Του Θανάση Χειμωνά
Πριν μερικές μέρες, ζητήθηκε από τον Γιώργο Καμίνη να σχολιάσει τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από το 1981 και μετά. Ο υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μίλησε με καλά λόγια τόσο για τις κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη όσο και για εκείνη του Γιώργου Παπανδρέου το 2009. Αμέσως, υποστηρικτές αντίπαλου υποψηφίου (ο οποίος, κατά τη γνώμη μου δεν ευθύνεται για την στάση τους) του επιτέθηκαν σφοδρά ψέγοντάς τον επειδή δεν έκανε καμία αναφορά στην συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την περίοδο 2012-2015. Φυσικά, την εποχή εκείνη πρωθυπουργός ήταν ο Σαμαράς οπότε ήταν λογικό ο Καμίνης να μην εντάξει την εν λόγω κυβέρνηση στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά τι το ψάχνετε…
Ακόμα κι έτσι, λίγο καιρό αργότερα, σε νέα του συνέντευξη, ο Καμίνης έπλεξε το εγκώμιο του Ευάγγελου Βενιζέλου, χαιρετίζοντας την υπεύθυνη στάση του στην συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά. Πάλι όμως οι ίδιοι κύκλοι του επιτέθηκαν, στηλιτεύοντας αυτή τη φορά την φράση του: «O Αλέξης Τσίπρας έχει ηττηθεί ήδη στρατηγικά, γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την αριστερή ψυχή της». Είναι εντυπωσιακό πως άνθρωποι που κινούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς θεωρούν το δεύτερο συνθετικό του ονόματος της ιδεολογίας τους κάτι τόσο αρνητικό… Είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως πως κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν τους εν δυνάμει ψηφοφόρους της 12ης Νοεμβρίου πως ο Καμίνης είναι ΣΥΡΙΖΑ! Σύμφωνα με αυτούς, ο δήμαρχος Αθηναίων υιοθετεί το συριζαίικο αφήγημα «Ναι, αλλά κι εσείς κυβερνήσατε με τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη» σχετικά με την περίοδο 12-15. Επίσης, ο Καμίνης θεωρεί πως το να είσαι αριστερός δεν αποτελεί όνειδος κάτι που –σύμφωνα πάντα με τους ίδιους- αποτελεί και αυτό συριζαίικο αφήγημα. Το δια ταύτα της υπόθεσης είναι πως ο Καμίνης υποτίθεται πως είναι άνθρωπος του ΣΥΡΙΖΑ και έχει συνεννοηθεί να συγκυβερνήσει μαζί του αν και εφόσον έρθει στα πράγματα.
Μόνο γέλιο προκαλούν οι ισχυρισμοί αυτοί. Όποιος ζει στην Ελλάδα τα τελευταία επτά χρόνια γνωρίζει πως ο Γιώργος Καμίνης είναι διαχρονικά κόκκινο πανί για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη στις δημοτικές εκλογές του 2010 οι συριζαίοι υποστήριζαν φανατικά τον υπερσυντηρητικό –αλλά «αντιμνημονιακό» τότε- Νικήτα Κακλαμάνη. Όταν δε ο Καμίνης όρθωσε ανάστημα απέναντι στα ρατσιστικά «συσσίτια μόνο για Έλληνες» της Χρυσής Αυγής , η Κουμουνδούρου έβγαλε ανακοίνωση μιλώντας για «επικοινωνιακές ενέργειες αμφίβολου χαρακτήρα». Πάνω απ' όλα όμως μοιάζει με ανέκδοτο ένας δήθεν φιλοσυριζαίος πολιτικός να προσπαθεί να πλασαριστεί ως «Ο ηγέτης της παράταξης του Ναι» στο –εμβληματικού για τον ΣΥΡΙΖΑ- δημοψήφισμα του 2015.
Δεν σκοπεύω να προσπαθήσω να σας πείσω πως ο Καμίνης αποτελεί την καλύτερη επιλογή για τις εκλογές της ΔΗΣΥ. Κάθε άνθρωπος που ανήκει στον χώρο έχει το δικό του σκεπτικό και μπορεί μόνος του να κρίνει και να επιλέξει. Βλέπω όμως πως ο βρόμικος πόλεμος συνεχίζεται. Οι καταγγελίες για το δήθεν ΣΥΡΙΖΑ-friendly προφίλ του Καμίνη κινούνται στο ίδιο πλαίσιο με τις κατηγορίες σε βάρος του για την άθλια κατάσταση που βρίσκεται το Πεδίον του Άρεως το οποίο, ως γνωστόν, υπάγεται στην Περιφέρεια και όχι στον Δήμο Αθηναίων. Η προσωπική μου εμπειρία πάντως λέει πως τέτοιας μορφής ανήθικες τακτικές έχουν πάντα το αντίθετο αποτέλεσμα.
