Tου Γιάννη Παντελάκη
Υπάρχουν κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (η κριτική πρέπει να γίνεται ιδιαίτερα σ' αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία), που λογικά πρέπει να κάνουν ανήσυχο ύπνο. Βέβαια, από το "πρέπει να", μέχρι το να συμβαίνει πράγματι αυτό, υπάρχει μια σεβαστή απόσταση. Άρα, μόνο ερωτηματικά μπορούμε να βάλουμε στο θέμα "υπάρχουν κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν ανήσυχο ύπνο"; Την απάντηση, μπορούν να την δώσουν οι ίδιοι και μόνο, εμείς δεν θα την μάθουμε ποτέ, αυτό είναι το πιο πιθανό ενδεχόμενο.
Τον περασμένο Ιούλιο, μόλις τέσσερεις μήνες πριν δηλαδή, 29 από αυτούς, είχαν τεράστιες ανησυχίες για το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Αν διάβαζε κάποιος την σχετική ερώτηση που έκαναν στη Βουλή (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και τότε), θα διαπίστωνε μεγάλη αγωνία, έντονο προβληματισμό και ιδιαίτερους φόβους.
Η αγωνία, αφορούσε στην επικείμενη ιδιωτικοποίηση η οποία "θα έχει αρνητικές συνέπειες τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία". Ο προβληματισμός, αφορούσε στο γεγονός ότι "δεν υπάρχει πολιτική και οικονομική λογική, σε μια πράξη που θα επιφέρει -εν καιρώ κρίσης- τόσο μεγάλη απώλεια δημοσίων εσόδων". Και οι φόβοι τους, είχαν σχέση με το γεγονός, ότι αν ιδιωτικοποιηθούν με αυτούς τους όρους από το ΤΑΙΠΕΔ και την κυβέρνηση, θα πρόκειται κυριολεκτικά για υφαρπαγή βασικών περιουσιακών στοιχείων του κράτους έναντι πινακίου φακής και για υποταγή της παραγωγικής διαδικασίας και της κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας, στα κερδοσκοπικά συμφέροντα". Οι ίδιοι-ιες, τα έλεγαν αυτά, μη μου τα χρεώσετε εμένα.
Μόλις την περασμένη Τρίτη, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης, η πράξη του υπουργικού συμβουλίου για συνυπογραφή δυο συμβάσεων παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Γερμανική κοινοπραξία για την οποία έκαναν λόγο οι τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Την κοινοπραξία, που ανήκει σύμφωνα με τους ίδιους στα "κερδοσκοπικά συμφέροντα". Κάποιοι, από τους 29 τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ακόμα βουλευτές με το ίδιο κόμμα. Το πιο ενδιαφέρον μάλιστα είναι, πως παλαιότερα, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση υπήρχαν επιπλέον βουλευτές (που δεν ήταν βέβαια υπουργοί), οι οποίοι είχαν εκφράσει ανάλογες ισχυρές διαφωνίες με την συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση. Και τώρα ως υπουργοί, υλοποιούν την συγκεκριμένη πώληση. Ένας από αυτούς, ο Γ. Σταθάκης, νυν υπουργός ανάπτυξης, ο οποίος στα τέλη του 2014 έλεγε για τα ίδια αεροδρόμια πως "Η πώληση τους προσβάλει ευθέως το δημόσιο συμφέρον».
Ένας κανονικός άνθρωπος, αν είχε όλα αυτά τα δεδομένα να διαχειριστεί, θα είχε ένα πρόβλημα. Τουλάχιστον συνειδησιακό. Πριν τέσσερεις μήνες παίρνει μια κατηγορηματική θέση για ένα θέμα και τώρα καλείται ν αντιμετωπίσει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Τον φαντάζομαι να τον λούζει κρύος ιδρώτας, να είναι ανήσυχος, να προβληματίζεται έντονα. Τον φαντάζομαι να κάνει και τις εξής επιλογές: ή να ζητάει συγνώμη για την αρχική του θέση και άποψη και να παραδέχεται ότι έκανε λάθος ή να εμμένει στην θέση που είχε πάρει, να μην αποδέχεται την νέα πραγματικότητα και μ' έναν στοιχειωδώς γενναίο τρόπο να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτό στην προκειμένη περίπτωση, θα μεταφραζόταν με μια παραίτηση από την νέα πραγματικότητα.
Οι συγκεκριμένοι βουλευτές ωστόσο, με την στάση τους μας δείχνουν πως δεν είναι "κανονικοί" άνθρωποι.
Είτε επιλέγουν ενός είδους δικολαβισμό και ισχυρίζονται πως και τότε και τώρα έχουν δίκιο. Είτε αγνοούν την προηγούμενη πραγματικότητα ελπίζοντας προφανώς στην κοντή μνήμη των ψηφοφόρων τους. Το αρχικό ερώτημα ωστόσο, παραμένει: κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια;
