Του Κωνσταντίνου Βέργου*
Σε 12 μέρες, και συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου, θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών. Αν οι Ιταλικές τράπεζες δεν βρουν κεφάλαια πριν την προθεσμία, θα υπάρξει θέμα, ένα σοκ και μια νέα κατάρρευση. Γι'' αυτό η ιταλική πολιτική ηγεσία θέλει να λύσει το θέμα άμεσα, σε 12 μέρες. Πώς όμως θα γίνει αυτό;
Το σχέδιο για την άμεση λύση του προβλήματος στις ιταλικές τράπεζες έχει δύο σκέλη. Πρώτον, θα μειωθούν οι συμμετοχές και τα «θαλασσοδάνεια» των ιταλικών τραπεζών! Αυτό θα γίνει καταρχήν με μια γιγαντιαία και ταχύτατη πώληση, σε «κοράκια της αγοράς», δανείων ύψους πάνω από 10 δισ. της μεγαλύτερης ιταλικής τράπεζας, και μιας από τις πιο προβληματικές, της Unicredit! Θα επιτευχθεί και με το ξεπούλημα, όσο - όσο, θυγατρικών της. Ήδη εκποιείται η πολύ πετυχημένη θυγατρική Bank Pekao και η Fineco Bank καλύπτοντας το 10% των άμεσων αναγκών της τράπεζας, αλλά μάλλον θα χρειαστεί να πουληθούν και θυγατρικές στη Γερμανία, Αυστρία, Τουρκία και Ανατολική Ευρώπη. Οι τράπεζες αυτές θα εκχωρηθούν ταχύτατα στον ανταγωνισμό, ίσως σε γερμανικές ή αυστριακές τράπεζες, ώστε να καλυφθούν τα κενά. Αυτό όμως είναι μόνο ένα σκέλος της στρατηγικής.
Δεύτερον, θα αναζητηθεί από την ιταλική κυβέρνηση ένα σχήμα, ή σωστότερα ενός λόμπι, που θα αναλάβει να πείσει και να βρει επενδυτές που να φέρουν άμεσα 50 τουλάχιστον δισ. στις μικρές ιταλικές τράπεζες! Μα πώς θα γίνει αυτό; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δια στόματος Ευρωπαϊκής Επιτροπής και γερμανικής ηγεσίας, δεν επιτρέπει τη διευκόλυνση. Ναι, δεν την επιτρέπει νόμιμα, δια της ευθείας οδού. Θα γίνει «πλαγίως», με «κόλπο»! Φαίνεται ότι τη δουλειά θα την πάρει η τράπεζα στην οποία εντάχτηκε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο και από την οποία έπαιρνε «παραδάκι» παλιότερα (2 εκατομμύρια λίρες ετησίως) για τις υπηρεσίες του ο «υποψήφιος για εγκλήματα πολέμου», πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ!
Αν μάλιστα η δουλειά κλείνει στη συγκεκριμένη εταιρεία, λόγω διασυνδέσεων του Μπαρόζο με τα κορυφαία στελέχη της πολιτικής ηγεσίας, αυτό είναι το πρώτο ίσως αρκετά εξόφθαλμο παράδειγμα του πώς κλείνουν οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών τις δουλειές με τις κυβερνήσεις. Ένα εξόφθαλμο παράδειγμα συμπαιγνίας πολυεθνικών εταιρειών, κυβερνήσεων και γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Φυσικά δεν είμαστε σίγουροι ότι θα γίνει έτσι. Αν όμως έτσι γίνει, ε, τότε… χαλάλι! Η σκληρή δουλειά του πρώην μαοϊστή Επιτρόπου Μπαρόζο ανταμείβεται τελικά, αδικώντας τη γερμανική εφημερίδα Die Welt, που τον είχε κατηγορήσει το 2005 ότι «μετά από την εξαιρετικά χαλαρωτική 10ήμερη κρουαζιέρα στη θαλαμηγό Ευρωπαίου επιχειρηματία», διασφάλισε δανειοδότηση - εξπρές που διέσωσε την επιχείρηση του, εξαφανίζοντας ντοσιέ και συμπεράσματα με τις εκθέσεις της επιτροπής ανταγωνισμού για καρτέλ εταιρειών πλοίων από τη Neelie Kroes, την επίτροπο ανταγωνισμού! Τότε κατηγορήθηκε ότι, ως «Μάγος Χουντίνι», εξαφάνισε φακέλους και συμπεράσματα, κάνοντας υπέρβαση του ρόλου του (δεν καταδικάστηκε πάντως) και δίνοντας, με την κρουαζιέρα, 10 εκατομμύρια ευρώ στις εταιρείες του επιχειρηματία. Τώρα, αν επαληθευτούν οι πληροφορίες της έγκυρης αγγλικής εφημερίδας Telegraph, η αμερικάνικη εταιρεία J. P. Morgan, που προσέλαβε στις 8 Ιουλίου 2016 τον Μπαρόζο, παίρνει «όλη τη δουλειά» για την επίλυση της ιταλικής τραπεζικής τρύπας, 360 δισ., μετά μόλις 9 μέρες, στις 17 Ιουλίου 2016, την οποία τρύπα θα εξαφανίσει ως δια μαγείας! Τυχαίο; Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του!
Το ένα ζητούμενο είναι ότι καμιά από τις δυο αυτές λύσεις δεν εξασφαλίζει σοβαρό τμήμα των 360 δισ., που είναι η ιταλική τρύπα και, γι'' αυτό, απλά αγοράζουν ακριβά χρόνο για λίγες ημέρες. Πιθανότατα θα έχουμε νέα δραματικά επεισόδια, καθώς δεν προκύπτει σοβαρή λύση στο ιταλικό χρέος.
Το δεύτερο, όμως, ζητούμενο είναι ακόμη πιο τρομακτικό! Η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, αν ισχύουν όσα προαναφέρθηκαν, φαίνεται σαν να έχει γίνει «παραμάγαζο» μιας κλίκας γραφειοκρατών που υπηρετούν δουλικά μια χούφτα πολυεθνικές εταιρείες, ωθώντας ολόκληρα κράτη στη χρεοκοπία. Κλίκας γραφειοκρατών που στη συνέχεια, μόλις τελειώσουν την καταστροφική «θητεία» τους στην Ε.Ε., διορίζονται στις πολυεθνικές αυτές εταιρείες, στα αφεντικά τους, έχοντας οι ίδιοι εκεί φτιάξει παραμάγαζο. Παραμάγαζο, όπου αναλαμβάνουν το απόλυτο ξεκοκάλισμα ολόκληρων κρατών και λαών τους οποίους αυτοί, με τις πράξεις και παραλείψεις τους, χρεοκόπησαν!
Αυτή, όμως είναι μια ανησυχητική εξέλιξη, δεν υπηρετεί ούτε τα κράτη, ούτε την Ευρώπη, ούτε τον καπιταλισμό. Υπηρετεί μόνο 100 εταιρείες και τις τσέπες μιας χούφτας γραφειοκρατών. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί σε ευνομούμενα κράτη όπως ΗΠΑ, θυμίζει τις τελευταίες μέρες Ρωμαίων αυτοκρατόρων και εξηγεί γιατί ενώ οι ΗΠΑ αναπτύσσονται, το καράβι της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε. πάει ολοταχώς για τα βράχια!
* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.
Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.
