H παρουσίαση του σχεδίου που ετοίμασε η επιστημονική επιτροπή για το Πανεπιστήμιο του 2030, που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής, κάλυψε όλες τις πτυχές της ζωής και της λειτουργίας των Πανεπιστημίων. Και είναι σημαντικό ότι το σχέδιο αυτό καλύπτει μια σειρά θεμάτων, από τη διοίκηση μέχρι τη διδασκαλία και από τα προγράμματα σπουδών μέχρι την αξιολόγηση.
Το σχέδιο για ανοιχτά, ασφαλή, γεμάτα ζωντάνια Πανεπιστήμια του αύριο, που θα αντικαταστήσουν τα αφιλόξενα, ρυπαρά, φοβικά Πανεπιστήμια του σήμερα, είναι από μόνο του σημαντικό. Όχι, μόνο για τους φοιτητές και τους καθηγητές, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία. Μέχρι πρόσφατα, η επαφή της κοινωνίας με τα Πανεπιστήμια γινόταν μέσω των διδάκτρων που κατέβαλαν οι ελληνικές οικογένειες στα φροντιστήρια, μέσω των χρημάτων που εισέπρατταν οι «ντόπιες κοινωνίες» από τους φοιτητές των απίθανων σχολών που είναι διασπαρμένες στη χώρα μας και από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των «αδιόριστων» πτυχιούχων που επιθυμούσαν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι.
Ταυτόχρονα, ένα κατά βάση σκληρά φοβικό και συντηρητικό καθηγητικό κατεστημένο φρόντιζε να διατηρεί τον τρόπο λειτουργίας ων Πανεπιστημίων, μέσα από το πρίσμα της παγιοποίησης θέσεων και κεκτημένων, ξεκομμένο από τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται κάθε δευτερόλεπτο.
Η εισαγωγή των νέων φοιτητών σε σχολές και όχι τμήματα, η υιοθέτηση ευέλικτων προγραμμάτων σπουδών, που αξιολογούνται και πιστοποιούνται από επαγγελματικούς φορείς, καθώς και η απονομή διεπιστημονικών πτυχίων, θα φέρουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια, εκεί που βρίσκονται τα αντίστοιχα ξένα, εδώ και δεκαετίες.
Η υιοθέτηση δυο ξεχωριστών θεσμών διοίκησης που θα διαχωρίζουν τον εκτελεστικό από τον στρατηγικό ρόλο, η επαναφορά του συμβουλίων των Πανεπιστημίων, καθώς και οι αλλαγές στον τρόπο επιλογής των διδασκόντων, αποτελούν σημεία κλειδιά του σχεδίου.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η σημαντική δουλειά, που εκπονήθηκε από σημαντικότατους καθηγητές όπως είναι η Βάσω Κιντή Καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Βασιλική Γεωργιάδου Καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Αχιλλέας Γραβάνης Καθηγητής Φαρμακολογίας της Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης, ο Μανώλης Δερμιτζάκης Αντιπρόεδρος, Υπολογιστικής Βιολογίας στην GlaxoSmithKline, η Ελευθερία Ζεγγίνη Καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Μονάχου και ο Στάθης Καλύβας Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, θα γινόταν δεκτή με τιμές από όλο το πολιτικό φάσμα.
Δυστυχώς, όμως, η αντιπολίτευση που αντιλαμβάνεται τα Πανεπιστήμια σαν χώρο στρατολόγησης επαγγελματικών πολιτικών στελεχών, σαν χώρο «ιδεολογικής ζύμωσης» και σαν πυρήνα δημιουργίας κλίματος αναταραχής, ορθώνει και πάλι το ανάστημα στον εκσυγχρονισμό και στη μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας.
Έτσι διαβάζουμε για ένα «νεοφιλελεύθερο σχέδιο δράσης», για «Πανεπιστήμια που μετατρέπονται σε εξαρτήματα της αγοράς», για «αποδυνάμωση των πτυχίων που δεν αποδίδουν πλέον επαγγελματικά δικαιώματα», οδηγώντας τους αποφοίτους σε ένα «συνεχές κυνήγι προσόντων».
Πραγματικά τώρα, δεν υπάρχει ούτε ένας εχέφρων άνθρωπος μέσα στο Σύριζα, που να βλέπει και να αντιλαμβάνεται τι γίνεται στο κόσμο; Που να γνωρίζει ότι οι γνώσεις που αποκτώνται στα Πανεπιστήμια, ξεπερνιούνται σχετικά γρήγορα από την γνώση και τις αναγκαιότητες που γεννά το διαρκώς μεταβαλλόμενο οικονομικό περιβάλλον; Που να γνωρίζει ότι απαιτείται διαρκής επιμόρφωση; Που να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην αγορά εργασίας; Που να αντιλαμβάνεται ότι τα πάντα αλλάζουν και τίποτα δεν μένει ίδιο;
Και καλά, η ανέλιξη των στελεχών στον κομματικό μηχανισμό του Σύριζα εξαρτάται από τις μαρξιστικές κορώνες και τα αγωνιστικά ένσημα. Όμως το νέο και πολυδιαφημισμένο think tank, δεν μπορεί να εξηγήσει στην ηγεσία του Σύριζα, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα Πανεπιστήμια, στον υπόλοιπο κόσμο; Εκτός και αν τα Πανεπιστήμια της χώρας, ανήκουν στην αρμοδιότητα των επαναστατικών ονειρώξεων των αμετανόητων, που στριμώχνονται στη γωνία, μετά από τη είσοδο του think tank στην παραγωγή πολιτικών ιδεών του Σύριζα; Εκτός δηλαδή, αν τα Πανεπιστήμια θα παραμείνουν οι χώροι στους οποίους, οι εμμονικοί του Σύριζα θα κάνουν την επαναστατική γυμναστική τους, αφού θα αποκλειστούν από πολλά άλλα σημεία άσκησης πολιτικής.
