Του Τάσου Ι. Αβραντίνη
Η όγδοη μεγαλύτερη... πόλη της Ελλάδας είναι οι Ελληνες της πόλης και της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου. Σύμφωνα με την πιο συντηρητική εκτίμηση, ο αριθμός τους ξεπερνά τις 60.000 και έχει αυξηθεί από το 2017 κατά 2.000, περίπου. Στον αριθμό αυτό δεν υπολογίζονται οι Ελληνες φοιτητές, αλλά όσοι εγκαθίστανται στο Λονδίνο για εργασία και διαθέτουν αριθμό κοινωνικής ασφάλισης (NIN). Τα στοιχεία προέρχονται από τα επίσημα αρχεία του Γραφείου Εθνικής Στατιστικής και του υπουργείου Εργασίας και Συντάξεων της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο αριθμός των Ελλήνων του Λονδίνου αλλά και συνολικά της Μεγάλης Βρετανίας, παρά την αβεβαιότητα για τις συνέπειες του Brexit, αυξήθηκε την τριετία 2015-2017 κατά 12%, όπως άλλωστε και η συνολική μετανάστευση των Ελλήνων προς το εξωτερικό.
Αυτό έχει καταφέρει η καταστροφική εμμονή μας στον κρατισμό, στην υπερφορολόγηση, στη γραφειοκρατία και στην εξόντωση κάθε ατομικής προσπάθειας ή πρωτοβουλίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, οι σύγχρονοι Ελληνες μετανάστες είναι άτομα πολύ υψηλού ανθρώπινου κεφαλαίου (ακαδημαϊκό προσωπικό, γιατροί, μηχανικοί, προγραμματιστές, γενετιστές κ.λπ.).
Επίσης, κάθε χρόνο μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό εκατοντάδες καινοτόμες επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων.
Αυτονόητα κερδισμένες είναι οι χώρες υποδοχής. Οσες είχαν δηλαδή την ευφυΐα και την πρόνοια να έχουν χαμηλή φορολογία, μικρή γραφειοκρατία και ελαστική αγορά εργασίας (Αγγλία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Βουλγαρία, Μάλτα, Κύπρος κ.λπ.).
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κυριευμένη από το σύνδρομο της Πομπηίας για το πολιτικό της αύριο, ναρκοθετεί την πορεία των δημόσιων οικονομικών μας και το μέλλον των νέων γενιών για πολλές δεκαετίες. Αυξάνει δηλαδή αντί να μειώνει τις πελατειακές παροχές και τις «εξυπηρετήσεις» του κράτους σε όλο και μεγαλύτερο κύκλο δικαιούχων, προσδοκώντας αντάλλαγμα την ψήφο τους. Ο αριθμός των υπαλλήλων του Δημοσίου (συμβασιούχων και μη) αυξάνεται ραγδαία, ενώ προαναγγέλλονται και νέες προσλήψεις. Από τα δημοσιευμένα επίσημα στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δημοσίου από 15,6 δισ. € το 2015 θα διαμορφωθεί στα 17,5 δισ. € το 2019 (ή αλλιώς τα δύο τρίτα του ΕΝΦΙΑ). Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Παναγιώτη Καρκατσούλη, από το σύνολο των προσλήψεων που έγιναν μέσω ΑΣΕΠ για το 2018 μόλις το 11% αφορούσε πτυχιούχους. Τη στιγμή που μορφωμένοι νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα, ένας κομματικός στρατός χαμηλών προσόντων λεηλατεί την παραγωγική οικονομία.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2018 η πάσης φύσεως φορολογία στην Ε.Ε. ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 60 ετών. Μόνη εξαίρεση αποτελεί η Ελλάδα. Παγκοσμίως η αποφορολόγηση παράγει πλούτο που επιστρέφει στα άτομα και τις χώρες. Ελκυστικό περιβάλλον για επενδύσεις και επανεκκίνηση των επιχειρήσεων δεν δημιουργείται με ρηματικές διακοινώσεις, αλλά με μείωση των ατέρμονων γραφειοκρατικών διαδικασιών και απλοποίηση της φορολογίας. Οσο το υδροκέφαλο κράτος θα φορολογεί για να συντηρηθεί, τόσο η αποεπένδυση θα μεγαλώνει και η παραγωγικότητα της οικονομίας θα υποχωρεί. Στην αποχώρηση κάθε είδους κεφαλαίου από τη χώρα συμπεριλαμβάνεται και το ανθρώπινο κεφάλαιο. Νέοι άνθρωποι κάθε επαγγέλματος αναζητούν βάση βιοπορισμού στο εξωτερικό. Πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν. Η εμπιστοσύνη οικοδομείται δύσκολα και εξαφανίζεται εύκολα.
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Παρασκευής 19 Οκτωβρίου
