Η κοινή γνώμη συνήθως αποτιμά τις δημοσκοπήσεις μέσα από την πολιτική και κυρίως κατά την προεκλογική περίοδο. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλό και ακριβές εργαλείο για διάφορες δραστηριότητες, από τη διαφήμιση για το λανσάρισμα νέων προϊόντων μέχρι το σχεδιασμό κοινωνικών πολιτικών.
Κι αν η έννοια της κοινωνικής πολιτικής δεν συγκινεί, αρκεί να αναφέρουμε ότι στη διαφήμιση που τα οικονομικά διακυβεύματα είναι πολύ μεγάλα, αν οι έρευνες δεν ήταν αποτελεσματικό εργαλείο, κανείς δεν θα τις χρησιμοποιούσε.
Θα ήταν μάταιο να επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε ότι πλέον ξέρουμε από μελέτες που έγιναν πάνω στο γιατί οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω στις ΗΠΑ στις εκλογές του 2016 και μερικώς το 2020 ως προς τις ψήφους που θα έπαιρνε ο Ντόναλντ Τραμπ, ότι στις μέρες μας, η απάντηση ενός ερωτώμενου επηρεάζεται μέχρι κι από τον βαθμό εμπιστοσύνης του προς τους θεσμούς. Όποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει για τις συμπεριφορές των ερωτώμενων στις πολιτικές δημοσκοπήσεις, ας αναζητήσει τη δουλειά των συνεργατών της Civis Analytics.
Στην περίπτωση των εκλογών στο ΚΙΝΑΛ τα πράγματα είναι απλούστατα και είναι ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο Γιώργος Αράπογλου με χθεσινό του άρθρο χθες στο Liberal. Δεν τίθεται καν θέμα δείκτη πρόθεσης ψήφου γιατί δεν έχουμε σταθερό εκλογικό σώμα.
Από αυτή τη στήλη μάλιστα έχουμε επιχειρηματολογήσει πολλάκις γιατί ο δείκτης πρόθεσης ψήφου είναι έτσι κι αλλιώς προβληματικός ειδικά όταν δεν έχουν προκηρυχθεί εκλογές, το αναφέρουμε για την κερκίδα των οπαδών της ΝΔ που αυτή την περίοδο θριαμβολογούν στη βάση αυτού και μόνο του δείκτη.
Οι δημοσκόποι, ας χρησιμοποιήσουμε κι εμείς αυτό τον συμβατικό όρο, πρέπει να περιφρουρήσουν οι ίδιοι τη δουλειά τους. Σε κάθε δημοσκόπηση που παρουσιάζεται στην τηλεόραση, σε πείσμα της φενάκης του «αμείλικτου τηλεοπτικού χρόνου» (όταν είναι να παρουσιάσουν σκουπίδια τα κανάλια έχουν άφθονο χρόνο) πρέπει να εξηγούν τα όρια του εργαλείου της δημοσκόπησης, ποιες πληροφορίες δίνει και ποιες δεν μπορεί να δώσει κάθε φορά.
Αν πρέπει να επισημάνουμε κάτι αρνητικό για τις εταιρείες δημοσκοπήσεων που διεξάγουν έρευνες για λογαριασμό των ΜΜΕ είναι ότι τα ερωτηματολόγια ακολουθούν αποκλειστικά την επικαιρότητα και μάλιστα στη βάση της ατζέντας του κάθε Μέσου. Έτσι οι έρευνες καταλήγουν κάτι σαν «αυτοεκπληρούμενες προφητείες».
Τα ερωτηματολόγια έχουν πρόβλημα.
Εντάξει, κι εμείς στην ίδια πολύ μικρή αγορά δραστηριοποιούμαστε, καταλαβαίνουμε ότι κάπως πρέπει να βγει το μεροκάματο αλλά και πάλι υπάρχουν τρόποι οι επαγγελματίες να διαχειριζόμαστε τα Μέσα χωρίς να τους επιτρέπουμε να μας απαξιώνουν.
Θα πρέπει να λυθεί το θέμα των ερωτηματολογίων των ερευνών για λογαριασμό των ΜΜΕ. Οι εταιρείες πρέπει να αυτοπροστατευτούν.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τι να πούμε γι αυτό τον ορισμό της έλλειψης σοβαρότητας; Να θυμίσουμε στον κ.Τσίπρα ότι δικοί του δημοσκόποι τον είχαν παραπλανήσει το 2019. Δικοί του άνθρωποι τον άφησαν το βράδυ της 26ης Μαΐου 2019 να βρεθεί προ εκπλήξεως και ταραγμένος να ανακοινώσει την παραίτησή του. Τι θέλει τώρα; Τι ακριβώς δεν έχει καταλάβει; Είναι δυνατόν ακόμα και σήμερα να ποντάρει όλες του τις μάρκες στον αντισυστημισμό;
Σε κάθε περίπτωση οι επαγγελματίες των εταιρειών ερευνών κοινής γνώμης που στην πλειοψηφία τους είναι και πραγματικά εξαιρετικοί πολιτικοί επιστήμονες και στατιστικοί, πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να περάσουν στην αντεπίθεση εξηγώντας τι ακριβώς κάνουν και μέχρι που τους επιτρέπει το εργαλείο της δημοσκόπησης να φτάσουν.
