Λογικά, ο αντικειμενικός στόχος του ΠΑΣΟΚ - πέρα από την υπερφίαλη και, πολλές φορές, αναιρούμενη ρητορική του προέδρου του - θα ήταν να αποτελέσει την καλύτερη διαθέσιμη εναλλακτική, της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μεθοδικά και σταδιακά, να καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς να γίνει ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς να προσβλέπει αποκλειστικά στην κατάρρευση της κυβέρνησης.
Μεγάλο μέρος του στόχου θα είχε ήδη επιτευχθεί, αν ο νέος πρόεδρος απλώς αντέγραφε την πετυχημένη συνταγή Μητσοτάκη όταν ανέλαβε τα ηνία της ΝΔ. Προς μεγάλη απογοήτευση όλων όσοι πιστεύουμε πως η «παλιννόστηση» του ιστορικού ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Ανδρουλάκης, επαναπαύθηκε στις δάφνες της εκλογής του.
Και ενώ υπάρχει μια μικρή κινητικότητα στην προσέλκυση νέων στελεχών σοβαρή προσπάθεια αναδιοργάνωσης του κόμματος δεν γίνεται. Η προγραμματική αναζωογόνηση ανατέθηκε σε ένα στέλεχος από τα παλιά και τα πρώτα δείγματα είναι απογοητευτικά, όταν η μείωση των φόρων χαρακτηρίζεται ως «φορολογικός λαϊκισμός».
Η ηγεσία κατευθύνει το κόμμα σε μια άγονη και εντελώς εκτός τόπου αντιδεξιά στρατηγική, με συνθήματα που διεγείρουν τους παλαιο - πασόκους που όμως έχουν μετακομίσει στο ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι θα επιστρέψουν μόνο όταν το ΠΑΣΟΚ θα έχει μπει σε τροχιά εξουσίας.
Εξ’ ορισμού, υπονομεύει την επικοινωνία και τη διείσδυση στο μεσαίο χώρο, ο οποίος ενοχλείται από τον υπέρ συναισθηματισμό των αρχηγών, τις οργισμένες πολιτικές περσόνες που εννοούν ως πολιτική τη μετάγγιση κατασκευασμένης αγανάκτησης και οργής στους ψηφοφόρους. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, αισθάνεται περισσότερο απ' όσο σκέπτεται.
Αντί να σχεδιάζει ένα κόμμα έξυπνης, δημιουργικής και πειστικής αντιπολίτευσης αυτοσχεδιάζει, αυτοαναιρείται και δημιουργεί την εντύπωση ασυγχώρητα επιπόλαιας προσέγγισης πολύ σοβαρών ζητημάτων.
Τρία μικρά παραδείγματα από τη χθεσινή συνέντευξη τύπου. Ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να «εμπλέξει» στο ζήτημα των παρακολουθήσεων την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζητώντας συνάντηση με αυτό το περιεχόμενο. Μάζεψε αμήχανα τα περί «εκβιασμού» του μέσω της παρακολούθησης, με τη δικαιολογία ότι αυτό του είπαν οι αρμόδιοι του ευρωκοινοβουλίου. Ζήτησε νομοθετική πρωτοβουλία και μια δεύτερη ευκαιρία για τα νοικοκυριά με κόκκινα δάνεια, αγνοώντας (;) ότι βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη κυβερνητικό πρόγραμμα με αυτό τον τίτλο και αυτό το περιεχόμενο.