Άλλος λέει ότι τις εκλογές θα τις κρίνουν εν τέλει η ενεργειακή κρίση και η οικονομία. Συλλογισμός λογικών ανθρώπων. Άλλος ελπίζει σε μια μακρά καριέρα της υπόθεσης των υποκλοπών που στο φινάλε της θα δώσει και τον τόνο στη μητέρα των μαχών. Δύσκολο, αλλά στην πολιτική καλό είναι να μην αποκλείουμε τίποτα. Εγώ πάλι, πιστεύω ότι θα μας έρθει από κει που δεν το περιμένουμε. Με τον Ερντογάν διαιτητή θα παιχτεί ο τελικός.
Τόσα χρόνια στο πολιτικό ρεπορτάζ, έχω μάθει δυο πράγματα. Πρώτον, ότι το απρόβλεπτο και το απίθανο είναι πάντα ισχυρότερο από κάθε επιτελικό σχεδιασμό και δεύτερον, ότι σε τελευταία ανάλυση η πολιτική είναι υπόθεση απλής λογικής. Τα απίθανα και τα απρόβλεπτα, ο Μητσοτάκης τα έζησε. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός στην Ιστορία, που μέσα στη θητεία του πήγε από ανάπτυξη σε βαθιά ύφεση και πάλι σε υψηλή ανάπτυξη από καθαρά εξωγενείς παράγοντες. Αυτά κανονικά θέλουν δεκαετίες, εδώ τα ζήσαμε μέσα σε τρία χρόνια.
Συναντήθηκε επίσης με τον πληθωρισμό, που είχε να μας επισκεφθεί από τη δεκαετία του '80. Σχεδόν είχαν πάψει να τον διδάσκουν στις οικονομικές σχολές. Το έζησε κι αυτό, πάλι ως εισερχόμενο φαινόμενο. Έριξε κι έναν πυροβολισμό στα πόδια του με τις υποκλοπές, έτσι για να μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος εχθρός των κυβερνήσεων είναι ο ίδιος τους ο εαυτός. Παραδόξως πως, φαίνεται να τα ξεπερνά όλα αυτά με γρατζουνιές, άλλοι θα είχαν καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Τι μας μένει να ζήσουμε; Τον Ερντογάν. Κι εδώ μπαίνει η απλή λογική. Δεν μπορεί να τα λέει και να τα κάνει όλα αυτά κάθε μέρα, έτσι για το θεαθήναι. Η θηριώδης κλιμάκωση που συχνά εκτείνεται μέχρι τα όρια του παραλογισμού, δεν μπορεί να είναι τελείως τζούφια, να μην αποσκοπεί πουθενά. Οι παλιοί διπλωμάτες λένε ότι η Τουρκία, πριν κάνει ένα βήμα πάντα προειδοποιεί. Πριν κάνει κάτι, το χει ήδη πει και ξαναπεί.
Ακούω κάτι απόστρατους στραταίους και ναυαρχοπτεράρχους που (παρά τα όσα λένε στις τηλεοράσεις) κατ' ιδίαν μας καθησυχάζουν με ένα «έλα μωρέ, εσωτερικό του παιχνιδάκι είναι» και ανησυχώ περισσότερο. Η απλή λογική λέει ότι ο Ερντογάν κάτι θα κάνει. Κι όταν το κάνει θα είναι χοντρό. Και θα το κάνει μόλις μας θεωρήσει ευάλωτους, εκτός και μας θεωρεί οιονεί ευάλωτους οπότε θα το κάνει όποτε τον βολεύει. Κι όταν το κάνει, όλα τα υπόλοιπα της εσωτερικής ατζέντας θα χαθούν από την οπτική μας. Και η αντίδραση μας θα κρίνει τις ελληνικές εκλογές. Δυστυχώς, διότι αλλού θα θέλαμε να κριθούν οι πολιτικοί μας άρχοντες, όχι σε τόσο επικίνδυνα νερά. Πλην δεν διαλέγουμε εμείς, ο Τούρκος διαλέγει.
