Την άποψή μας για το θέμα της ασφάλειας των ΑΕΙ την έχουμε ήδη εκφράσει: η κυβέρνηση άπαξ και κατήργησε το άσυλο, δεν είχε καμία άλλη υποχρέωση απέναντι στην πανεπιστημιακή κοινότητα και οι φορολογούμενοι καμία όρεξη να επιβαρυνθούν με νέες προσλήψεις επειδή τα μέλη ΔΕΠ και οι φοιτητές διστάζουν να καλέσουν την αστυνομία όπως κάνουμε όλοι οι...κοινοί θνητοί όταν απειλούμαστε.
Όμως, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει και να στηρίξει τα ΑΕΙ με το σχέδιο νόμου που ανάμεσα σε άλλα ρυθμίζει και το θέμα της ασφάλειας. Ας το δεχτούμε κι ας δούμε πως θα πάει. Ας το δοκιμάσουμε. Μπορεί τελικά αυτή να είναι η λύση και μακάρι να διαψευστούμε στην πρόβλεψή μας ότι βάζοντας την αστυνομία στα πανεπιστήμια παίζει το παιχνίδι των μπάχαλων και θα ηττηθεί κατά κράτος. Θέλουμε να διαψευστούμε.
Την ίδια στιγμή όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς από μακριά την όλη συζήτηση. Παραδόξως, η ομάδα που μας έχει εκπλήξει μάλλον δυσάρεστα είναι αυτή που ενώ αναγνωρίζει το πρόβλημα εμφανίζεται φοβική με όρους δεκαετίας ‘70 απέναντι στην αστυνομία.
Η στάση μελών ΔΕΠ απέναντι στην αστυνομία όχι μόνο δεν πείθει αλλά είναι τραγικά αναχρονιστική. Και σίγουρα δεν είναι καθόλου προοδευτική.
Η αστυνομία είναι όργανο της δημοκρατικής πολιτείας, λειτουργεί βάσει κανόνων, ελέγχεται από τους αιρετούς. Γιατί εν έτει 2021 προκαλεί τόσο μεγάλη δυσπιστία σε μια χώρα που κυρίαρχη είναι η ανομία και όχι η αστυνομοκρατία;
Αντί να πιέζουμε για ακόμα αυστηρότερους ελέγχους και μεγαλύτερη διαφάνεια στη λειτουργία της, την απορρίπτουμε συλλήβδην ως έννοια στη βάση κάποιων νεφελωδών νομικίστικων επιχειρημάτων που όχι μόνο δεν πείθουν αλλά είναι ανεπαρκή ακόμα και ως προφάσεις.
Η συζήτηση αποκαλύπτει τον παραλογισμό της κατάστασης. Μια κοινότητα διεκδικεί να εξαιρείται στα πάντα: να μην καλεί την αστυνομία όταν απειλείται αλλά και να μην την αφήνει να πλησιάσει στα ΑΕΙ για να μην καταλυθεί, λέει, η ακαδημαϊκή ελευθερία.
Ποια ακαδημαϊκή ελευθερία θα καταλυθεί όταν αυτή τη στιγμή, υπό τις παρούσες συνθήκες ανομίας και βίας, δεν υφίσταται;
Δηλαδή, υπάρχουν μέλη ΔΕΠ που δεν θα ασκούν ελεύθερα τα διδακτικά και ερευνητικά τους καθήκοντα επειδή έξω από το αμφιθέατρο θα υπάρχει ένας αστυνομικός ώστε να μην τρώνε ξύλο από τους αλήτες;
Τι είναι αυτά τα πράγματα; Πόσο προσβλητικά για τη λογική μας αλλά και για την κατάσταση της χώρας που θα φεσωθεί πάλι για να κάνει προσλήψεις για τα ΑΕΙ που αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι λειτουργούν ως ο ιδεολογικός πομπός της ανομίας και της πολιτικής βίας;
Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Η κυβέρνηση πρέπει να αγνοήσει τους πάντες και να προχωρήσει απερίσπαστη στην εφαρμογή της απόφασής της. Γνωρίζοντας βέβαια ότι η λύση που προέκρινε έχει μεγάλες πιθανότητες να αποτύχει γιατί η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι τόσο αποκομμένη από την κοινωνία και την ίδια την πραγματικότητα που αδυνατεί να δει ότι η κοινωνία έχει προχωρήσει και επιθυμεί ασφαλή και λειτουργικά ΑΕΙ.
Αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να σώσει την πανεπιστημιακή κοινότητα από τον εαυτό της, ας το κάνει μέχρι το τέλος. Να τους αγνοήσει όλους και να προχωρήσει δυναμικά. Αυτό άλλωστε θέλει η κοινωνία που θα πληρώσει και το σχετικό λογαριασμό.
