Του Γιάννη Παντελάκη
Τις ώρες που τα κανάλια διέκοπταν το πρόγραμμά τους για να καλύψουν την επίσκεψη Macron και ο Τσίπρας δήλωνε πως «η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση θα σηματοδοτήσει και την οριστική έξοδο της Ευρώπης από την κρίση» (λίγο ακατανόητος συλλογισμός), η συμπαθής κατά τα άλλα υπουργός Έφη Αχτσιόγλου, αιφνιδίαζε τη Βουλή. Ξαφνικά, απέσυρε διάταξη του νομοσχεδίου της με την οποία δημιουργείτο ένα προστατευτικό δίχτυ για τους εργαζόμενους απέναντι σε εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
Σύμφωνα με την διάταξη αυτή, θεωρείτο βλαπτική για τον εργαζόμενο οποιαδήποτε ουσιαστική μεταβολή επέλθει στη σύμβαση εργασίας από μονομερή απόφαση του εργοδότη και χωρίς να υπάρχει προηγουμένως ενημέρωση και διαβούλευση με τον εργαζόμενο. Η διάταξη, προέβλεπε το αυτονόητο για μια χώρα με μια στοιχειώδη κανονικότητα. Αν ένας εργοδότης άλλαζε μονομερώς μια σύμβαση εργασίας, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου, η κίνηση αυτή θα θεωρείτο βλαπτική μεταβολή και ο εργαζόμενος θα είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει τα δικαιώματά του και η αλλαγή της σύμβασης θα θεωρείτο άκυρη.
Η κυρία Αχτσιόγλου, συμπεριφέρθηκε σαν γνήσιο πολιτικό τέκνο του προκατόχου της υπουργού Κατρούγκαλου. Απέσυρε την προστατευτική για τους εργαζόμενους διάταξη και αντί να πει την αλήθεια -ό,τι δηλαδή αυτό έγινε προφανώς μετά από απαίτηση των δανειστών- ψέλλισε μια δικαιολογία που δεν έχει βάση. Είπε ότι η απόσυρση έγινε, γιατί υπάρχει απροσδιοριστία στην ουσιώδη μεταβολή. Δεν διευκρινίζεται δηλαδή από την διάταξη που αποσύρθηκε σε ποιες περιπτώσεις μια σύμβαση που αλλάζει, θεωρείται ότι μεταβλήθηκε!
Η υπουργός, όπως και πολλοί συνάδελφοί της, υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Και ιδιαίτερα εκείνων των εργαζόμενων που βιώνουν άγριες συνθήκες απασχόλησης. Η διάταξη που απέσυρε, ήταν σαφέστατη. Μια σύμβαση που αλλάζει μονομερώς από τον εργοδότη, θεωρείται αυτόματα βλαπτική. Τι πιο σαφές και συγκεκριμένο από αυτό. Καμία «απροσδιοριστία», δεν υπάρχει. Υπήρχε ωστόσο προφανώς πρόβλημα με την τρόικα, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πριν κατατεθεί στη Βουλή δεν είχε την εγκρισή της. Αντί να παραδεχτεί την απλή αυτή αλήθεια, η κ. Αχτσιόγλου σκαρφίστηκε την δικαιολογία της «απροσδιοριστίας».
Η παραδοχή της αλήθειας, θα ακύρωνε ένα ολόκληρο πολιτικό αφήγημα της υπουργού (και της κυβέρνησης) ότι νομοθετούν με μέτρα προστασίας των εργαζομένων επάνω στο οποίο είχαν στηρίξει μια ακόμα επικοινωνιακή στρατηγική. Είναι ένα ακόμα σύμπτωμα από την συγκεκριμένη υπουργό η οποία επαίρεται πως μείωσε δραστικά την ανεργία, δεν λέει ωστόσο παράλληλα πως η μείωση αυτή γίνεται με την δημιουργία θέσεων εργασίας 300 και 400 ευρώ. Η κ. Αχτσιόγλου, αρχίζει και μοιάζει απελπιστικά στον προκάτοχό της. Αυτόν που υποσχόταν μέχρι και αυξήσεις στους συνταξιούχους, οι οποίοι πολύ σύντομα θα δουν μια ακόμα γενναία μείωση των συντάξεων…
