Την περασμένη εβδομάδα, αντί η ειδησιογραφία και η καθημερινή ατζέντα να εστιάζουν στα δυο βασικά πολιτικά ζητήματα, που ήταν η κατάθεση και ψήφιση του νέου νόμου για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας και η υπερψήφιση του «μπλοκαρίσματος» των Τουρκικών F16 στο Αμερικανικό Κογκρέσο, οι πάντες ασχολήθηκαν με τα τοτέμ στα οποία είναι αλυσοδεμένη η Αριστερά.
Με τα τοτέμ που κρατούν δέσμια την Αριστερά σε άλλες εποχές, σε ξεπερασμένες αναγνώσεις και ερμηνείες των γεγονότων, που έχουν σαν σκοπό όχι τις ρεαλιστικές αναλύσεις, αλλά τη διατήρηση των αντιθέσεων απέναντι στην πραγματικότητα. Των αντιθέσεων, που λειτουργούν σαν πατερίτσες, που κρατούν όρθια την Αριστερά στη σύγκρουση της με την πραγματικότητα.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα, αποκαρδιώνουν τον πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος κραδαίνοντας τα ιερά τοτέμ του, προσπαθεί να κινητοποιήσει τους οπαδούς του και να ενεργοποιήσει κάθε υπολανθάνουσα συναισθηματική φόρτιση, που απορρέει από τη υπεράσπιση των ιερών και οσίων της αριστεράς.
Βέβαια τα δημοσκοπικά ευρήματα δεν πιστοποιούν με κανένα τρόπο, τη δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει στην εξουσία, μέσω ενός ετερογενούς και ετερόκλητου κυβερνητικού συνασπισμού. Ωστόσο δεν δείχνουν, ότι θα υπάρξει μια ισχυρή κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας. Και το πιθανότερο είναι, να οδηγηθούμε στην ανάγκη ενός ευρύτερου συνασπισμού και μιας υποχρεωτικής συνεργασίας που θα οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
Το εκλογικό σύστημα, δεν υπάρχει για να γίνεται μια απλή καταμέτρηση των ψήφων των πολιτών. Υπάρχει, για να εκλέγεται το νομοθετικό σώμα και η κυβέρνηση. Δεν υπάρχει απλά, για να γίνεται μια καταγραφή των επιθυμιών των ψηφοφόρων. Υπάρχει, για να αποφασιστεί το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα για το χρονικό διάστημα μετά τις εκλογές. Άλλωστε η κυβερνητική σταθερότητα είναι το ζητούμενο και από το Σύνταγμα, μέσω της διαδικασίας διορισμού κυβέρνησης μετά από εκλογές, που υποχρεώνει την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ορίσει πρωθυπουργό αυτόν που εκπροσωπεί το πρώτο κόμμα.
Σκεφτείτε λοιπόν το υπάρχον εκλογικό σύστημα να οδηγήσει σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις ή ακόμα και σε αναγκαστική συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, με αυτό το πολιτικό μόρφωμα που αδυνατώντας να εκφράσει ένα δημιουργικό λόγο για το αύριο, εξαντλείται στην υπεράσπιση των τοτέμ του. Σαν τους ερυθρόδερμους ή τις άγριες φυλές της ζούγκλας, που αδυνατώντας να ερμηνεύσουν όλα όσα έβλεπαν τριγύρω τους και να συμμετάσχουν στις εξελίξεις, στέκονταν γύρω από τα τοτέμ τους, θυσιάζοντας το μέλλον τους.
Τα εξαρτημένα αντανακλαστικά της ηγεσίας ΣΥΡΙΖΑ, φέρνουν στο μυαλό μας τα πειράματα των σκύλων του Παβλόφ στα τέλη του 18ου αιώνα. Με το που ένοιωσε ότι απειλούνται να ιερά τοτέμ της, αντέδρασε με σφοδρότητα αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η συναισθηματική καθήλωση των ανθρώπων αυτών στην περίοδο της αγωνιστικής εφηβείας, είναι εξαιρετικά επιζήμια.
Έτσι, πως μπορείς να πείσεις τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973, δεν οδήγησε στη πτώση της δικτατορίας; Κάτι που είναι πασιφανές για όσους, είτε έχουν ζήσει τα γεγονότα, είτε έχουν διαβάσει 2-3 βιβλία ιστορίας. Και όταν δεν μπορείς να τους πείσεις, ούτε όταν τους φέρνεις στη μνήμη τους, το σύνθημα τους, ότι η «χούντα δεν τέλειωσε το ‘73»;
Έτσι, πως μπορείς να πείσεις το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε πριν το 1941, που είναι το έτος ορόσημο και είναι χαραγμένο στο μυαλό της Αριστεράς διότι τότε ξεκίνησε το Γερμανικό μέτωπο κατά της σοβιετικής Ένωσης;
Έτσι, πως μπορείς να πείσεις το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Άξονας δεν ηττήθηκε από τον Βελουχιώτη;
Έτσι, πως μπορείς να πείσεις το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το τοτέμ του ΟΧΙ στο τερατώδες δημοψήφισμα του 2015, έχει καταρρεύσει αφού το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ σε ελάχιστες ώρες;
Έτσι, πως μπορείς να πείσεις το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, για τη αθλιότητα του μνημείου των νεκρών της ΕΡΤ;
Και πως μπορείς να συνεργαστείς σε κυβερνητικό επίπεδο με αυτούς, που αντιμετωπίζουν τους θεσμούς με τη λογική του τεχνίτη που στρώνει πατώματα, μιλώντας για αρμούς, για πλακάκια, για κόλλες, και για αρμοκάλυπτρα;
Το υπάρχον πολιτικό δυναμικό της χώρας, όπου περίπου το μισό, δίνει μάχες υπεράσπισης των αναχρονιστικών χαρακωμάτων του, προσκυνώντας τα ξεθωριασμένα τοτέμ του, δεν εγγυάται τη δημιουργία κυβέρνησης που θα χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και προοπτική. Ειδικά σήμερα, εν μέσω πολέμου, παγκόσμιας οικονομικής και ενεργειακής κρίσης και πρωτοφανών πιέσεων από την Τουρκία.
Πολύ φοβόμαστε, ότι αν δεν αλλάξει κάτι στον εκλογικό νόμο ώστε να οδηγήσει στη δημιουργία μια ισχυρής κυβέρνησης, μπορεί η χώρα να παρασυρθεί σε ένα ατελέσφορο χορό γύρω από τα τοτέμ της Αριστεράς. Η αντίδραση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, στην γενικότερη συζήτηση που άνοιξε, όντας βαθιά καιροσκοπική και κοντόφθαλμη και αποσκοπώντας στην προσέλκυση ψήφων και μόνο, δείχνει ακόμα πιο εμφατικά το μέγεθος του προβλήματος.
