Του Γιάννη Παντελάκη
Η είδηση περιγράφεται ως εξής: «Ο 28χρονος Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας Μπουλούτ Γαιαλά, απήχθη με γκανγκστερικό τρόπο το βράδυ της Πέμπτης από "αγνώστους" και μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο σε άγνωστο σημείο. Ο Τούρκος πολίτης, είχε πέσει θύματα βασανιστηρίων την Τουρκία. Όπως κατήγγειλαν αυτόπτες μάρτυρες, υπήρχαν βάσιμες υποψίες ότι οι δράστες ήταν αστυνομικοί και δεν έφεραν στολή. Ο Γιαιλά, παραδόθηκε στις τουρκικές αρχές». Όλα αυτά συνέβησαν τον Μάιο του 2013. Πόσο μοιάζουν με όσα συνέβησαν τον Μάιο του 2017. Και για τα οποία περιμένουμε ακόμα απαντήσεις.
Χθες, ο Νίκος Φίλης θύμισε-περισσότερο στην κυβέρνηση και τους συντρόφους του-τις καταγγελίες για επαναπροωθήσεις από τον Έβρο στην Τουρκία, πολιτών που προσέφυγαν στη χώρα μας επειδή κινδύνευαν για πολιτικούς λόγους στη δική τους. Και ήταν κατηγορηματικός ο πρώην υπουργός όταν αναφέρθηκε στο γεγονός: «είχαμε τη μυστηριώδη επαναπροώθηση Τούρκων στον Έβρο σε μασκοφόρους στην Τουρκία. Υπάρχει εν εξελίξει έρευνα του Συνήγορου του Πολίτη. Δεν έχουμε πειστικές απαντήσεις από τα συναρμόδια υπουργεία». Πράγματι αυτό συμβαίνει, δεν υπήρξαν όχι πειστικές αλλά ούτε καν απαντήσεις για τις καταγγελίες.
Όλα όσα αποκαλύφθηκαν-σύμφωνα με την αναφορά της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου -δεν συνέβησαν χθες, προχθές ή την περασμένη εβδομάδα. Ήταν 6 το πρωί της 24ης Μαΐου-σχεδόν ένα μήνα πριν-όταν ο διωκόμενος από το καθεστώς Ερντογάν δημοσιογράφος Murat Capan (με 22,5 χρόνια φυλακή στην πλάτη με την κατηγορία της ανατροπής πολιτεύματος) πέρναγε μαζί με δυο φίλους του και μια βάρκα στην Ελληνική πλευρά για να σωθούν και πρόθεση να ζητήσουν πολιτικό άσυλο. Το ίδιο συνέβη και με μια οικογένεια με τρία παιδιά. Οι αστυνομικοί τους είπαν πως θα τους μεταφέρουν στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, αλλά τους οδήγησαν σ'' ένα χωράφι όπου τους παρέλαβαν πέντε ένοπλοι μασκοφόροι με φόρμα παραλλαγής για να τους οδηγήσουν πίσω. Εκεί που τους περίμεναν οι φυλακές του Ερντογαν.
Οι λεπτομέρειες που αποκαλύφθηκαν γι αυτή την σύγχρονη ντροπή της χώρας μας-μια χώρα που βίωσε ανάλογες εμπειρίες 50 χρόνια πριν, τα χρόνια που κάποιοι τώρα προσπαθούν να εξαγνίσουν-είναι πολλές, σαφείς και συγκεκριμένες. Είναι λεπτομέρειες που δείχνουν την αλήθεια των καταγγελιών για τις οποίες ο Συνήγορος του Πολίτης ήδη διεξάγει αυτεπάγγελτη έρευνα. Οι κυβερνητικές αντιδράσεις-να υπενθυμίσουμε σχεδόν ένα μήνα μετά- ήταν αντιδράσεις ενός ένοχου που δηλώνει άγνοια για τα γεγονότα. Δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω. Ο Τζανακόπουλος αρκέστηκε να μας πει οτι «η Ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει επαναπροωθήσεις» και ο Κοτζιάς έψεξε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κατέθεσαν σχετική ερώτηση λέγοντας πως έπρεπε να γνωρίζουν πως δεν είναι αρμόδιο το υπουργείο του.
Αν στα συγκεκριμένα γεγονότα που περιγράφονται με αναλυτικές λεπτομέρειες προσθέσουμε την εύγλωττη σιωπή της κυβέρνησης, την προ μηνών αντίδραση του Τσίπρα όταν προέκυψε το θέμα ασύλου για τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς (έσπευσε να βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι υπαίτιοι του πραξικοπήματος), τις δηλώσεις Ερντογάν και άλλων Τούρκων ότι ο Τσίπρας τους είχε υποσχεθεί επαναπροώθηση των οκτώ, κατανοεί κάποιος τι συνέβη στον Έβρο στις 4 Μαΐου.
Κατανοεί επίσης πόσο δύσκολο είναι να είσαι πολιτικά συνεπής στις μέρες μας. Στοιχειωδώς συνεπής. Η εισαγωγική καταγγελία με τον Γιαιλά το 2013, είχε καταγγελθεί από το σημερινό βασικό κυβερνητικό κόμμα ως μια «πρωτοφανής καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας, τόσο εσωτερικής όσο και διεθνούς». Είχε καταγγελθεί ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά είχε υποκύψει στα πιο αντιδημοκρατικά αιτήματα του Ερντογάν και πως ήταν η πρώτη φορά που παραβιάζονται με τόσο βάρβαρο και απίστευτο τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των προσφύγων και οι διεθνείς συμβάσεις». Τώρα, έχουμε την δεύτερη φορά τόσο βάρβαρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η οποία αφορά το κόμμα που είχε καταγγείλει-και σωστά είχε κάνει-τότε την πρώτη φορά. Η εργαλειοποίηση τότε ενός μεγάλου θέματος, έφερε αποτελέσματα, στην κάλπη. Τώρα, δεν υπάρχει ανάλογος λόγος...
