Του Θανάση Χειμωνά
Πριν μερικούς μήνες είχα επαινέσει τον υπουργό Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου για την πρόθεσή του να καταργήσει τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Τι το ''θελα; Μέγα λάθος μου να θεωρώ πως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ικανή για οτιδήποτε θετικό. Η τύχη των Πανελληνίων εξελίχθηκε σε σίριαλ μέχρι πριν λίγες μέρες όταν ο κ. Γαβρόγλου, αφού πρώτα ανακοίνωσε θριαμβευτικά (για νιοστή φορά) πως τις καταργεί, παρουσίασε ως σχέδιο αντικατάστασής τους ένα πολύπλοκο σύστημα όπου οι άτυχοι μαθητές θα εξετάζονται δύο φορές μέσα στη χρονιά αντί για μία όπως ίσχυε μέχρι σήμερα!
Μετά την γενική και απόλυτα δικαιολογημένη κατακραυγή το Υπουργείο Παιδείας τόνισε σε ανακοίνωσή του πως η εξεταστική περίοδος του Ιανουαρίου θα λαμβάνεται υπόψη για τον μαθητή μόνο αν οι βαθμοί που θα πάρει τότε αποδειχθούν υψηλότεροι εκείνων που θα προκύψουν από τις εξετάσεις που θα ακολουθήσουν τον Ιούνιο. Με αυτόν τον τρόπο, λέει, ο μαθητής θα έχει λιγότερο άγχος μια και η εξεταστική περίοδος, λέει, θα «σπάει» στα δύο, ενώ επίσης θα γνωρίζει πως οι εξετάσεις του Ιανουαρίου ενδεχομένως να μην παίξουν κανένα ρόλο.
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή. Όσοι είχαμε δώσει Πανελλήνιες θυμόμαστε το τρομερό άγχος μας όταν πλησίαζαν οι ημερομηνίες. Προσωπικά, έχω ακόμα εφιάλτες ότι δίνω Πανελλήνιες και δεν έχω διαβάσει τίποτα, τριάντα χρόνια μετά! Φανταστείτε λοιπόν αυτό το άγχος επί δύο. Και φυσικά όλη αυτή η ιστορία με την εξεταστική περίοδο του Ιανουαρίου που να είναι δευτερεύουσας σημασίας δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στην πραγματικότητα. Στις Πανελλήνιες Εξετάσεις οι μαθητές ουσιαστικά διαγωνίζονται μεταξύ τους. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να έχει την πολυτέλεια να πετάξει στα σκουπίδια μια ολόκληρη εξεταστική περίοδο με τη λογική πως θα πάει καλύτερα την επόμενη. Το πουλάκι θα έχει πλέον πετάξει.
Και στην Παιδεία όπως παντού ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε υποσχέσεις για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους τις οποίες απλώς δεν κατόρθωσε να τηρήσει. Και στην Παιδεία όπως παντού τα θύματα της ανικανότητάς του είναι οι πολίτες. Στην προκειμένη περίπτωση οι νέοι 17-18 ετών που είχαν την αυταπάτη πως με μια αριστερή κυβέρνηση τα πραγματα στην Παιδεία θα άλλαζαν προς το καλύτερο.
