Του Γιάννη Παντελάκη
Όταν οι δανειστές - ιδιαίτερα οι Γερμανοί - αποφάσισαν πως με τον Παπανδρέου δεν προχωράει η κατάσταση όπως ακριβώς ήθελαν, του τράβηξαν το χαλί. Συνέβη στις Κάννες τον Νοέμβριο του 2011. Όταν και ο Σαμαράς έπαψε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος, έγινε ακριβώς το ίδιο. Τον Σεπτέμβριο του 2014 σ' ένα ταξίδι του στο Βερολίνο, ο τότε πρωθυπουργός πήρε το σχετικό μήνυμα. Ο Τσίπρας, δεν θα έχει τέτοιο πρόβλημα. Αποτελεί τον πλέον χρήσιμο για τους δανειστές έλληνα πρωθυπουργό. Το νέο μνημόνιό του, θα του επιτρέψει να κυβερνά ανενόχλητος από τους δανειστές για τουλάχιστον άλλους δεκαοκτώ μήνες.
Μεταγενέστερες αποκαλύψεις, μας έκαναν σοφότερους για το έντονο παρασκήνιο και των Καννών και του Βερολίνου. Οι δανειστές, είτε γιατί έβλεπαν πως δεν προχωράνε στον βαθμό που ήθελαν οι επιδιώξεις τους στην χώρα μας, είτε για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης, είτε ακόμα για τον φόβο τριγμών στην ευρωζώνη, άδειασαν και τους δυο πρώην πρωθυπουργούς όταν αυτό χρειάστηκε. Στην περίπτωση του σημερινού πρωθυπουργού, δεν υπάρχει τέτοια αναγκαιότητα από την πλευρά τους. Ο Τσίπρας, παρά τις φραστικές κορώνες που απευθύνονται στο εσωτερικό ακροατήριο, υλοποιεί στο ακέραιο όσα αυτοί του ζητούν. Και το κυριότερο, χωρίς ιδιαίτερα έντονες κοινωνικές αντιδράσεις.
Το τέταρτο μνημόνιο, θα ψηφιστεί και από τους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η βασική αιτία συνδέεται με την πρόθεσή τους να παραμείνουν στις θέσεις εξουσίας με οποιοδήποτε κόστος. Η ψηφοφορία για το τέταρτο μνημόνιο θα έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σχετικά με τις ανάλογες ψηφοφορίες του παρελθόντος. Δεν θα υπάρχει καμμία απώλεια από την κυβερνητική πλειοψηφία. Όλοι μπορούμε να θυμηθούμε τις μαζικές διαγραφές ή αποχωρήσεις από τις προηγούμενες κυβερνήσεις βουλευτών που καταψήφιζαν το πρώτο ή το δεύτερο μνημόνιο.
Το τέταρτο μνημόνιο ωστόσο, δεν εξασφάλισε μόνο την ανοχή των δανειστών απέναντι στην κυβέρνηση. Για την ακρίβεια, οι δανειστές δεν έχουν πια κανένα λόγο να είναι ενοχλημένοι από αυτή την κυβέρνηση, το αντίθετο. Συμφωνεί και ψηφίζει περισσότερα μέτρα και απ' όσα οι ίδιοι φαντάζονταν. Το μνημόνιο, εξασφάλισε και την παραμονή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία έως και το τέλος της τετραετίας χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει πως τότε θα οδηγηθούμε στις κάλπες. Ο πιο πιθανός χρόνος είναι το τέλος του 2018. Λίγο πριν αρχίσουν να εφαρμόζονται τα κυριότερα μέτρα του τέταρτου μνημονίου.
Με το μνημόνιο αυτό, η κυβέρνηση εξασφάλισε ενάμιση χρόνο ανέμελης παραμονής στην εξουσία. Στον χρόνο αυτό, θα επιχειρήσει αυτό στο οποίο διακρίνεται ιδιαίτερα. Να δημιουργήσει μια εικονική πραγματικότητα την οποία θα παρουσιάσει στην κοινωνία προκειμένου ν αλλάξουν οι δυσάρεστες καμπύλες των δημοσκοπήσεων και να μειωθεί η ψαλίδα από την Ν.Δ.
Οι πιο ρεαλιστές στην κυβέρνηση γνωρίζουν πως η κατάσταση δεν είναι ολικά αναστρέψιμη, δεν μπορεί δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ν' ανακτήσει τόσες δυνάμεις ώστε να ελπίζει στην διεκδίκηση της εξουσίας πάλι στις επόμενες εκλογές. Γνωρίζουν ωστόσο ότι υπάρχει η δυνατότητα να περιοριστούν οι πιθανότητες αυτοδυναμίας της Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ να παίξει κάποιο σοβαρό ρόλο είτε στην επόμενη ημέρα των εκλογών, είτε στην αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης και την επανάληψη των εκλογών οι οποίες θα γίνουν με απλή αναλογική...
