Και να θέλει, δεν μπορεί πλέον να αλλάξει...

Και να θέλει, δεν μπορεί πλέον να αλλάξει...

Εγκλωβισμένος στην τακτική των υψηλών τόνων και των επιθέσεων κατά της κυβέρνησης ο Αλέξης Τσίπρας έχασε χθες στη Βουλή την ευκαιρία να επαναφέρει το κόμμα του στο ρόλο που οι πολίτες του ανέθεσαν, αυτόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με αναφορές στους νεκρούς τις πανδημίας και συνεχείς καταγγελίες έδειξε ότι δεν προτίθεται να αλλάξει ρότα, παρά τις παραινέσεις ακόμη και συντρόφων του που εκφράζουν ανοιχτά τον προβληματισμό τους. 

«Επιστρέψατε στον γνωστό σας εαυτό και οπλιστήκατε -για ακόμα μία φορά στο λόγο σας- με όλα τα κλισέ του μειοψηφικού εαυτού του κόμματός σας: Υπερβολές, ανακρίβειες, επιλεκτικά στοιχεία», ήταν το σχόλιο του Κυριάκου Μητσοτάκη απέναντι στο σκληρό ροκ που επιχείρησε να επιβάλει στη συζήτηση ο πρόεδρος του  ΣΥΡΙΖΑ.

Και είναι ενδεικτικός ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να απαντήσει ο πρωθυπουργός στη Φώφη Γεννηματά: «Θα δώσω περισσότερες απαντήσεις αυτή τη φορά στην κυρία Γεννηματά και θα το κάνω διότι θεωρώ, εκτίμησή μου είναι, μπορεί να διαφωνείτε, κ. Τσίπρα, ότι ως προς την κριτική την οποία μας άσκησε αλλά και τις προτάσεις τις οποίες κατέθεσε ήταν σε ένα επίπεδο πολύ μεγαλύτερης επεξεργασίας από αυτά τα οποία είπατε εσείς».

Απευθυνόμενος μάλιστα προς τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι «μερικές φορές, βλέπετε, το μέγεθος των κομμάτων δεν είναι κατ’ ανάγκη ανάλογο με την ποιότητα του πολιτικού λόγου. Έψαξα να βρω και στη δευτερολογία σας εάν υπάρχουν κάποιες τεκμηριωμένες προτάσεις που χρήζουν ουσιαστικής απάντησης. Βρήκα μία...»

Χαρακτηριστικό της παρουσίας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι επέλεξε να επαναλάβει όλα όσα υποστηρίζει ο ίδιος και μια ομάδα στελεχών που ακολουθούν συστηματικά μια διχαστική ρητορική υψηλών τόνων και ένα είδος ανταρτοπόλεμου σε βάρος της κυβέρνησης με θέσεις και παρεμβάσεις οι οποίες πολλές φορές δύναται να θεωρηθεί πως αποσκοπούν στο να πληγεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνηση εν μέσω μια παγκόσμιας απειλής για τη δημόσια υγεία.

Με την παρουσία του χθες έδειξε πως δεν προτίθεται να αλλάξει κατεύθυνση. Και αυτό παρά τις έμμεσες παραινέσεις των διαφόρων τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ που αφήνουν αιχμές ακόμη και για «λαϊκισμό» μέσα από την τακτική που έχει επιλεγεί, αλλά και τους ψηφοφόρους που μέσα από το σύνολο των δημοσκοπήσεων δείχνουν στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο δρόμος που ακολουθείται δεν τους εκφράζει.

