Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν απόλυτα ξεκάθαρος ως προς τις προθέσεις του: Θα ελέγξει πλήρως τους αρμούς της εξουσίας μέσω της Δικαιοσύνης και του Τύπου. Κι αν κάποιος αναρωτιέται αν επρόκειτο για λάθος, καθώς τέτοιες δηλώσεις ενεργοποιούν δημοκρατικά αντανακλαστικά στον αστικό χώρο, όλα δείχνουν ότι ήταν τελικά μια υπολογισμένη τοποθέτηση που στόχευε στη «διαπλοκή». Τι τους είπε; «Ξεχάστε αυτά που ξέρετε, αν θέλετε να κάνετε δουλειές σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να μιλάτε με εμένα»!
Η Οικονομία είναι το επόμενο πεδίο αναμέτρησης των μονομάχων και εκεί στόχευσε ο Αλέξης Τσίπρας. Στα οικονομικά κέντρα, στους επενδυτές και στις μεγάλες οικογένειες των Αθηνών. Τι τους είπε; Ότι αύριο θα είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιγνιδιού, αλλάζοντας τα πάντα σε Δικαιοσύνη και Τύπο. Ότι θα αλλάξει πλήρως τους κανόνες του παιγνιδιού, σε μια προσπάθεια να ελέγξει τους περίφημους αρμούς της εξουσίας. Ξέρει ο Αλέξης Τσίπρας που το λέει αυτό. Στους οπαδούς του δόγματος Μποδοσάκη, ότι το κεφάλαιο είναι με το Γκουβέρνο!
Όλα δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας κινείται με βάση μια στρατηγική, ένα σχέδιο. Το βασικότερο σημείο αυτού του σχεδίου ήταν η συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, η δημιουργία ενός αντιδεξιού μετώπου. Το δεύτερο βήμα ήταν η ευθεία επίθεση απέναντι στον Γρηγόρη Δημητριάδη και στο εσωτερικό σύστημα εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή με την υπόθεση Βατοπεδίου και τον Θοδωρή Ρουσόπουλο. Το τρίτο μέρος αυτού του σχεδίου είναι ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων με τα οικονομικά συμφέροντα και τον Τύπο. Και με ποιον τρόπο προσπαθεί να το καταφέρει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχε χρησιμοποιήσει το 2014- 2015! Ή αλλιώς, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν…
Σε σχέση με το 2015 υπάρχει μία μεγάλη διαφορά που είναι προς όφελος του κ. Τσίπρα. Δεν υπάρχει ο αυστηρός οικονομικός έλεγχος της Ευρώπης που της επέτρεπε να τραβήξει στο παρελθόν την πρίζα ανά πάσα ώρα. Με άλλα λόγια, αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει χαλινάρι και έτσι θα φτάσουμε πολύ κοντά στο σημείο να μετατραπεί αυτή η χώρα σε ένα μεγάλο πειραματικό πεδίο για τις πολιτικές ονειρώξεις του Παύλου Πολάκη.
Όλα αυτά, αν και εφόσον ο κ. Τσίπρας κερδίσει αυτή την παρτίδα. Αλλά αυτό σημαίνει ότι θα κερδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές, θα έχει για πάντα μαζί του ένα ισχυρό και υποταγμένο ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία θα αυτοκτονεί κάθε μέρα που ξεκινά. Και μπορεί ο κ. Τσίπρας να ενδιαφέρεται να πιέσει τα οικονομικά κέντρα και να τα εξαναγκάσει έτσι να αλλάξουν τις ισορροπίες, αλλά υπάρχει και ένας κόσμος που με αυτά που άκουσε περί αλλαγής και όχι εναλλαγής, έφριξε. Είναι ο ίδιος κόσμος που κατέβηκε στις πλατείες το 2015 για το «ναι». Είναι αυτός ο κόσμος που επέβαλε το αντισύριζα μέτωπο, το οποίο και γι' αυτό τον λόγο δεν διαλύεται επειδή το αποφάσισαν κάποιοι σε μια εκδρομή τους στα ορεινά της Αρκαδίας.
Το πιο πιθανό σενάριο είναι η κυβέρνηση να ξεπεράσει αυτό τον κάβο. Και σε αυτό τη βοηθάει όσο μπορεί η αντιπολίτευση. Άθελά της, είναι η αλήθεια, αλλά το κάνει. Όπως συνέβη όταν επιχείρησε να βάλει τον Κυριάκο Πιερρακάκη στο κάδρο, μπλέκοντας εγκεκριμένα έργα από την Ευρωπαϊκή Ένωση με κατασκοπευτικές ιστορίες. Τα έκαναν όλα έναν αχταρμά, σε μια προσπάθεια να «δέσουν» τα παράνομα λογισμικά με τις παρακολουθήσεις, την κυβέρνηση και με έναν πετυχημένο υπουργό.
Και να πει κανείς ότι δεν κυβέρνησαν! Ότι δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Ότι ένα έργο που εγκρίνεται από το ταμείο Ανάκαμψης περνάει από κόσκινο από την Ευρώπη. Αλλά απ' ότι φαίνεται είναι σαν να πέρασαν και να μην ακούμπησαν. Ή ακόμη χειρότερα δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Πώς το έλεγαν οι παλαιοί κομμουνιστές; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Και έπειτα ζητούν από τον ελληνικό λαό να τους εμπιστευτεί άλλη μια φορά.
Σε ό,τι αφορά τα εγχώρια οικονομικά κέντρα; Θα είναι σταθερά με το Γκουβέρνο. Αυτό δεν αλλάζει…
Θανάσης Μαυρίδης
