Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Ένα από τα πολλά που μας εντυπωσίασαν κατά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν ο τρόπος που αντιδρούσαν κάποιοι, καλοπροαίρετοι, κάθε φορά που η κοινή γνώμη καλούνταν να καταπιεί κάποιο κυβερνητικό ευτράπελο. Δεν αναφερόμαστε τόσο στα τραγικά περιστατικά της διακυβέρνησης αυτής όπως το κλείσιμο των τραπεζών, το δημοψήφισμα, τα γεγονότα της Ειδομένης, τη Μόρια, τη Μάνδρα, το Μάτι αλλά στο γέλιο που παρήγαγε το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε καθημερινή βάση εξαιτίας της ατζαμοσύνης και της αδαημοσύνης, σερβιρισμένες με περίσσιο θράσος, των στελεχών του, ένας συνδυασμός που τους έκανε να δείχνουν ως ήρωες κωμωδίας του '60.
Αυτοί λοιπόν, οι καλοπροαίρετοι στους οποίους αναφερόμαστε, ενοχλούνταν περισσότερο από τα σχόλια όσων λοιδορούσαν ή ακόμα και επεσήμαναν τη γελοιότητα παρά από τα γελοία γεγονότα αυτά καθ'αυτά.
Η αλήθεια είναι ότι ψήφισαν ή έστω στήριξαν με την ψήφο και με άρθρα τους στον Τύπο ένα ριζοσπαστικό κόμμα που ερχόταν με ορμή να φέρει τα πάνω-κάτω και βρέθηκαν μπροστά σε καρικατούρες της δεκαετίας του '80.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η αντίδραση στη χρήση της λέξης «κωλοτούμπα». Κάποιοι ενοχλούνταν περισσότερο με εμάς που τη χρησιμοποιούσαμε παρά με τον κ.Τσίπρα που εν μία νυκτί και χωρίς να δώσει καμία απολύτως εξήγηση άλλαξε γνώμη, στάση, πολιτική. Ακριβώς επειδή ο κ.Τσίπρας δεν έδωσε ποτέ, καμία εξήγηση για την αλλαγή του αυτή, ούτε βέβαια ζήτησε ποτέ συγγνώμη για όσα είχε υποσχεθεί ενώ μάλλον ήξερε ότι δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει ως κυβέρνηση η μόνη λέξη που περιέγραφε τη στρατηγική του ήταν η λέξη «κωλοτούμπα».
Το έχουμε επισημάνει και παλαιότερα. Δυστυχώς για τον κ.Τσίπρα τον πήραν στο λαιμό τους τα Γεροντοπαλίκαρα της Αλλαγής, κάποια τριτοδεύτερα ρετάλια του Ανδρεοπαπανδρεϊσμού που του αφηγούνταν πως ο Αντρέας «έλεγε και ξέλεγε» χωρίς καμία συνέπεια. Ο κ.Τσίπρας δεν ήταν βέβαια σε θέση να γνωρίζει ότι του έλεγαν ανακρίβειες και ότι τέλος πάντων το γεγονός ότι τα «ξέφτια της Αλλαγής» ανέχονταν τα ψέματα του Αντρέα δεν σήμαινε ότι τα ανεχόταν το ΠΑΣΟΚ και ο ελληνικός λαός και ότι τελικά ο Αντρέας όλα αυτά τα πλήρωσε με την υστεροφημία του γιατί αν εξαιρέσεις το κόμμα του το οποίο απλώς προσποιείται και μάλιστα καθόλου πειστικά ότι τον σέβεται, είναι θαμμένος στην απαξίωση του λαού γιατί με κάποια χρόνια καθυστέρηση, την τελευταία δεκαετία ο λαός ένιωσε για τα καλά στο πετσί του «τι θα πει Αντρέας».
Αύριο ο κ.Τσίπρας θα κάνει την τελευταία του κωλοτούμπα η οποία μάλιστα θα μεταδοθεί ζωντανά από την τηλεόραση. Και όπως συνήθως συμβαίνει με τις πολιτικές κωλοτούμπες κάθε μία είναι πιο γελοία και θλιβερή από την προηγούμενη. Αυτή, η τελευταία, στον ΣΚΑΙ το οποίο απειλούσε ως «ποντίκι που βρυχάται» θα είναι και η πιο θλιβερή.
Αν οι προβλέψεις επιβεβαιωθούν, μετά την Κυριακή ο κ.Τσίπρας θα πρέπει να επιβιώσει των τελετουργιών ανθρωποφαγίας που συνηθίζουν να επιδίδονται στην παλαιοκομμουνιστικού τύπου αριστερά στην οποία και αρχηγεύει κι αν τα πράγματα πάνε στοιχειωδώς καλά για την επόμενη κυβέρνηση σύντομα θα αποδειχθεί ότι μέσα στην παραζάλη του 2010 και την αδυναμία των τότε κυβερνήσεων να τη διαχειριστούν, θα μπορούσε να είχε ξεπεταχτεί ο οποιοσδήποτε στη θέση του κ.Τσίπρα πουαποδείχθηκε ότι δεν είχε κανένα χάρισμα. Απολύτως κανένα. Πλην της ικανότητας να κάνει κωλοτούμπες βέβαια.
