Εντείνονται τα σενάρια πως αν ο Τ. Ερντογάν τελικά επιμείνει στην άρνηση του για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, θα βρεθεί φόρμουλα να παρακαμφθεί η άρνηση του.
Φαίνεται πως ο Τούρκος πρόεδρος δεν επιζητεί ανταλλάγματα. Οι μαξιμαλιστικές απαιτήσεις από τα δύο αυτά κράτη είναι προσχηματικές, για να μη γίνουν αποδεκτές κι έτσι να εξακολουθήσει να προβάλει το βέτο.
Στη Δύση αρχίζουν και τον αντιμετωπίζουν πλέον όχι ως έναν Ανατολίτη ηγέτη που παζαρεύει, αλλά ως ένα ενεργούμενο του Βλ. Πούτιν που συνειδητά εξυπηρετεί τα ρωσικά σχέδια.
Το πρωτοσέλιδο του περιοδικού «Point» είναι χαρακτηριστικό και ενδεικτικό αυτού του κλίματος. Και μόνο ο τίτλος του πρωτοσέλιδου προϊδεάζει για τα υπόλοιπα. «Ερντογάν—Πούτιν, οι διαβολικοί» και υπότιτλος: «πώς ο Τούρκος πρόεδρος έγινε ο μυστικός πράκτορας του Κρεμλίνου στη Δύση». Τον κατηγορεί ευθέως πως επιχειρεί να υπονομεύσει την ενότητα του ΝΑΤΟ και να μπλοκάρει τις διαδικασίες του, προς όφελος της Ρωσίας του Πούτιν.
Η στάση του Τ. Ερντογάν έχει αρχίσει να εξαντλεί όλα τα περιθώρια ανοχής ακόμα και από αυτούς που τον αντιμετώπιζαν μέχρι τώρα με μια συγκατάβαση και του αναγνώριζαν τα ειδικά συμφέροντα της χώρας του. Στον βαθμό που το παιχνίδι στην Ουκρανία χοντραίνει, δε συγχωρούνται ειδικοί ρόλοι και επαμφοτερίζουσες θέσεις. Χθες η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ, μιλώντας στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο ήταν σαφής: «Ο Πούτιν δεν επιτρέπεται να κερδίσει και δε θα κερδίσει αυτόν τον πόλεμο».
Σταδιακά η Τουρκία του Ερντογάν καταχωρείται στις δυνάμεις του «κακού», διαψεύδοντας έτσι τους εγχώριους συμπλεγματικούς σχολιαστές που βλέπουν διαρκώς μιαν αναβάθμιση της.
Ένας Αμερικανός αναλυτής, ο Ααρόν Στάιν, συνεργάτης του Foreign Policy Research Institute, εκτίμησε πως η δυτική συμμαχία θα βρει τρόπους να παρακάμψει το βέτο της Τουρκίας. Πώς θα γίνει αυτό;
- Η Σουηδία και η Φινλανδία θα ενταχθούν de facto στο ΝΑΤΟ. Ο εξοπλισμός τους και ο γενικότερος σχεδιασμός θα γίνεται υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ.
- Σύμμαχοι θα διεξάγουν κοινά στρατιωτικά γυμνάσια σε αυτές τις δύο χώρες, οι ένοπλες δυνάμεις των οποίων θα διασυνδεθούν με ένα κοινό συμμαχικό επιτελείο των κρατών που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε αυτό το σχήμα. Ουσιαστικά θα επιλεγεί η δημιουργία μιας άλλης συμμαχίας, παράλληλης και συμπληρωματικής με αυτήν του ΝΑΤΟ, πιθανόν κατά τα πρότυπα του ΣΕΝΤΟ*.
- Με μια τέτοια μεθόδευση οι οποιεσδήποτε αντιρρήσεις της Τουρκίας θα είναι άνευ σημασίας.
Δε γνωρίζω αν ο Τ. Ερντογάν, συναισθανόμενος το κόστος των επιλογών του, τελικά υποχωρήσει ή αν έχει διαβεί οριστικά τον Ρουβίκονα. Η πατρίδα μας από την πρώτη στιγμή έλαβε ξεκάθαρη θέση και αναδεικνύεται καθημερινά σε έναν αξιόπιστο σύμμαχο. Αυτό, όπως δείχνουν τα γεγονότα, της το αναγνωρίζουν άπαντες οι σύμμαχοι με χειροπιαστά αποτελέσματα.
*Το Σύμφωνο της Βαγδάτης (ΣΕΝΤΟ), δημιουργήθηκε στις 24/2/1955, από τις ΗΠΑ για να προστατεύσει τα κράτη που βρίσκονταν στα νοτιοδυτικά σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης. Το ΣΕΝΤΟ το συγκρότησαν το Ιράκ, το Ιράν, το Πακιστάν και η Τουρκία.
