Του Γιάννη Παντελάκη
Γνωρίζω νέους ανθρώπους που έχουν τελειώσει πανεπιστημιακές σπουδές εδώ και πέντε ή και δέκα χρόνια και ζουν με τους γονείς τους. Κάποιοι δεν έφυγαν ποτέ από το οικογενειακό σπίτι, κάποιοι γύρισαν όταν έχασαν τη δουλειά τους ή μειώθηκε δραματικά ο μισθός τους. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι το ποσοστό των νέων ανθρώπων που στηρίζονται από τους γονείς τους πλησιάζει το 50%. Προσπαθώ να σκεφτώ πως θα αισθανόντουσαν ακούγοντας χθες τον Τσίπρα να μιλάει για μείωση της ανεργίας.
Την ίδια ημέρα που ο πρωθυπουργός επισκεπτόταν το υπουργείο Απασχόλησης και δήλωνε μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες ότι η πιο σημαντική θετική είδηση των τελευταίων χρόνων είναι η μείωση των ποσοστών ανεργίας και η αύξηση της απασχόλησης, δημοσιοποιούντο στοιχεία έρευνας για την ανεργία αλλά και τις προσδοκίες των νέων που δίνουν μια σχεδόν εφιαλτική εικόνα. Το 48% ανθρώπων ηλικίας 18-35 χρόνων δηλώνουν ότι στηρίζονται οικονομικά από τους γονείς τους.
Υπάρχει ένας καλός τρόπος για να μη λες την αλήθεια χωρίς να λες ψέματα. Τον χρησιμοποίησε και ο Τσίπρας χθες, όπως το κάνουν και πολλά κυβερνητικά στελέχη. Η ανεργία μειώνεται λένε. Και είναι αλήθεια. Στο διάστημα Φεβρουαρίου-Ιουνίου 2017 σύμφωνα με τα στοιχεία του "Εργάνη", το ισοζύγιο στις ροές μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα ήταν θετικό, δημιουργήθηκαν 255.903 νέες θέσεις εργασίας ενώ στο αντίστοιχο εξάμηνο του 2016 οι νέες θέσεις ήταν 234.664. Αν επικαλεστείς τα στοιχεία με αυτόν τον τρόπο, πράγματι πρόκειται για μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο πρόκειται για την μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή είναι αυτή που λέει πως από αυτές τις θέσεις εργασίας το 51,74% είναι θέσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Οι περισσότερες από τις μισές δηλαδή, αφορούν σε δουλειές των 300 ή και λιγότερων ευρώ τον μήνα. Μισές δουλειές, μισή ζωή. Εδώ, έρχεται να "δέσει" το στοιχείο της προαναφερόμενης έρευνας (Διανέοσις), που δείχνει ότι περισσότεροι από τους μισούς νέους βασίζονται στην οικονομική στήριξη των γονιών τους.
Η δεύτερη φορά που ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε την μέθοδο της μισής αλήθειας, είναι όταν αναφέρθηκε στην επιθεώρηση εργασίας και την αναβάθμισή της επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης «δεν φοβόμαστε να τα βάλουμε με εργοδότες που χωρίς πρόβλημα βιωσιμότητας έκαναν τη κρίση ευκαιρία για να καταπατούν την εργατική νομοθεσία», είπε με σχεδόν ηρωικό τρόπο. Αυτή είναι η βολική ερμηνεία της αλήθειας από τον πρωθυπουργό η οποία συνοδεύτηκε από την συνηθισμένη πια επίθεση στην δικαιοσύνη (λες και η δικαιοσύνη νομοθετεί και όχι η κυβέρνηση).
Η μη βολική αλήθεια για την υπόθεση που λέγεται επιθεώρηση εργασίας, περιέχεται σε πρόσφατη (Ιούνιος 2017) έρευνα καθηγητών που δείχνει μερικά αποκαλυπτικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ανυπαρξία ελέγχων στην αφορά εργασίας. Η ανασφάλιστη εργασία αφορά σε 500.000 εργαζόμενους, άλλοι 300.000 απασχολούνται ως μισθωτοί αλλά στην πράξη είναι αυτοαπασχολούμενοι, περίπου 200.000 εργάζονται οκτάωρα και καταχωρούνται ως μερικά απασχολούμενοι και 900.000 μισθωτοί παίρνουν τις αμοιβές τους με καθυστέρηση από έναν έως δεκαπέντε μήνες!
Παρ'' όλα αυτά, το σημαντικό δεν είναι η παλαιοκομματική συμπεριφορά των κυβερνώντων και η προσπάθεια αλλοίωσης της αλήθεια. Θα κριθούν την ώρα της κάλπης. Το σημαντικό είναι πως οι νέοι άνθρωποι αυτής της χώρας διακατέχονται από δείκτες σχεδόν απόλυτης απαισιοδοξίας. Η μεγάλη πλειονότητά δεν δίνει πολλές ελπίδες στο ενδεχόμενο να βρει κάποια δουλειά τους επόμενους έξι μήνες, βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να κινείται σε χειρότερα επίπεδα από εκείνο των γονιών τους και δηλώνουν σε μεγάλα ποσοστά διατεθειμένοι να φύγουν για το εξωτερικό προκειμένου να βρουν μια απασχόληση.
Μια χώρα με την συγκεκριμένη εικόνα των νέων ανθρώπων, δεν έχει καλό μέλλον...
