Όχι. Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε γραφικοί, ούτε εντελώς αγράμματοι, ούτε αφελείς. Είναι επικίνδυνοι. Προσπαθούν απολύτως συνειδητά να βλάψουν τη χώρα, υπονομεύοντας την ανάπτυξή της. Υιοθετώντας και εξαγγέλλοντας πολιτικές, που έχουν εξαλειφθεί από την παλέτα όλου του πολιτικού φάσματος, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο υπαρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης, εξήγγειλε ότι όταν το κόμμα του επανέλθει στην κυβέρνηση, η «δεύτερη φορά Αριστερά», θα εθνικοποιήσει τρεις τράπεζες και θα «ξαναπάρει πίσω» κάποιους βασικούς στρατηγικούς πυλώνες, όπως είναι η ΔΕΗ και ο ΔΕΔΔΗΕ.
Τις εξαγγελίες αυτές δεν τις έκανε, κάποιος τυχαίος βουλευτής, ή κάποιο τυχαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, για να περάσουν χωρίς να αφήσουν αποτυπώματα πίσω τους. Τις έκανε ο άνθρωπος που εκφράζει με το λόγο του, αλλά τη γενικότερη στάση και συμπεριφορά του, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε αρκετούς θα φανεί οξύμωρο το γεγονός ότι αυτές οι οργίλες δηλώσεις γίνονται την ίδια περίπου στιγμή, που ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου και οικονομικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργος Χουλιαράκης αναλαμβάνει σύμβουλος της Τραπέζης της Ελλάδος. Αλλά δεν είναι.
Είναι άραγε οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος; Ασφαλώς και όχι. Το νόμισμα φέρει και από τις δυο πλευρές την εικόνα που έχει ο Σύριζα για την κοινωνία και την οικονομία. Η εκτελεστική εξουσία, η νομοθετική εξουσία, η δικαστική εξουσία, η οικονομία και η επιχειρηματική δραστηριότητα της Ελλάδας πρέπει να τελούν, υπό τον έλεγχο ενός μόνο κέντρου αποφάσεων. Ενός κέντρου, που θα το συνθέτουν οι σύντροφοι κομισάριοι της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Μήπως άραγε θέλουν να εθνικοποιήσουν – κρατικοποιήσουν τις τράπεζες για να τις διασώσουν κεφαλαιακά, όπως έγινε σε μια σειρά από χώρες, όπου αφού τις διέσωσαν, τις επαναπώλησαν σε ιδιώτες επενδυτές αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη; Ασφαλώς και όχι. Επιθυμούν να εθνικοποιήσουν τις τράπεζες, για να ελέγχουν και να χρησιμοποιούν τα διαθέσιμα του τραπεζικού συστήματος κατά το δοκούν, αλλά και για να χρηματοδοτήσουν το δικό τους επιχειρηματικό «σύστημα».
Και γιατί θέλουν «να ξαναπάρουν πίσω» τη ΔΕΗ και τον ΔΕΔΔΗΕ; Διότι όπως υποστηρίζουν, «πώς θα ελέγξεις την ακρίβεια εάν δεν έχεις στα χέρια σου το εργαλείο της ΔΕΗ, που θα καθορίσει τις τιμές και θα βάλει του κανόνες του παιχνιδιού;» Θα καθορίζουν τις τιμές και θα βάζουν κανόνες, στο παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα; Λησμονούν ότι το 2019, η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου είχε οδηγήσει τη ΔΕΗ στα πρόθυρα της πτώχευσης;
Και ενώ η επενδυτική κοινότητα, παρακολουθεί την πλήρη μεταστροφή της πορείας των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, προς όφελος της πραγματικής οικονομίας, αλλά και των μετόχων τους, καθώς και την είσοδο ισχυρών funds από το εξωτερικό στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, τις εκδόσεις ομολογιακών δανείων και τις αγορές μετοχών μέσα από το χρηματιστήριο, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει την πλήρη ανατροπή αυτού του επιτυχημένου σκηνικού.
Πετάει τη λέξη «εθνικοποίηση», προς ικανοποίηση των φανατισμένων οπαδών του, δίχως να εξηγεί, πως είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια χώρα του δυτικού κόσμου. Δίχως να εξηγεί, ότι οποιαδήποτε κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση, θα προκαλέσει τεράστια επενδυτική αναταραχή, με ανυπολόγιστο κόστος. Θα προκαλέσει παράλληλα σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που στηρίζει το τραπεζικό σύστημα με τα γνωστά πακέτα ρευστότητας.
Καμία «αριστερή» πολιτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προτείνει τέτοιου είδους κινήσεις. Ούτε το πρώην αδελφό κόμμα των Ποδέμος, αλλά ούτε και οι πρόσφατοι αδελφοί σοσιαλιστές της Πορτογαλίας. Οι εθνικοποιήσεις τραπεζών στις οποίες έχουν προβεί κάποιοι δικτατορίσκοι της νοτίου Αμερικής ή της Αφρικής, έχουν οδηγήσει σε βαθιές οικονομικές κρίσεις και έχουν σβήσει τις χώρες τους, από τον επενδυτικό χάρτη για δεκαετίες.
Αλλά και στο θέμα της ΔΕΗ και του ΔΕΔΔΗΕ, πώς νομίζει ο Σύριζα ότι θα αντιδρούσαν οι επενδυτές στην πρόθεσή του, να τις «ξαναπάρει πίσω»; Με ποιον τρόπο θα χρηματοδοτούσε το βαρύ επενδυτικό τους πρόγραμμα; Φυσικά και δεν έχει να δώσει σχετικές απαντήσεις.
Ο ολοκληρωτισμός που αποπνέει ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οδηγεί στο να σαμποτάρει σήμερα την αναπτυξιακή πορεία της χώρας μας. Σε ποια χώρα της Ευρώπης, η αντιπολίτευση προτείνει τέτοια μέτρα; Σε ποια χώρα της Ευρώπης εξαγγέλλεται η εθνικοποίηση των τραπεζών, σαν μέτρο ανάπτυξης; Σε ποια χώρα της Ευρώπης, εξαγγέλλεται η κρατικοποίηση των ενεργειακών εταιρειών, σαν μέτρο αντιμετώπισης της κρίσης;
Σε τέτοιου είδους εξαγγελίες, δεν προβαίνουν ούτε οι δημοκρατικά εκλεγμένες αριστερές κυβερνήσεις στη Λατινική Αμερική, εξαιρουμένης πάντα της λεγόμενης «μπολιβαριανής αριστεράς» την οποία αντιπροσωπεύουν η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα.
Δε γνωρίζουμε κατά πόσο οι επενδυτές παίρνουν στα σοβαρά, όλα όσα εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, εν όψει των εκλογών του 2023 και την προσπάθεια σύσσωμης της αντιπολίτευσης να συγκροτηθεί ένα σκληρό «προοδευτικό» μέτωπο, τέτοιου είδους εξαγγελίες, ανεβάζουν τον βαθμό ρίσκου των επενδύσεων στη χώρα μας.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι οι εξαγγελίες αυτές έγιναν μόνο και μόνο για να ενισχύσουν το «επαναστατικό φρόνημα» των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και ότι είναι άνευ σημασίας. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Οι θέσεις του συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα, Γιώργου Χουλιαράκη ή οι θέσεις του ουσιαστικού αντιπροέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλου Πολάκη; Τι να περιμένουμε από την «προοδευτική» συνεργασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης;
