Του Κυριάκου Μητσοτάκη
Δεν υπάρχει πάτος στους μισθούς και στις συντάξεις όσο η Ελλάδα δεν παράγει διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα. Η μόνη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και της χαμηλής παραγωγικότητας της Ελληνικής οικονομίας είναι οι επενδύσεις. Όμως η Ελλάδα είναι ουραγός στις ξένες επενδύσεις, ενώ οι εγχώριοι πόροι δεν αρκούν για την χρηματοδότηση επενδύσεων λόγω χαμηλής δημόσιας και ιδιωτικής αποταμίευσης.
Είναι πραγματικά θλιβερό να μαθαίνουμε ότι η μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία Tesla Motors διερεύνησε τη δυνατότητα να φτιάξει εργοστάσιο στην Ελλάδα αλλά τελικά προτίμησε την Ολλανδία για την κατασκευή της ηλεκτρικής λιμουζίνας Model S. Σίγουρα η επιλογή τους δεν βασίστηκε στο χαμηλό εργατικό κόστος αλλά σε άλλες παραμέτρους, όπως η ταχύτητα στις αδειοδοτήσεις και τις εγκρίσεις, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον και η κατάρτιση του εργατικού δυναμικού.
Τη δεκαετία του '80 η Nissan είχε μελετήσει την προοπτική εγκατάστασης της ευρωπαϊκής της έδρας στο Βόλο. Η τότε σοσιαλιστική Κυβέρνηση κατάφερε να τρέψει τους Ιάπωνες σε φυγή και να επιλέξουν ως έδρα του εργοστασίου το Sunderland της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της Nissan, τη στιγμή που εμείς «αντισταθήκαμε στην εισβολή των ξένων κεφαλαίων». Δυστυχώς ξαναβλέπουμε το ίδιο έργο παρότι η Κυβέρνηση μοίρασε απλόχερα διαβεβαιώσεις για τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην Ελλάδα χωρίς να έχει κάνει κανένα απολύτως βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να γίνει πόλος έλξης επενδύσεων αν δεν απλοποιηθεί σημαντικά και βελτιωθεί το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις επενδύσεις, την αδειοδότηση των επιχειρήσεων, τη φορολογική νομοθεσία και τη λειτουργία του Δημοσίου και της Δικαιοσύνης
Θα πρέπει επίσης να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων και το κόστος ενέργειας. Η τελική τιμή ρεύματος που πληρώνει μια Γερμανική βιομηχανία είναι 39 ευρώ η μεγαβατώρα, ενώ η αντίστοιχη Ελληνική βιομηχανία πληρώνει πάνω από 76 ευρώ τη μεγαβατώρα, δηλαδή έχουμε σχεδόν διπλάσιο κόστος ενέργειας από τη Γερμανία. Πως θα αντέξουν το διεθνή ανταγωνισμό οι Ελληνικές βιομηχανίες;
Το πρόβλημα της χώρας μας, εδώ και πολλά χρόνια, είναι η κατάρρευση της παραγωγής. Μέχρι το 2010, οπότε χρεοκοπήσαμε, δανειζόμασταν τεράστια ποσά για δημόσια κατανάλωση χωρίς να κάνουμε καμία απολύτως προσπάθεια να προσελκύσουμε επενδύσεις και να αυξήσουμε την παραγωγική δραστηριότητα. Στη σημερινή Ελλάδα, όπου οι επιχειρήσεις κλείνουν ή εγκαταλείπουν τη χώρα, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εξόδου από την κρίση όσο οι επενδύσεις τείνουν να εξελιχθούν σε είδος προς εξαφάνιση.
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως να υλοποιήσει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που θα δημιουργήσουν ένα περιβάλλον θετικό στις επενδύσεις. Χρειάζεται επειγόντως να στραφούμε προς την παραγωγή διεθνώς ανταγωνιστικών προϊόντων.
Τέτοια προοπτική δεν υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα. Υπάρχουν κάποιες νησίδες αριστείας, κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν, απομονωμένοι, περιθωριοποιημένοι, διωκόμενοι να ανοιχτούν σε νέες αγορές, να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Είναι αυτοί που αποκαλώ συχνά «η άλλη Ελλάδα». Η «άλλη Ελλάδα» πρέπει να γίνει η κυρίαρχη Ελλάδα. Μόνο τότε η Ελληνική οικονομία θα μπορέσει να μετασχηματιστεί σε μια ανοικτή, δυναμική, εξωστρεφή και διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία. Δεν μας μένει χρόνος. Πρέπει να κάνουμε τη μεγάλη στροφή πριν τελειώσουν τα δανεικά από τους εταίρους μας. Αλλιώς θα καταντήσουμε μία οικονομία που θα ζει από τα εμβάσματα των ξενιτεμένων Ελλήνων.
