Του Σάκη Μουμτζή
Ας αφήσουμε τον Πολάκη ήσυχο. Είναι αυτός που είναι, με τις ιδιομορφίες του. Όταν προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, το κάνει με τρόπο που τελικά επιδεινώνει ακόμα πιο πολύ την θέση του. Λόγω αυτής της συμπεριφοράς του έχει κτίσει ένα κοινό που το εκφράζει κάθε του κίνηση. Συνεπώς, όσο πιο πολύ ασχολούμαστε με τον Πολάκη, τόσο πιο πολύ τον καθιστούμε δημοφιλή στο κοινό του. Η ενασχόληση μας με το άτομο του είναι, πολιτικά, αντιπαραγωγική.
Τι πιστεύει ο αναγνώστης; Αν μεθαύριο ο Πολάκης «μπουκάρει» στην Τράπεζα της Ελλάδος θα βγει, πολιτικά, χαμένος ή κερδισμένος; Φυσικά θα γίνει ήρωας στον κόσμο στον οποίο απευθύνεται κι εμείς ας φωνάζουμε. Δεν τον ενδιαφέρουμε.
Στο κάτω-κάτω δεν είναι αυτός το πρόβλημα. Ούτε ο Καμμένος ήταν. Και οι δύο ήταν και παραμένουν δεδομένοι, με απολύτως προβλέψιμες τις συμπεριφορές τους. Ο αποκλειστικός υπεύθυνος είναι ο πολιτικός τους προϊστάμενος, ο Α.Τσίπρας, που δεν ανέχτηκε απλώς τα όσα έκαναν και κάνουν, αλλά τα επικροτούσε και τα επικροτεί κιόλας.
Το πρόβλημα είναι απλό. Όταν ο πρωθυπουργός διαφωνεί με εξόφθαλμα εξωθεσμικές και συνεπώς παράνομες συμπεριφορές υπουργών του—με την απτή έννοια της παράβασης άρθρων του Ποινικού Κώδικα—τότε οφείλει να ζητήσει την παραίτηση τους.
Αν δεν το πράξει, όπως πράττει μέχρι σήμερα ο πρωθυπουργός, είναι ουσιαστικά συνυπεύθυνος για τα πεπραγμένα τους. Μάλιστα η ανοχή του συνιστά οιονεί ηθική αυτουργία, υπό την έννοια, πως προτρέπει τους ίδιους ή και άλλους συνεργάτες του να ενεργούν αναλόγως και στο μέλλον.
Ο Α.Τσίπρας φαίνεται πως βρίσκει στην συμπεριφορά του Πολάκη και του Καμμένου μια κρυμμένη πτυχή του εαυτού του. Βλέπει στα πρόσωπα τους αυτό που θα ήθελε να είναι κι αυτός. Κατά βάθος τους θαυμάζει και τους δύο.
Συνεπώς, όσα προβλήματα και να δημιουργεί ο Π.Πολάκης στην κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός τον θέλει δίπλα του. Κάνει την «βρώμικη» δουλειά που ο ίδιος δεν πρέπει και δεν μπορεί να κάνει. Άλλωστε, εκλογές έρχονται. Ο ρόλος του Πολάκη θα είναι σημαντικός. Θα είναι ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Καμικάζι.
Μα, ακυρώνει την προσπάθεια του Α.Τσίπρα να δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Πιο πολιτισμένο, πιο ευρωπαϊκό. Λιγότερο βαλκανικό, θα μπορούσε να επισημάνει ο αναγνώστης.
Αυτοί που επέλεξαν την συμπόρευση τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, οι αποκαλούμενοι «πρόθυμοι», δεν έχουν πλέον άλλον δρόμο. Δεν υπάρχει επιστροφή γι΄αυτούς. Όλες οι πόρτες έκλεισαν. Θα πορευθούν με τον Α.Τσίπρα και τον Πολάκη μέχρι τέλους. Ποιο θα είναι αυτό το τέλος, θα φανεί σε λίγο καιρό.
Οσο και να ενοχλούνται κάποιοι από τους «πρόθυμους» με όλα αυτά που γίνονται-- γιατί στο κάτω-κάτω έχουν και μια προσωπική σχέση με τον Γ.Στουρνάρα—κρατούν την μύτη τους, κλείνουν τα μάτια τους και τ΄αυτιά τους και συνεχίζουν. Τραυματισμένοι, αλλά συνεχίζουν.
Κι εμείς οι υπόλοιποι κανονικοί άνθρωποι, με τις στοιχειώδεις δημοκρατικές ευαισθησίες μας, ας στοχεύουμε τουλάχιστον σωστά.
Όχι τον Πολάκη, και τον κάθε Πολάκη, αλλά αυτόν που επιτρέπει στον κάθε Πολάκη να συμπεριφέρεται παράνομα. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Α.Τσίπρα.
