Η φωτογραφία από την πόρτα της οικίας του υφυπουργού για Θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, Νικόλα Γιατρομανωλάκη, αντικατοπτρίζει την εικόνα που έχουν στο μυαλό τους, όσοι ενστερνίζονται με υπερηφάνεια το «περί δικαίου αίσθημα», όσοι κραδαίνουν το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και όσοι πιστεύουν ότι «ο μόνος θεσμός είναι ο λαός».
Μπροστά στην πόρτα του υφυπουργού συναντήθηκαν το μίσος της ακροδεξιάς, η τοξικότητα της κοινοβουλευτικής αριστεράς, μαζί με το ακαταλόγιστο των ομάδων που κινούνται στις παρυφές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Δυστυχώς, αποδείχθηκε περίτρανα αυτές τις ημέρες, ότι σε όλο το πολιτικό φάσμα, ο λαϊκισμός θεριεύει και ότι οι πολιτικοί στην προσπάθεια τους να αντλήσουν ψήφους και να χαϊδέψουν αυτιά, τοποθετούν τις «περί δικαίου» απαξιωτικές εκφράσεις με ευκολία στις παρεμβάσεις τους, με την πρώτη ευκαιρία.
Το αγανακτισμένο “λαϊκό περί δικαίου αίσθημα”, βλέπει τη χειροπιαστή δικαίωση του στην πόρτα του υφυπουργού. Ο «κυρίαρχος λαός» σε ρόλο δικαστή, αγκαλιάζοντας τις ύβρεις κατά του υφυπουργού, δικάζει και καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες μέσω τοξικών παρεμβάσεων στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, μέσω δηλώσεων της αντιπολίτευσης και τώρα μέσω «παρεμβάσεων της κοινωνίας», όχι μόνο τον υφυπουργό, αλλά και ευρύτερα την κυβέρνηση.
Η ομοφοβία, το μίσος, οι ύβρεις, η βία και τα λαϊκά δικαστήρια παρελαύνουν μαζί με την τυφλή αγανάκτηση, ανάμεσα στους θεσμούς, τη δικαιοσύνη, την εκτελεστική εξουσία, βάλλοντας ευθέως κατά της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Το αντιδυτικό μέτωπο έχει ήδη ηττηθεί με τη «kolotoumba» της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Το φιλοδραχμικό μέτωπο έχει ήδη καταρρεύσει μετά από το δημοψήφισμα του 2015. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα έχει ήδη ξεφτίσει και έχει ξεχαστεί. Το φιλοπουτινικό κίνημα ήδη ατονεί, μετά από τα εγκλήματα των Ρώσων εισβολέων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Τι χρειάζεται ο Σύριζα, για να αναστατώσει και πάλι την καθημερινότητα;
Επένδυσε πολιτικά στις καταστροφές από τις πυρκαγιές. Επένδυσε πολιτικά στην παρέμβαση του υφυπουργού Παιδείας για τη δικτατορία. Επένδυσε στις δικαστικές αποφάσεις για τη Novartis και τον Δημήτρη Λιγνάδη. Και επενδύει σήμερα στο πολιτικό λιντσάρισμα των μελών της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να ανατρέψει τις νωπές από το 2015 αρνητικές μνήμες της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Σε μια προσπάθεια να διχάσει και να αναζωπυρώσει τα πιο ταπεινά και πρωτόγονα ανθρώπινα συναισθήματα και να κινητοποιήσει τις πιο βίαιες και τοξικές επιθυμίες.
Υιοθετώντας με αυτόν τον τρόπο τακτικές και πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές και άλλες ιδεολογίες. Εκτός και εάν, τα οσμωτικά φαινόμενα της περιόδου 2015 - 2019, έχουν διαβρώσει με τρόπο ανεξίτηλο και μη αναστρέψιμο το dna του Σύριζα.
Η φωτογραφία της οικίας του υφυπουργού λειτουργεί σαν καθρέφτης για τον Σύριζα. Ας κοιτάξει εκεί το πρόσωπο του. Και ας αποφασίσει αν με αυτό το πρόσωπο, θέλει να πορευτεί μέχρι τις εκλογές, αντιμέτωπος με τα ισχύοντα στις δημοκρατίες, τα οποία ανέπτυξε προχθές η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δηλαδή, ότι η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους.
