Του Γιάννη Παντελάκη
Υπάρχει μια είδηση που λέει ότι οι Έλληνες περιορίζουν από τις αγορές τους ακόμα και τα καθημερινά απαραίτητα καταναλωτικά αγαθά. Ψωμί, γαλακτοκομικά, προϊόντα οικιακής χρήσης. Όσες κορδέλες και αν κόψει ο πρωθυπουργός, όσες επιχειρήσεις και αν επισκεφτεί, όσο και αν ανακαλύπτει την πολιτική γοητεία του Ανδρέα Παπανδρέου, η κατάσταση δεν σώζεται. Η είδηση που περιγράφει τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν δίνει περιθώρια ελπίδας για αναστροφή των δεδομένων για την κυβέρνηση.
Συχνά, οι δημοσιογράφοι κάνουμε ιεραρχήσεις που δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που πραγματικά απασχολεί την κοινωνία. Αναπαράγουμε επικοινωνιακά κόλπα που σκαρφίζονται οι πολιτικοί, αναδεικνύουμε το ελάσσων, δίνουμε έμφαση σε κάτι που αξιολογικά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Τουλάχιστον για την πλειονότητα της κοινωνίας. Για ένα άρθρο του Τσίπρα στο οποίο μας λέει ότι θέλει να μοιάσει του Παπανδρέου, δίνουμε τεράστια σημασία, για μια συζήτηση περί Στάλιν σπαταλάμε μεγάλο χρόνο και χώρο. Αυτά, η μετατόπιση του ενδιαφέροντος δηλαδή από τα ουσιαστικά σε θέματα ήσσονος σημασίας, αποτελούν κυβερνητικές παγίδες. Στις οποίες συχνά πέφτουμε.
Έρευνα της Nielsen, αποτυπώνει με στοιχεία μια πραγματικότητα που βλέπουμε γύρω μας ότι αποκτά ολοένα και πιο σκληρά χαρακτηριστικά. Καταγράφει την περικοπή δαπανών σε βασικά καταναλωτικά αγαθά. Ενδεικτικά, μείωση 8,6% στην αγορά γάλακτος και 5,3% στο συσκευασμένο ψωμί. Μια σειρά από κατηγορίες άλλων ειδών, έχει ανάλογη αρνητική πορεία. Γενικότερα, οι καταναλωτές περιορίζουν αγορές βασικών προϊόντων, κάτι αδιανόητο σε άλλες εποχές, όχι ιδιαίτερα μακρινές. Αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο. Μόλις πέρυσι, η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε την αύξηση του ποσοστού των Ελλήνων που στερούνται τα βασικά είδη διατροφής και διαβίωσης.
Τις έρευνες αυτές επιβεβαιώνουν και άλλες που δημοσιοποιήθηκαν σχετικά πρόσφατα. Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο μας είχε πληροφορήσει πριν λίγο καιρό, ότι το πρώτο τρίμηνο του 2017 οι καταναλωτές μείωσαν κατά 40 ευρώ τον μήνα τις αγορές από τα σούπερ μάρκετ, μια άλλη έρευνα της εταιρείας IRI μας έλεγε λίγους μήνες πριν, για υποχώρηση του τζίρου στα σούπερ μάρκετ 10 % ή και 15%. Οι μειώσεις αφορούν κατά βάση είδη καθημερινής ανάγκης.
Οι δείκτες φτώχειας στη χώρα έχουν αυξηθεί, η μείωση της ανεργίας επιτυγχάνεται με νέες θέσεις εργασίας των 300 ευρώ και οι ανισότητες στο εσωτερικό της κοινωνίας διευρύνονται. Το χειρότερο είναι πως και οι προβλέψεις δείχνουν μεγαλύτερη επιδείνωση των δεικτών αυτών στο άμεσο μέλλον. Οι αποφασισμένες νέες περικοπές των συντάξεων, η δραματική μείωση του αφορολόγητου, οι αβάσταχτοι φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, θα οδηγήσουν ακόμα μεγαλύτερες αριθμητικά ομάδες στη φτωχοποίηση.
Πως απαντά η κυβέρνηση σε όλα αυτά; Με τον πρωθυπουργό ν'' ανακαλύπτει την επιχειρηματικότητα και να κόβει κορδέλες έργων που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από την Ε.Ε. Και το κυβερνητικό επικοινωνιακό επιτελείο, να τροφοδοτεί την καθημερινή ατζέντα με θέματα άσχετα έως και αδιάφορα. Και συχνά, οι δημοσιογράφοι να αναπαράγουμε αυτή την ασημαντότητα για την οποία πιστεύουμε ότι ενδιαφέρεται η κοινωνία. Και ιδιαίτερα η χειμαζόμενη κοινωνία.
Όλα δείχνουν πως οι προσπάθειες της κυβέρνησης με ασκήσεις επικοινωνίας θα συνεχιστούν. Με τις πιο πολλές πιθανότητες οι εκλογές να πραγματοποιηθούν την επόμενη χρονιά, Τσίπρας και ηγετική ομάδα θα επιχειρούν ως τότε με κάθε τρόπο να δείξουν ότι η πραγματικότητα που βιώνει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, είναι διαφορετική. Παρότι, απ'' ότι έχει δείξει και το παρελθόν, οι εκλογές δεν κρίνονται από το πόσα έργα εγκαινίασε ένας πρωθυπουργός, αλλά από το τι συμβαίνει στην κοινωνία και την πραγματική ζωή. Και εκεί, δεν συμβαίνουν αισιόδοξα πράγματα...
