Του Θανάση Χειμωνά
Το μεγάλο είδωλο του Αλέξη Τσίπρα, ο σύντροφός Νικολάς Μαδούρο, απέκλεισε πρόσφατα από τις προεδρικές εκλογές τα τρία μεγαλύτερα κόμματα της βενεζουελάνικης αντιπολίτευσης. Ο πρωθυπουργός μας και η Αυλή του σίγουρα θα ήθελαν να τον μιμηθούν αλλά είναι (ακόμα) κομματάκι δύσκολο. Μέχρι να έρθει λοιπόν αυτή η στιγμή αγωνίζονται να φιμώσουν τα «αντικαθεστωτικά» ΜΜΕ. Ως γνωστόν, «ναυαρχίδα» της προσπάθειας αυτής ήταν το φιλόδοξο (και ούλτρα αποτυχημένο ευτυχώς) πρότζεκτ με τις τηλεοπτικές άδειες.
Ωστόσο, την Παρασκευή που μας πέρασε η κυβέρνηση προχώρησε σε μία ακόμη χυδαία απόπειρα λογοκρισίας: Με αφορμή μια (δήθεν) οφειλή τέλους χαρτοσήμου επί των δημοτικών επιδοτήσεων το Υπουργείο Οικονομικών προχώρησε στην αιφνιδιαστική δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του ραδιοφωνικού δημοτικού σταθμού. Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει πως οι μισθοί των 120 εργαζομένων στον σταθμό βρίσκονται πλέον στον αέρα.
Η διευθύντρια του 9.84, Νόνη Καραγιάννη, έγραψε χαρακτηριστικά στον λογαριασμό της στο Facebook: «Ο Αθήνα 9.84 δεν φοροδιαφεύγει, δεν είναι "ύποπτος φυγής στο εξωτερικό", δεν είναι "στρατηγικός κακοπληρωτής". Αντίθετα είναι απολύτως συνεπής στις υποχρεώσεις του προς τρίτους, (ταμεία, εφορία, εργαζόμενους). Όλες οι συναλλαγές του σταθμού γίνονται μέσω της ενιαίας αρχής πληρωμών. Όλες οι αποφάσεις αναρτώνται στη Διαύγεια. Ο Αθήνα 9.84 υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους. Διοικείται από ΔΣ που στην σύνθεση του μετέχουν μεταξύ άλλων 5 νομικοί και δυο καθηγητές Πανεπιστημίου».
Ο 9.84 δέχεται εδώ και χρόνια πόλεμο από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας πόλεμος που είχε ξεκινήσει αρκετό καιρό πριν την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία. Πολλοί δημοσιογράφοι του έχουν επανειλημμένως στοχοποιηθεί σε προσωπικό επίπεδο από τα γνωστά έμμισθα συριζοτρόλ ενώ η ΕΣΗΕΑ τον είχε παλιότερα κλείσει για μήνες με συνεχιζόμενες απεργίες που είχαν πετύχει τεράστιο πλήγμα στην ακροαματικότητά του.
Με την κίνηση αυτή του Υπουργείου Οικονομικών πάντως επιβεβαιώθηκαν δύο πράγματα. Το ένα το γνωρίζουμε χρόνια- ορισμένοι από εμάς το έχουμε νιώσει στο πετσί μας: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δυσανεξία στην αντίθετη άποψη. Δεν γουστάρει βρε παιδί μου να ακούγονται φωνές διαφορετικές από την δική του και θα κάνει το παν για να τις φιμώσει. Με κάθε μέσο.
Το δεύτερο το διαπιστώνουμε μέρα με τη μέρα: Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να επιβάλει καθεστώς. Να ελέγξει απόλυτα τα ΜΜΕ, να ευνοήσει μια συγκεκριμένη κάστα δικών του ανθρώπων αδικώντας και φτωχοποιώντας όλους τους υπόλοιπους. Να περιορίσει τη Δημοκρατία και να την φέρει στα μέτρα της.
Φταίμε φυσικά κι εμείς. Που δεν αντιδρούμε. Που τους αφήνουμε.
