Κανονικά το θέμα θα έπρεπε να είχε λήξει από την επομένη, όταν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ.Μιχάλης Χρυσοχοΐδης εξήγησε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να «μαντρώσει» τους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ ώστε να μην μπορούν να καλύπτουν ελεύθερα τις διαδηλώσεις. Και κάθε φιλοκυβερνητικός πολίτης που σέβεται τον εαυτό του, θα αρκούνταν στο να επιδείξει τη φιλία του προς την κυβέρνηση απλώς ξεχνώντας ως ατυχές αυτό το πολύ δυσάρεστο επεισόδιο.
Όμως όχι. Κάποιοι σχολιαστές και αρθρογράφοι αντί να το αφήσουν να ξεχαστεί, θέλησαν να μας πείσουν ότι «ο καημένος ο Μιχάλης παρεξηγήθηκε» και ότι όποιος αντέδρασε σε μια πρόθεση που παραβίαζε θεμελιώδεις συνταγματικές ελευθερίες είναι Συριζαίος. Μάλιστα.
Μας φαίνεται πραγματικά απίστευτο νουνεχείς άνθρωποι και ελεύθεροι πολίτες να εμπιστεύονται τυφλά μια εξουσία, ακόμα και την πιο δημοκρατική μόνο και μόνο επειδή τη στήριξαν με την ψήφο τους.
Ακόμα και η πιο δημοκρατική και φιλελεύθερη κυβέρνηση, πρέπει να αποδεικνύει καθημερινά, κάθε ώρα ότι τηρεί το Σύνταγμα της χώρας και το κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό. Και οι πολίτες οφείλουν καθημερινά, κάθε ώρα να αξιώνουν να βλέπουν αποδείξεις ότι η κυβέρνησή τους σέβεται τους κανόνες του παιχνιδιού. Ειδικά αν την έχουν στηρίξει με την ψήφο τους.
Κάθε εξουσία επιθυμεί διακαώς τη διατήρηση και ιδανικά την ενίσχυση της ισχύος της και δεν έχει καμία έννοια να είναι αγαθή. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Δεν υπάρχουν καλές εξουσίες. Υπάρχουν μόνο νόμιμες εξουσίες και η νομιμότητά τους κρίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.
Φυσικά, στα πολιτεύματα όπως το δικό μας, στις χώρες όπως η Ελλάδα, οι πολίτες δεν χρειάζονται να στέκονται με το «όπλο παρά πόδα» για να προστατεύουν τους θεσμούς. Υπάρχει η αντιπολίτευση, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, ανεξάρτητες αρχές, η ανεξάρτητη διοίκηση που εφαρμόζει τους νόμους. Γι αυτό και ζητούμε οι ασφαλιστικές αυτές δικλείδες να λειτουργούν καλά ώστε να μην χρειάζεται εμείς να περιφρουρούμε τους θεσμούς και να μπορούμε να ζούμε την καθημερινότητά μας.
Είναι αποκαρδιωτική η διαπίστωση ότι ο Κεντρώος χώρος έχει μεταμορφωθεί σ’ένα πειθήνιο αρνί που μασουλάει νυχθημερόν ό,τι του σερβίρουν, χωρίς κριτική επεξεργασία, χωρίς να θέτει ερωτήματα απαιτώντας απαντήσεις. Και είναι επικίνδυνο που όποιος πολίτης λειτουργεί σύμφωνα με τα καθήκοντα που έχει μέσα στη δημοκρατική πολιτεία βαφτίζεται «ιδεολογικά ύποπτος».
Ποια είναι η διαφορά των Κεντρώων από τους φανατικούς οπαδούς του Σύριζα, όταν αρνούνται να αποτιμούν κριτικά την καθημερινότητα;
Να το πάρουμε και αντίστροφα;
Ποιες ακριβώς υπηρεσίες νομίζουν ότι προσφέρουν στην κυβέρνηση, όταν δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα; Όταν την αφήνουν κι εκείνη να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ότι όλα τα πράττει σωστά;
Τι ακριβώς θέλουν; Να την πάθει ο Κυριάκος Μητσοτάκης όπως ο Αλέξης Τσίπρας που το βράδυ των Ευρωεκλογών του 2019 είδε σοκαρισμένος το αποτέλεσμα γιατί μέχρι την τελευταία στιγμή οι δικοί του τον διαβεβαίωναν ότι η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία θα είναι μικρή και ο Μητσοτάκης θα πέσει επειδή δεν θα έχει καταφέρει να τον νικήσει με διαφορά;
Καμία εξουσία, καμία κυβέρνηση δεν είναι αγαθή. Ούτε η πιο δημοκρατική. Δουλειά κάθε κυβέρνησης είναι να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα και να τηρεί τους νόμους και το Σύνταγμα. Δουλειά των πολιτών είναι να την ελέγχουν και να την αξιολογούν κριτικά και δίκαια.
Όσοι γεννηθήκαμε μετά τη Χούντα, τη χρυσή εποχή της Μεταπολίτευσης και μεγαλώσαμε σε περιβάλλον δημοκρατίας, δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε την ευπάθεια των θεσμών και του πολιτεύματος. Έχουμε μεγαλώσει ελεύθεροι και ασφαλείς και μας είναι δύσκολο και να συλλάβουμε ακόμα ότι μπορεί κάποια δημοκρατική κυβέρνηση και δη φιλελεύθερη να στραβοπατήσει. Κι όμως. Συμβαίνει. Συνέβη στην περίπτωση του σχεδίου για τις διαδηλώσεις. Ο αρμόδιος υπουργός το κατάλαβε και αναδιπλώθηκε τάχιστα. Αν οι πιο ευαίσθητοι από τους πολίτες δεν επαγρυπνούν, θα ξανασυμβεί κι αυτό κανείς δεν το θέλει.
