Αυτά που καταγράφουν οι ειδήσεις καθημερινά, σαν γεγονότα από όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη, φαινομενικά δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Πιθανότατα να φαίνονται ξένα και απόμακρα. Ωστόσο, είναι ορατή η διασύνδεση τους, αφού οι αιτίες και οι αφορμές είναι κοινές, παρ’ όλο που αλλάζουν οι μορφές των γεγονότων και η έκταση τους.
Κλυδωνίζεται ο κυβερνητικός συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών και αριστερών στην Ισπανία, μετά από την απόφαση για αύξηση των αμυντικών δαπανών της χώρας, στα πλαίσια των νέων αποφάσεων στη Σύνοδο της Μαδρίτης.
Απεργούν οι Νορβηγοί εργαζόμενοι στον τομέα των εξόρυξης υδρογονανθράκων, με αιτήματα σχετικά με την αύξηση των μισθών τους σαν αντιστάθμισμα στο πληθωρισμό, διαταράσσοντας την ομαλή προμήθεια των αγορών με υδρογονάνθρακες.
Τη θέση της υπουργού Οικονομικών στην Αργεντινή αναλαμβάνει η περονίστρια Σιλβίνα Μπατάκις, με σκοπό να ανορθώσει την καταρρέουσα οικονομία της χώρας της και να αποφύγει τη στάση πληρωμών απέναντι στους πιστωτές που κατέχουν στα χέρια τους το εξωτερικό χρέος, για πολλοστή φορά. Ένα νέο πείραμα ξεκινάει.
Στη Γερμανία οι Πράσινοι Οικολόγοι, προτείνουν την παράταση των χρονικών δεσμεύσεων σχετικά με την πράσινη μετάβαση και την ίδια στιγμή οι Φιλελεύθεροι συμφωνούν με την αύξηση των επιτοκίων στην Ευρωζώνη. Πράγματα αδιανόητα μέχρι πριν από λίγους μήνες.
Στη Γερμανία επίσης, την ίδια στιγμή που συζητείται η υιοθέτηση δελτίου ενεργειακής κατανάλωσης για τον χειμώνα, εξελίσσεται το σχέδιο διάσωσης ενεργειακών κολοσσών που κινδυνεύουν με κατάρρευση.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο το κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων που ξεκίνησε από το χώρο των σιδηροδρόμων, επεκτείνεται και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα με τους 5 εκατ. δημοσίους υπαλλήλους να διεκδικούν υψηλότερες αμοιβές, με τη σκυτάλη να περνάει στους εκπαιδευτικούς, στα αεροδρόμια και στην τουριστική βιομηχανία.
Παράλληλα η Βρετανική κυβέρνηση συνθλίβεται εν μέσω σκανδαλολογίας, καταγγελιών και παραιτήσεων, που πιθανότατα θα οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές, μέσα σε ένα δυσάρεστο οικονομικό και κοινωνικό κλίμα αναστάτωσης και αβεβαιότητας.
Στη Γαλλία το μέτωπο των απεργιακών κινητοποιήσεων έχει ξεφύγει από τα στενά πλαίσια των σιδηροδρόμων και των μεταφορών και επεκτείνεται στις ενεργειακές εταιρείες.
Στην Ιταλία η μεγάλη απεργία στο χώρο των μεταφορών ακινητοποίησε λεωφορεία και μετρό, επηρεάζοντας σε σημαντικό βαθμό και τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους και το ταξιδιωτικό οικοσύστημα.
Η απεργία του προσωπικού της αεροπορικής εταιρείας SAS, καθήλωσε τις πτήσεις σε όλες της Σκανδιναβικές χώρες.
Οι γενικές εθνικές απεργίες στο Βέλγιο, αρχίζουν να καταλαμβάνουν όλο και περισσότερες ημέρες στο ημερολόγιο των Βέλγων πολιτών.
Η τριήμερα απεργία των εργαζόμενων στις ταχυδρομικές υπηρεσίες της Ισπανίας, εναντίον της ιδιωτικοποίησης των ταχυδρομείων, μαζί με τις απεργίες στον χώρο των μεταφορών και του μεταλλουργικού τομέα, προκάλεσαν ένα χάος στη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου.
Στην Ινδία το συνδικαλιστικό όργανο των τραπεζοϋπαλλήλων προχώρησε σε απεργία με αιτήματα σχετικά με την επαναφορά του παλαιότερου συνταξιοδοτικού συστήματος.
Μια σειρά από απεργίες και βίαιες διαδηλώσεις, καταγράφονται σε χώρες, που είναι γνωστές σαν τίγρεις τις Άπω Ανατολής, που παρ’ όλο που η οικονομία τους δεν έχει κτυπηθεί από την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, τόσο η αύξηση των επιτοκίων, όσο και η αύξηση της ισοτιμίας του δολαρίου, οδηγούν σε μια νέα κρίση χρέους και στο ενδεχόμενο βαθιάς επισιτιστικής κρίσης.
Αλλά και στις χώρες της Αφρικανικής Ηπείρου, από την Τυνησία μέχρι τη Νότιο Αφρική και από τη Ναμίμπια μέχρι το Κέρας της Αφρικής, είναι διάχυτο ένα κλίμα σκληρών απεργιών και εξεγέρσεων. Τα αιτήματα αφορούν μισθολογικές αυξήσεις είτε στον ιδιωτικό τομέα όπως στην ArcelorMittal, είτε στο δημόσιο τομέα στις συγκοινωνίες, στην εκπαίδευση και στην περίθαλψη.
Τα αιτήματα όλων των απεργιακών κινητοποιήσεων έχουν να κάνουν με αυξήσεις μισθών στην προσπάθεια των εργαζομένων να ανταποκριθούν στα νέα επίπεδα των τιμών των προϊόντων και του κόστους ζωής, που ακολουθεί υψηλές πτήσεις.
Με δεδομένο, ότι κανένας από τους παράγοντες που προκαλούν την κρίση, δεν αποδυναμώνεται, αλλά αντιθέτως ενισχύεται, ειδικά στο χώρο τις ενέργειας, είναι πιθανόν τα «κακομαθημένα παιδιά της Δύσης» και τα «εξουθενωμένα παιδιά των περιφερειακών οικονομιών» να βρεθούν μπροστά σε ένα αδιέξοδο, με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες.
