Ότι η κυβέρνηση έχει πάθει μια κάποια ζημιά από την ιστορία της παρακολούθησης Ανδρουλάκη, είναι δεδομένο. Ποσοτικά η ζημιά φαίνεται μάλλον μικρή. Θα ήταν αμελητέα με άλλον εκλογικό νόμο, τώρα είναι μικρή αλλά καθοριστική. Όμως και πάλι φαίνεται διαχειρίσιμη, αυτό έδειξαν οι πρώτες δημοσκοπήσεις. Το «ποιοτικό» δεν φαίνεται ακόμα, το υποθέτουμε λογικά, το ψυχανεμιζόμαστε, αλλά δεν μετριέται εύκολα.
Όμως υπάρχει σίγουρα η λεγόμενη ποιοτική ζημιά. Που πάντως, όσο δεν μετατρέπεται σε ποσοτική, τόσο εμπεριέχει στο εσωτερικό της τη δυνατότητα της αντιστροφής. Κοντολογίς, ο ψηφοφόρος του Μητσοτάκη που δαγκώθηκε από τις εξελίξεις και τη διαχείρισή τους, αλλά ακόμα δεν είπε «μετακομίζω», παραμένει κεφάλαιο για το κυβερνητικό στρατόπεδο. Αλλά ακόμα και αν μέσα του είπε «περνάω στους δημοσκοπικά αναποφάσιστους» συνεχίζει να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον Κυριάκο, παρά στον Αλέξη ή τον Ανδρουλάκη.
Στον κεντρώο ψηφοφόρο αναφέρομαι, σας εξομολογούμαι ότι μου είναι δύσκολο να μπω στην ψυχολογία και να ανιχνεύσω τον τρόπο σκέψης του καθαρόαιμου δεξιού. Για αυτό και δεν το αποτολμώ. Ξέρω επίσης τον τρόπο σκέψης εκείνου που δεν βάζει ως βασικό του κριτήριο την ιδεολογική του αφετηρία, αλλά το επίπεδο και την ποιότητα της ζωής του.
Και αυτός, ακόμα και αν κλονίστηκε από αυτή την αλλόκοτη υπόθεση που έπληξε την κυβέρνηση, η πολυπλοκότητα και ο ρεαλισμός των κριτηρίων που θέτει για την ψήφο του δεν ευνοούν τη μονοθεματική αλλαγή στρατοπέδου που ελπίζει ο Αλέξης.
Σε κάθε περίπτωση, ένα ηθικό πλήγμα και ένα ράγισμα στη σχέση εμπιστοσύνης του ηγέτη με τον κόσμο του, επιφέρει πολιτικό αποτέλεσμα. Όποιος λέει ότι δεν τρέχει τίποτα είναι τυφλός. Το λεγόμενο «ποιοτικό» όμως, είναι μια αέναη διαδικασία.
Ζυγίζεται και ξαναζυγίζεται, τροφοδοτείται διαρκώς με καινούρια δεδομένα και υπόκειται σε διαρκείς επαναξιολογήσεις. Αυτό που σήμερα ενόχλησε αύριο μπορεί είτε να επιβεβαιωθεί και να γίνει ασήκωτο, είτε να συγκριθεί με άλλα στοιχεία και να τοποθετηθεί στα χαμηλά της αξιολόγησης.
Θέλω να πω, αυτός που «ποιοτικά» έχει επηρεαστεί αλλά ποσοτικά δεν έχει παγιοποιηθεί, είναι ακόμα ανοικτός. Και ο πρώτος του συνομιλητής ήταν αυτός που ψήφισε την προηγούμενη φορά, μετά έρχονται οι υπόλοιποι. Άρα υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα.
Απλώς ο Μητσοτάκης ανέβασε τον πήχη των απαιτήσεων του ίδιου του κοινού. Το έκανε μόνος του λιγότερο ανεκτικό. Τώρα θα πορευτεί έτσι, τι να γίνει, έτσι είναι η ζωή. Στρώνεις καλά, κοιμάσαι όμορφα. Στρώνεις άτσαλα, θα κοιμηθείς νευρικά και δύσκολα.
