Είναι προφανές πως για να γίνει η Ελλάδα ειδυλλιακός τόπος για τα επενδυτικά κεφάλαια, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Αυτό το γνωρίζουν και οι σημερινοί κυβερνώντες που θέλουν και μπορούν να προχωρήσουν σε αυτές τις αλλαγές.
Είπαμε, τα πάντα είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης και στοχευμένων πολιτικών αποφάσεων. Γιατί, όπως φέρεται ειπών ο Αϊνστάιν, « δεν αρκεί να βάζεις στόχους, πρέπει να ξέρεις και σημάδι».
Και αυτή η κυβέρνηση φαίνεται πως καλά σημαδεύει.
Είναι γνωστό πως τα επενδυτικά κεφάλαια λειτουργούν με προεξοφλήσεις. Όταν εκτιμούν πως το επενδυτικό κλίμα πρόκειται να αλλάξει, τοποθετούνται για να καταλάβουν προνομιακή θέση στον οικονομικό χάρτη που θα διαμορφωθεί.
Χθες, μετά από πολύ-πολύ καιρό, είδαμε έναν πολυεθνικό κολοσσό, την Microsoft, να προχωρεί σε μια επένδυση στην Ελλάδα συνολικής προστιθέμενης αξίας γύρω στο 1 δισεκατομμύριο. Συγχρόνως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως το συνολικό επενδυτικό πλάνο αγγίζει τα 3,4 δισεκ.
Η κυβέρνηση δεν έκανε κάτι το μαγικό για να αλλάξει το κλίμα. Απλώς έδωσε στους επενδυτές να καταλάβουν πως είναι καλοδεχούμενοι. Και αυτό έγινε με σκληρή δουλειά των αρμοδίων υπουργών και του Μεγάρου Μαξίμου.
Κάτι που δεν γινόταν επί διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, δεν ήθελε να επενδυθούν στην Ελλάδα ξένα κεφάλαια, ταυτιζόμενος με τα συμφέροντα των εγχώριων ολιγαρχών που ήθελαν το «παιχνίδι» να παραμείνει κλειστό για να το ελέγχουν. Να μην εισέρχονται νέοι παίκτες.
Και ως γνωστόν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο αγαπημένος της ελληνικής ολιγαρχίας.
Εξάλλου η Αριστερά, ανέκαθεν την πελατεία της την έβρισκε όπου υπήρχε μιζέρια και κακομοιριά. Όπου υπήρχε ανεργία και κλειστές επιχειρήσεις, μέρος των οποίων έκλεινε με δική της υπαιτιότητα.
Σε μια οικονομία ανθούσα, σε μια οικονομία στην οποία ο πλούτος αυξάνεται και οι άνθρωποι ευημερούν, τα μίζερα και διχαστικά συνθήματα της Αριστεράς δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα.
Έτσι, η Αριστερά, αντί να επιδιώξει να μεγαλώσει την πίτα ώστε όλοι να γλυκαθούν, τελικά μέσω της υψηλής φορολογίας φτωχοποίησε τα μεσαία στρώματα για να συντηρήσει την εκλογική της πελατεία. Αυτό το ζήσαμε στην Ελλάδα την περίοδο 2015-2019.
Σήμερα η κυβέρνηση προσπαθεί, εν μέσω πανδημίας, να αποκαταστήσει το επενδυτικό προφίλ της Ελλάδας. Και, μέχρι στιγμής, τα καταφέρνει.
Στο καλό επενδυτικό κλίμα συνέβαλε και η καλή πορεία της ΔΕΗ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε σε τι κατάσταση την παρέλαβε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν ο μεγάλος ασθενής της εθνικής οικονομίας, που αν κατέρρεε, κάτι που πιθανολογείτο, θα συμπαρέσερνε και σχεδόν όλο το οικονομικό οικοδόμημα. Σε μια παρόμοια περίπτωση θα βιώναμε μιαν οικονομική και συνακόλουθα επενδυτική δυστοπία. Σήμερα, η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ έχει διπλασιασθεί μέσα σε ένα χρόνο—από 600 εκατομμύρια ευρώ εκτινάχθηκε στο 1,2 δισεκ., ενώ έχουν βελτιωθεί και τα οικονομικά της μεγέθη. Κάτι που το πιστώνεται ο Κ. Χατζηδάκης.
Η σημερινή κυβέρνηση εκλέχθηκε για να μεγαλώσει την πίτα και να μικραίνει το κράτος. Στο πρώτο φαίνεται πως θα τα πάει καλά. Μένει να δούμε τι θα κάνει στον περιορισμό του Δημοσίου. Και για γίνει αυτό δεν είναι αρκετό που έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ.
