Της Εύας Στάμου
«Οι άντρες δεν είναι φτιαγμένοι για να μεγαλώνουν παιδιά, ο ρόλος τους είναι βοηθητικός.»
«Η ανατροφή των παιδιών είναι ο κύριος ρόλος της γυναίκας οι επιλογές της οποίας υποκινούνται από το μητρικό ένστικτο και το μητρικό φίλτρο -- είναι θέμα βιολογίας.»
«Οι γυναίκες που δεν επιθυμούν να γίνουν μητέρες είναι εγωίστριες, κι έχουν κατά πάσα πιθανότητα ψυχικά προβλήματα που τις ωθούν να πηγαίνουν κόντρα στη φύση.»
«Για να μεγαλώσει ένα παιδί χρειάζεται οπωσδήποτε μία μητέρα και έναν πατέρα, οτιδήποτε άλλο είναι καταστροφικό.»
Αυτά είναι μερικά από τα πιο ισχυρά και διαχρονικά στερεότυπα που αφορούν τα φύλα. Αν και σήμερα πολλές από τις ιδέες που αναγάγουν τα πάντα στις ορμόνες ή τη βιολογία, τείνουν να ξεπεραστούν, τα κοινωνικά στερεότυπα καλά κρατούν για την πλειονότητα της κοινής γνώμης. Οι παγιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις δύσκολα μεταβάλλονται και συχνά είναι πιο εύκολο να αλλάξει μία νοοτροπία μέσω ενός ισχυρού σοκ που προκαλεί μια νέα νομοθεσία, παρά μέσω της σταδιακής εκπαίδευσης και ενημέρωσης.
Ο Εμανουέλ Μακρόν τάραξε τις προάλλες τους Γάλλους πολίτες αλλά και τους πολιτικούς αντιπάλους του με μία νέα τροπολογία που αναμένεται να τεθεί στη Γερουσία τις επόμενες μέρες. Σύμφωνα με την τροπολογία αυτή προκειμένου να μπει τέλος στις κοινωνικές διακρίσεις που βασίζονται στις σεξουαλικές προτιμήσεις των Γάλλων πολιτών και έχουν νομική υπόσταση, αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο καταγράφονται τα στοιχεία των παιδιών στους οικογενειακούς καταλόγους των σχολείων. Στο μέλλον, αντί για όνομα μητρός και όνομα πατρός στις γονικές εξουσιοδοτήσεις και τα υπόλοιπα σχολικά έγγραφα, θα αναγράφονται οι τίτλοι Γονέας 1 και Γονέας 2.
Αρκετοί πολίτες θεώρησαν την κίνηση της Κυβέρνησης Μακρόν ένα θετικό βήμα για την κατάργηση των διακρίσεων, μα δεν είναι λίγοι αυτοί που διαμαρτύρονται έντονα πιστεύοντας ότι η νέα τροπολογία βάλλει ανεπανόρθωτα κατά της παραδοσιακής οικογένειας θέτοντας υπό αμφισβήτηση την σπουδαιότητα του ρόλου της μητέρας και του πατέρα για την ευημερία των παιδιών.
Είναι ενδιαφέρον ότι αντιρρήσεις εξέφρασε ακόμα και η Ένωση για τα Δικαιώματα των Ομοφυλόφιλων Γονέων της Γαλλίας καθώς τα μέλη της ισχυρίζονται πως ο αυτός ο νόμος είναι πιθανό να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα επιλύσει, αφού θα δημιουργηθεί μία γονεϊκή ιεραρχία. Σύμφωνα με αυτή την άποψη δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι θα προκληθούν διλήμματα που θα οδηγήσουν τα ζευγάρια σε διενέξεις για το ποιος, και με βάση ποια κριτήρια, δικαιούται να είναι ο Γονέας 1 και ποιος ο Γονέας 2.
Ο Μακρόν δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Ευρωπαίος πολιτικός που επιχειρεί μεταρρυθμίσεις που κολακεύουν το γκέι ακροατήριό του. Άλλωστε η νέα τροπολογία που επιδιώκει να περάσει έρχεται σε συνέχεια της τροπολογίας του 2013 που διασφάλισε την νομική ισότητα των γάμων ανάμεσα σε ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, το οποίο είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερα θετικό βήμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σε αυτή την περίπτωση όμως φαίνεται ότι η Κυβέρνηση Μακρόν δεν σκέφτηκε διεξοδικά τα θέματα που ίσως προκύψουν από την εφαρμογή της νέας τροπολογίας τόσο για τα ετερόφυλα, όσο και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Γι' αυτό θεωρώ πως η αντίδραση της Ένωσης για τα Δικαιώματα των Ομοφυλόφιλων Γονέων είναι ως έναν βαθμό δικαιολογημένη.
Ίσως η κίνηση Μακρόν να λειτουργήσει σε βάθος χρόνου ευεργετικά για τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών. Το ευρύτερο ζήτημα όμως είναι ότι η γκέι κοινότητα οφείλει να είναι απαιτητική και να μη "τσιμπάει" σε κάθε πρόταση από πολιτικούς, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι το γκέι ακροατήριο δεν είναι μία εύπλαστη μάζα που θα τους φέρει εύκολες ψήφους κάθε φορά που θα προτείνουν κάτι που το αφορά - ιδίως αν πρόκειται για μια ιδέα που οι πολιτικοί δεν έχουν επεξεργαστεί με τη δέουσα προσοχή, αλλά μπορεί να στοχεύει στον εύκολο εντυπωσιασμό.
