Του Νίκου Ρίζου
Ζήτω… Ζω και πάλι τα εφηβικά μου χρόνια… Τότε που η πολιτική, καινούργιο φρούτο στη ζωή μου, έδινε τις πρώτες εξετάσεις αναξιοπιστίας και ανευθυνότητας επικαλούμενη όμως, όπως τώρα, το καινούργιο και τα άφθαρτο… Λες και ακούω τις ίδιες φωνές… Τους τότε πολιτικούς ηγέτες να φέρνουν όπως έλεγαν καινούργια πράγματα, τα πιο φρέσκα, από πλευράς καινοτομιών, ηθικής κλπ…
Τους ακούω με τις εφηβικές μου λογικές και τους βλέπω να επαναλαμβάνονται με τους σύγχρονους κλώνους τους και σήμερα… Μα εντελώς ίδιοι… Και αυτοί και οι αγορεύσεις τους… Οι κακοί παλαιοί και οι καλοί νέοι… Η ίδια συνταγή , η ίδια επιχειρηματολογία , τα ίδια κοκόρια να τσακώνονται στο ξένο κοτέτσι … Και φυσικά το ίδιο ακροατήριο … Οι ίδιοι οπαδοί – κλώνοι με τις ίδιες οπαδικές αντιλήψεις, τα ίδια πολιτικά αντανακλαστικά, την ίδια ανικανότητα να ξεχωρίσουν το κομματικό καλό από το εθνικό καλό … Σκέτη απογοήτευση…
Βουλή των Ελλήνων 2016 … Μία Βουλή ίδια και απαράλλακτη εδώ και πάρα πολλά χρόνια… Με μία σοβαρή κλίση όμως προς το χειρότερο ...Τουλάχιστον στο παρελθόν μπορεί να είχαμε τις εντάσεις και τις συγκρούσεις τις πολιτικές… Είχαμε όμως την ευκαιρία να ακούμε σημαντικές αγορεύσεις από ηγέτες πολιτικούς... Ηγέτες με βάρος και αντιλήψεις καθαρά πολιτικές και όχι τηλεοπτικά πρωινάδικα… Ηγέτες που δεν αναλώνουν την πολύωρη παρουσία τους στο βήμα του κοινοβουλίου ασχολούμενοι με τα κατσαρολικά που χάρισε μια εταιρία στον αντίπαλο τους…Η γέτες που αποφεύγουν να κάνουν τα χτυπήματα κάτω από την μέση πολιτική μέθοδο αντιπαράθεσης… Ηγέτες που δεν κυβερνούν για να κυβερνήσουν αλλά για να προωθήσουν τα συμφέροντα της χώρας και του λαού… Ηγέτες που έχουν εκλεγεί για να προσθέσουν έστω ένα λιθαράκι καλυτέρευσης της ζωής των Ελλήνων και όχι για να φθάσουν σε σημείο ανικανότητας τέτοιο ώστε να μην μπορούν να ξεχωρίσουν το φτύσιμο από το ψιλοβρόχι…
Βουλή 2016… Συζήτηση προ ημερησίας διάταξης σχετικά με την διαφθορά και την διαπλοκή στη χώρα μας… Ατέλειωτες ώρες…
Και δυστυχώς ώρες χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο… Ώρες που δεν προσέφεραν απολύτως τίποτα στα δεινά αυτού του τόπου…
Άχρηστες κουβέντες, χάσικο χρόνου… Και μάλιστα χρόνου στη διάρκεια του οποίου έξω από την Βουλή συμβαίνουν πράγματα και θαύματα… Κόσμος που βαριανασαίνει στον αγώνα της επιβίωσης… Κόσμος που με αυτούς τους καινούργιους της κυβέρνησης κυνήγησε την ελπίδα και τώρα ζει τον εφιάλτη του… Ζει τον εφιάλτη του μέχρι να συναντήσει την καινούργια ελπίδα του…
Εδώ είμαστε λοιπόν… Αυτά τα δύο, ο εφιάλτης των σημερινών και η ελπίδα των αυριανών ηγετών μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο έζησε με τη συζήτηση αυτή , την μεγαλύτερη ήττα του… Γιατί κακά τα ψέματα… Ακόμη και η νέα ελπίδα που δημοσκοπικά δημιουργεί η αξιωματική αντιπολίτευση παρασύρεται σε πολιτικές λογικές που χαρακτηρίζονται από έλλειμμα πολιτικού λόγου… Ο νέος αυτός αρχηγός της ΝΔ ενώ διαθέτει σκιρτήματα εντιμότητας στην αντιμετώπιση της κοινής γνώμης, συμπεριφέρεται σαν… αντιτσίπρας… Ναι , ομολογουμένως ο λαϊκισμός και το ψεύδος ήταν και είναι το αγαπημένο χάδι στα αυτιά του έλληνα… Χάιδεψε του τα αυτιά και πάρτου την ψυχή… Αλλά εάν θέλει ο Κ. Μητσοτάκης να ξεχωρίσει από τον αντίπαλο του πρέπει να κάνει περισσότερο πολιτικό τον λόγο του και λιγότερο… τσιπρικό ! Ο ΣΥΡΙΖΑ ζει τις πιο τραγικές στιγμές της σύντομης διαδρομής του… Είναι φυσικό να πανικοβάλλεται από την ραγδαία εγκατάλειψη του εκλογικού σώματος… Δεν κερδίζει τίποτα η ΝΔ παίζοντας στο ίδιο γήπεδο με τον εκνευρισμένο πρωθυπουργό…
