να μας δείξει τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι όλα λειτουργούν καλά στον ΟΑΣΘ . Σηκώνουμε το γάντι! Δεχόμαστε την πρόκληση της επίδειξης των στοιχείων αφού πρώτα ο κ. Παππάς δεχθεί να τον πάμε μια βόλτα έως το απέναντι από το γραφείο του πεζοδρόμιο για να δει τι γίνεται καθημερινά στην επί της οδού Παπαναστασίου στάση «Γραφεία του ΟΑΣΘ». Να τον πάμε λίγο παρακάτω στην στάση «Οσία Ξένη» στην Χαριλάου να δει το δράμα. Να κατηφορίσουμε κατόπιν ως την Βασιλίσσης Όλγας για να δει τον κόσμο να συνθλίβεται στα λεωφορεία. Θα τον πάμε στην Πολίχνη και στον Εύοσμο για να περιμένει ατελείωτα στις στάσεις.
Και τέλος αν μας το επέτρεπε η φυσική επιστήμη θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στο πρόσφατο παρελθόν, στις 5 Ιανουαρίου 2019, τότε που οι Θεσσαλονικείς σχημάτιζαν ανθρώπινους σταλαγμίτες πάγου μέσα στα χιόνια περιμένοντας μάταια τα λεωφορεία που δεν ήρθαν ποτέ.
Αφού τελειώσουμε την βόλτα μας θα καταθέσουμε στο γραφείο του κ. προέδρου τον φάκελο με τις καταγγελίες μας και τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα προβλήματα του ΟΑΣΘ δεν είναι στο μυαλό μας. Αλλά δεν αυταπατόμαστε, ο φάκελος αυτός – το διάβημα διαμαρτυρίας θα ριφθεί στον κάλαθο των αχρήστων…
Αξιοπρεπή αστική συγκοινωνία θέλουμε, σκηνικά και μουσαμάδες μας φέρνουνε. Διαμαρτυρόμαστε, μας βγάζουν τρελούς … Αυτό που ζει ο κάθε κάτοικος αυτής της πόλης δεν είναι απλώς εμπαιγμός είναι κακεντρεχές καψόνι, μπούλινγκ αν θέλετε, που γίνεται εις βάρος των κατοίκων της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας. Αξίζει κάτι καλύτερο στην Θεσσαλονίκη!
*Ο Παύλος Ι. Αλεξιάδης είναι ιατρός