Το αντίθετο. Εμφανίζεται να επιχειρεί περαιτέρω περιχαράκωση στο εσωτερικό του κόμματός του που ήδη βρίσκεται σε αναβρασμό. Και βάζει μπροστά τους διασπασμένους πλέον προεδρικούς, δηλαδή την τάση των Παππά, Πολάκη και λοιπών προκειμένου να επιτίθενται σε όσους τον επικρίνουν και τηρούν αποστάσεις από τη τακτική του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει εγκλωβισμένος. Από την μια μεριά οι σκελετοί στην ντουλάπα της Κουμουνδούρου απειλούν το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς που εκφράζει το συγκεκριμένο κόμμα. Είναι οι ίδιοι σκελετοί που προκάλεσαν και τη διάσπαση των προεδρικών, τη δημιουργία της ΡΕΝΕ και τις αναφορές σε συμπεριφορές πρωτοκλασάτων στελεχών. Δείχνουν δε να προκαλούν ανησυχία στην ηγεσία του κόμματος όπως και οι πληροφορίες που φτάνουν στην Κουμουνδούρου για ζητήματα ανοιχτά. Από την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας λαμβάνει μηνύματα από το σύνολο των τάσεων και των ρευμάτων, που δείχνουν να κινούνται ενεργά κοιτώντας και προς την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι «δημογέροντες» του ΣΥΡΙΖΑ

Η δυσφορία για την απουσία ενός σχεδίου που θα στηρίζεται στα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, τα σενάρια που έχουν σχέση με επαφές του Αλέξη Τσίπρα με στελέχη όπως ο Γιώργος Παπανδρέου και η κινητικότητα που επιχειρείται με τις αναφορές στα περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» (φράση που επανέλαβε και χθες στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρώντας μάλιστα να εμφανιστεί  και ως εκφραστής του συνόλου της αντιπολίτευσης) λαμβάνει σάρκα και οστά.

Η «Ομπρέλα» και το πολιτικό της μανιφέστο αποτελούν το ισχυρότερο μήνυμα προς τον Αλέξη Τσίπρα. Η τάση που περιλαμβάνει τους 53+ και παλαιοκομματικούς είναι το σοβαρότερο πρόβλημα του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μάλιστα στελέχη αναφέρουν πως δεν είναι τυχαία η ακραία και υβριστική αναφορά του Παύλου Πολάκη στο θέμα της μεσαίας τάξης.

Επισημαίνουν ότι αν εξαιρεθούν οι υβριστικές εκφράσεις, στόχος ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στον οποίο οι στενοί συνεργάτες του προέδρου του κόμματος επιχειρούν να χρεώσουν την οικονομική πολιτική και την ακραία φορολογική τακτική που ακολουθήθηκε επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Μετά την ήττα στις εκλογές οι επιθέσεις κατά του Τσακαλώτου, ειδικά όταν επιχειρεί να τηρήσει αποστάσεις από την ηγεσία, γίνονται όλο και πιο συχνές και στο επίκεντρο βρίσκονται η μεσαία τάξη και η φορολόγησή της. Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται ταυτόχρονα να βγει εκτός κάδρου της φορολογικής πολιτικής της περιόδου 2015-2019 ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Μόνο που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν φαίνεται να αποτελεί το αντίπαλο δέος. Ίσως σε μια περίπτωση να μπορούσε να αποτελέσει μια μεταβατική λύση για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας. Και αυτό διότι οι... δημογέροντες αναζητούν ήδη το πρόσωπο που μετά από μια τρίτη ήττα του Αλέξη Τσίπρα θα βγει μπροστά. Όπως έγινε και στο παρελθόν όταν στήριξαν τον νυν πρόεδρο. 

Στο πλαίσιο αυτό πληθαίνουν οι πληροφορίες που κάνουν λόγο για τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Ένα πρόσωπο που ορισμένα στελέχη του κόμματος καλοβλέπουν ως λύση, χαρακτηρίζοντας τον άφθαρτο. Κυρίως όμως χαρακτηρίζοντάς τον «συνεπή» ως προς τη θέση του. Επικαλούνται δε και την απόφασή του να τεθεί εκτός πολιτικής σκηνής κάτι που θα του επέτρεπε μια δυναμικότερη επιστροφή.

Τα ως άνω αποτελούν την βάση του εμφανούς εκνευρισμού του Αλ. Τσίπρα και έναν «οδηγό» για την σκληρή γραμμή των καταγγελιών και της περιχαράκωσης. Συνταγής που προς το παρόν τουλάχιστον οδηγούν στη συρρίκνωση, όπως αυτή καταγράφεται και ως δυναμική στις δημοσκοπήσεις.