Το Νοέμβριο του 1961, είχαμε 43 νεκρούς από τρομερή πλημμύρα στην Αθήνα, γύρω απ’ το κέντρο μάλιστα. Το Νοέμβριο του 1977 είχαμε άλλους 24 νεκρούς, το 1994 ακόμα 9 πνιγμένους. Αφήστε τους τραυματίες και τους άστεγους, μιλάμε για φοβερές τραγωδίες. Αναρωτιέμαι, σε κείνες τις φονικές πλημμύρες, η Ακρόπολη είχε πλημμυρίσει; Τρέχανε τα νερά ανάμεσα στις αρχαιότητες ή το τότε αποχετευτικό όμβριων του Ιερού Βράχου ήταν σε άψογη κατάσταση και χάλασε ξαφνικά λόγω νεοφιλελευθερισμού επί Κυριάκου Μητσοτάκη;
Κάνω πλάκα βέβαια, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι για γέλια και για κλάματα. Το τελευταίο εξάμηνο, κάθε που θα βρέξει στην Αθήνα, ειδικά αν ρίξει καμιά δυνατή νεροποντή, μας αλλάζουν τα φώτα με φωτογραφίες και βιντεάκια με νερά που τρέχουν ανάμεσα στις αρχαιότητες του Βράχου. «Αίσχος, πλημμύρισε πάλι η τσιμεντωμένη Ακρόπολη» κραυγάζουν στις αναρτήσεις τους και νααααα το νεράκι να τρέχει κελαρυστό σε ρυάκια ανάμεσα στον Παρθενώνα, το Ερεχθείο και τα Προπύλαια. Κι κάτω απ’ την ανάρτηση να έρχονται σειρά τα «αίσχος», τα «ντροπή» και τα «απαράδεκτο».
Διότι βλέπετε, μέχρι τώρα το σύστημα αποστράγγισης της Ακρόπολης που είχαν κατασκευάσει ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης (και συντήρησαν συστηματικά όλοι οι επίγονοι τους επί 2400 χρόνια) ήταν σε θαυμάσια κατάσταση και δεν έμενε σταγόνα νερό πάνω στον Ιερό Βράχο. Μια που έπεφτε από τον ουρανό η στάλα της βροχής, μια που βρισκόταν στον Λουμπαρδιάρη ή στα Αναφιώτικα δίχως να το καταλάβει ούτε η ίδια. Διότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν τεχνίτες και προνοητικοί, όχι ανάλγητοι σαν το σημερινό ΚΑΣ, τους Κορρέδες και τις Μενδώνες. Οπότε δεν άπλωναν στην Ακρόπολη τους νεοφιλελεύθερα τσιμέντα.
Και πέρασε που λέτε η εποχή της κλασσικής αρχαιότητας κι ήρθαν οι άγαρμποι Ρωμαίοι κατακτητές κι ήρθαν οι Βυζαντινοί που έφτιαξαν την Παναγιά μέσα στον Παρθενώνα, πέρασε ο Βουλγαροκτόνος, ήρθαν οι Λατίνοι, έπειτα οι Τούρκοι, οι βομβαρδισμοί του Μοροζίνι, ο Έλγιν με τις κατεδαφίσεις του και μετά ο Ανδρούτσος με τον Γκούρα κι έπειτα ι Βαυαροί που θέλανε να φτιάξουν εκεί το παλάτι και πολύ αργότερα οι Γερμανοί και μετά τα μιλούνια των τουριστών του 20ου αιώνα και στο τέλος τα μνημόνια, αλλά το σύστημα αποστράγγισης των αρχαίων ημών προγόνων κράταγε το άτιμο. Έβρεχε δεν έβρεχε, ένα και το αυτό. Ούτε νερά πάνω στον επίπεδο βράχο, ούτε ρυάκια να τρέχουν ανάμεσα στις πέτρες, ούτε χώμα να παρασύρεται προς τα ριζά, ένα πραγματικό θαύμα δηλαδή, σαν η Ακρόπολη να είχε από πάνω της έναν αόρατο θόλο και την κρατούσε στεγνή.
Για να ‘ρθει ο άτιμος ο νεοφιλελεύθερος το 2019 και να γίνουν όλα μαντάρα. Και να μετατρέψει επίτηδες τον Ιερό Βράχο σε Βενετία ή Άμστερνταμ με κανάλια και γόνδολες, προς δόξα της δεξιάς ιδεοληψίας και της μανίας των μπουρζουάδων και των καπιταλιστών να βάλουν κέρδος. Καλά τα λέω; Αλλά τι τα θέλετε; Είναι να μην πέσει η δεξιά ακρίδα σε κάποιον τόπο ή βράχο ή ναό ή χώρα. Δεν είδατε και τις Θερμοπύλες πως τις κατάντησαν; Τότε που χτιζόταν η Ακρόπολη, οι Θερμοπύλες ήταν ένας γκρεμός με στενό πέρασμα είκοσι μέτρων και με την θάλασσα να μουγκρίζει από κάτω. Και τώρα έχει γίνει πεδιάδα ως εκεί που φτάνει το μάτι... Αίσχος! Κάποιος νεοφιλελεύθερος θα πέρασε κι από κει…
