Του Γιάννη Παντελάκη
Ο υπουργός Βερναρδάκης δήλωσε πως ο ίδιος «ως αριστερός δεν θα πήγαινε ποτέ σε καζίνο». Ο υπουργός Τσιρώνης είπε πως «αυτές οι δραστηριότητας – όπως η επίσκεψη του Καμμένου σε καζίνο – του προκαλούν θλίψη και τις θεωρεί δείγματα πολιτιστικής παρακμής». Η υποκρισία σε υπερθετικό βαθμό. Δυόμιση χρόνια σέρνονται πίσω από την ακροδεξιά ατζέντα του Καμμένου και ούτε αριστερές επικλήσεις, ούτε θλίψη δεν εξέφραζαν. Δεν συνέβαινε τίποτα, ίσα-ίσα χειροκροτούσαν τις χυδαίες ατάκες του για «τα τέσσερα».
Ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν είναι, αποτελεί σύμπτωμα των περίεργων πολιτικών καιρών που βιώνουμε. Η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ από την αταίριαστη (;) συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, δεν έχει τις αιτίες της σε πολιτικούς λόγους και πράξεις, κάτι που φαινομενικά θα αποτελούσε μια λογική συνέπεια μιας πρωτόγνωρης σύμπλευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ «πληρώνει» τον Καμμένο επειδή επισκέφτηκε ένα καζίνο στο Λονδίνο ή συνομίλησε με έναν έγκλειστο στις φυλακές ισοβίτη. Για λόγους ηθικής δηλαδή και όχι αυστηρά πολιτικής. Είναι προφανές πως και αυτές οι συμπεριφορές Καμμένου προσφέρονται για αρνητική κριτική, ούτε λόγος.
Ωστόσο, αναρωτιέται κάποιος για το που ήταν όλοι αυτοί οι υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν ο Καμμένος καθόριζε ουσιαστικά την πολιτική ατζέντα, οδηγούσε την κυβέρνηση σε ακροδεξιές και βαθιά συντηρητικές επιλογές. Ο κ. Βερναρδάκης ως αριστερός, δεν είχε κάτι να πει; Όταν ο Καμμένος οργάνωνε εθνικολαϊκά πανηγύρια στο Σύνταγμα, οι ΣΥΡΙΖΑιοι – και ιδιαίτερα η κ. Δούρου – συμμετείχαν με ιδιαίτερη ικανοποίηση. Όταν ο Καμμένος οργάνωνε συμβολικές υποτίθεται επισκέψεις στο Καστελόριζο μαζί με Χρυσαυγίτες, υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν χωρίς αντιρρήσεις και έβγαζαν φωτογραφίες με τον Παππά και τον Κασιδιάρη.
Όταν ο Καμμένος δήλωνε μπροστά στον Αρχιεπίσκοπο ότι είναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση αύριο το πρωί αν αυτός το επιθυμούσε για το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, ο Τσίπρας έκανε πως δεν άκουγε τον εταίρο του και υιοθετούσε όλες τις απαιτήσεις της ιεραρχίας. Όταν ο Καμμένος αρνιόταν κάθε εξέλιξη στα εθνικά θέματα και οχυρωνόταν πίσω από επιλογές ακινησίας και απομονωτισμού (π.χ. στο Σκοπιανό), ο πρωθυπουργός σφύριζε αδιάφορα. Τα παραδείγματα ακραίας και ακροδεξιάς έκφρασης από τον κυβερνητικό εταίρο πολλά, δεν χρειάζονται υπενθύμιση. Σε όλες τις περιπτώσεις, υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν πολλά βήματα πίσω ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας ξέπλενε πολιτικά τον Καμμένο επιμένοντας ότι είναι «κεντροδεξιός».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τον πληρώσει πολιτικά τον Καμμένο και θα τον πληρώσει ακριβά. Και γι αυτό η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική του, ο ίδιος επέλεξε αυτή τη συνεργασία, την αρμονική συμπόρευση και το πολιτικό του ξέπλυμα. Με την στάση του ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα ο Τσίπρας, νομιμοποίησαν στη πολιτική ζωή τον απόλυτο λαϊκισμό (ο οποίος συνάντησε τον δικό τους), τις επιδερμικές προσεγγίσεις, την συντηρητικοποίηση, την χυδαιότητα στην πολιτική έκφραση. Τώρα, αναγκασμένοι να καλύπτουν τον Καμμένο και από τις παράπλευρες δραστηριότητές του (καζίνο, συνομιλία με ισοβίτη κ.α.), θα νομιμοποιήσουν και την μη ηθική πολιτικά πλευρά του.
Οι πιθανότητες να πέσει η κυβέρνηση λόγω ασυμφωνίας των δυο εταίρων, δεν είναι απλά μικρές, δεν υπάρχουν καν. Η εξουσία και η παραμονή σ'' αυτή, έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόθυμος να αποδεχτεί οποιαδήποτε πολιτικά παρεκκλίνουσα συμπεριφορά του εταίρου του, αρκεί να μην κλονιστεί η συνεργασία. Οι παρενέργειες ωστόσο και τα αρνητικά αποτυπώματα αυτής της σύμπλευσης, εξακολουθούν να λειτουργούν στην πολιτική σκηνή και να επηρεάζουν την κοινωνία...
