Του Θανάση Χειμωνά
Πάει λοιπόν και το δεύτερο (και τελευταίο) ντιμπέιτ για την ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Αν και υπήρξε ελαφρώς πιο «ζωντανό» από το πρώτο ούτε αυτό έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις. Βγήκε όμως μια είδηση: Το «φλερτ» ανάμεσα σε Φώφη Γεννηματά και Σταύρο Θεοδωράκη!
Φυσικά, μιλάω καθαρά πολιτικά. Άλλωστε οι παράνομοι έρωτες στον χώρο έχουν εκλείψει σημαντικά από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου εγκατέλειψε τα εγκόσμια.
Ακόμα όμως και τα πολιτικά φλερτ έχουν τη σημασία τους καθώς αφορούν την πορεία (ενίοτε και την επιβίωση) ολόκληρων πολιτικών παρατάξεων.
Δεν πέσαμε από τα σύννεφα. Κάτι είχαμε ψυλλιαστεί ήδη από το προηγούμενο ντιμπέιτ όταν πληροφορηθήκαμε πως οι δυο τους τα είχανε ξαφνικά βρει αποφασίζοντας από κοινού για δύο ξεχωριστές κοινοβουλευτικές ομάδες. Υπενθυμίζω πως πριν ενάμιση χρόνο, η Φώφη είχε καταθέσει την (ορθότατη κατά την άποψή μου) πρόταση για την δημιουργία ενιαίας κεντροαριστερής κοινοβουλευτικής ομάδας. Τότε, ο Σταύρος, προφανώς επειδή φοβήθηκε καπέλωμα, έγινε Τούρκος και αρνήθηκε μετά βδελυγμίας.
Λογικά, κάτι θα άλλαξε από τότε και η Φώφη έκανε πίσω.
Ένα άλλο σημάδι αποτέλεσε και η ξαφνική διαδικτυακή επίθεση φιλίας πολλών στελεχών του «προεδρικού» ΠΑΣΟΚ προς τον ηγέτη του Ποταμιού. Από τη μια στιγμή στην άλλη ο «νεοφιλελές» Σταύρος υμνήθηκε από τους φωφικούς ως ένας σοβαρός, προοδευτικός και μοντέρνος πολιτικός. Ασυνήθιστο φαινόμενο σε μια τέτοιας σημασίας μάχη.
Στο χθεσινό ντιμπέιτ ο «έρωτας» πλέον δεν κρυβόταν. Με κάθε ευκαιρία, Φώφη και Σταύρος έπλεκαν ο ένας το εγκώμιο της άλλης και τούμπαλιν. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, σχεδόν όλα τα γενικά πλάνα τους έπιασαν να σιγοψιθυρίσουν ο ένας/ η μία στο αυτί του άλλου/ της άλλης. Τι έλεγαν; Θα σας γελάσω...
Αποκορύφωμα της έλξης αυτής η ερώτηση που έκανε ο Σταύρος στη Φώφη για το πως ονειρεύεται εκείνη τον νέο φορέα. Μια πάσα πάρε-βάλε που δεν έμεινε αναξιοποίητη από την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Είναι γνωστό πως οι πολιτικοί έρωτες (αντίθετα με τους κανονικούς) δεν προκύπτουν ποτέ στην τύχη. Θα δώσω εδώ, ως ευφάνταστος συγγραφέας που είμαι, την δική μου εκδοχή: Ενδεχόμενη πρόκριση του Σταύρου Θεοδωράκη στον δεύτερο γύρο θα έρθει γάντι και στους δυο τους.
Η μεν Φώφη θα πάρει λογικά μια άνετη και ξεκούραστη νίκη. Ο Σταύρος δεν έχει κανένα γκελ στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που καλώς η κακώς αποτελούν σε τεράστιο βαθμό το εκλογικό σώμα της διαδικασίας ενώ και η γενικότερη επιρροή του στην κοινωνία έχει πλέον ξεθωριάσει. Η διαφορά της Φώφης με τους υπόλοιπους υποψήφιους στην πρώτη φάση της εκλογικής αναμέτρησης είναι δεδομένη οπότε μπορεί εύκολα να παραχωρήσει μια μικρή αβάντα στον συνυποψήφιο της καρδιάς της.
Και ο αρχηγός του Ποταμιού όμως, κερδισμένος θα βγει. Αφενός θα έχει κάνει την υπέρβασή του, συμμετέχοντας στον «τελικό» αφετέρου θα προβάλλει ως αδιαφιλονίκητος εκπρόσωπος του «εκσυγχρονιστικού» μπλοκ μέσα σε ένα ΠΑΣΟΚ and friends παλαιάς κοπής-κάτι που πιθανότατα θα οδηγήσει στην εκλογή του και στην επόμενη Βουλή.
Η δισταυρία ανάμεσα σε δύο υποψήφιους είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε βουλευτικές εκλογές. Δισταυρία (έστω και άτυπη) σε προεδρικές εκλογές δεν έχω ξαναδεί. Είναι γνωστό βέβαια πως στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται.
